Saygıdan yoksun insanlar yanımdan ayrılınca beni savunan kişiden tarafa döndüm ve teşekkür ettim. Yüzüne bakmamaya azami gayret gösteriyordum. "Ben üstüme bile alınmamıştım yine de teşekkür ederim." "Bir müslüman olarak ben üstüme alındım." İstemsizce saniyelik gözümü kaldırdım. Karşımda bir çift göz beklerken, yere bakan bir çift göz kapağı görmüştüm. Gözleri yerde cevap verdikten sonra yavaş yavaş uzaklaştı yanımdan. Yoldan geçen biri olarak üstüne düşenin fazlasını yapmıştı. İnsanların twetlerine baksan medeni bir ülkede yaşıyorduk. Herkes özgürdü ve ülkenin yüzde 89.5'i müslümandı. Ancak bu zamanda dahi feraceli veya tesettürlü birini gördüğünde örümcek kafalı diyen insanlar çıkıyordu. İçimden büyük bir estağfirullah çektim. Bunların hepsi hicrette dedelerinin örümcek ağına yenik düşmesinden dolayıydı. Kendileri bunu bilmeseler bile şeytan onlarla eğlenircesine kafalarına yerleştirmişti. Aslında böyle diyerek kendi yenilgilerini kabul ediyorlardı. Neyse ki hala müslüman davasını üzerinde taşıyan insanlar bulunuyordu. Yoldan geçerken hiç tanımadığı birine yardım etmişti. Kendisinin edepli biri olduğu kafasını kaldırıp yüzüme bakmamasından belliydi.