*Acemi bir yazarın en başta kötü yazıp, sonradan iyileşen hikayesidir. Okumadan geçmeyin ve votelemeden, lütfen* ------------------------------------------------------------------------------ Hayatta sadece tek bir kişiyi severim sanıyordum. Yanılmıştım. Hep Oğuz Araf'ı seveceğime inanır ve benimserdim. Ta ki o havaalanında çarpıştığım çocuk dışında. Can Kaya. Kim derdi ki havaalanında çarpıştığın bir höküzün hayat kaynağın ve yıllardır sevdiğin kişiyi unutturabileceğini. Kimsenin aklının ucundan geçmezdi. Kader bizi tekrar buluşturdu ve bu buluşturma çarpışmanın intikamı değil, aşkın habercisiydi. Sanki O'nla yaşadığım her an bana yıllık bir aşkı tattıyordu. Can Kaya'ya aşık olmak böyle birşeydi. Şimdi O'na aşığım ve insan hayatta bir defaya mahsus aşık olurmuş. Benim kaderimde bu bir kişiye mahsusluk Can Kaya için kullanıldı ve ebediyete kadar o kalacak. Her ne kadar nefrete dönüştürmeye çalışsam da. Kader. ------------------------------------------------------------------------------ 28.07.2015