* Eminem - Lose Yourself
Bu bölüm @mrvnr134 ve @buket-x3 kişilerine hitap edilmiştir. Evet onlara hediye de diyebilirim, çünkü doğum günü bugün Buketimin diğer doğum günü Mervemin, onunki günüydü 31 Ekim günü. Hediyem bu bölüm yani. Hepiy börtdey Merand! Happy Birthday Puket! ! Sizi seviyorum birtaneciklerim
*****
Gözlerimi depoda açtım, sandalyeye bağlı bir halde. Tavandan sular damlıyordu o su damlalarından biri uyandırmıştı. Allahım nerdeydim?
"O patrona söyleyin uyanmış bizim kız" karanlığın ordan ses geldi. Patron kimdi? Karanlıkta ki ses kimdi?
"Nerdeyim ben?" Karanlığın ordaki kişi buraya doğru geldi. Ayakkabısının sesi "Tok! Tok!" Diye ses bırakıyordu, depoda o sesler yankılanıyordu.
"Korkma küçüğüm sana bişey yapmayacağız, patronun gözdesisin nede olsa.".
"Ne...ne zamandır burdayım?" Elini bana uzattı geriye çekildim.
"Korkma dedim ya. Yaklaşık 2-3 saattir burdasın. Birazdan patron gelir." dedi ve gitti. Allahım ben ne yaptım?
"Patron geldi!" Bana ne yapacaklar, ne yaptım ki? Aklımda ki bu soruyu artık kendine sormaktan vazgeçtim. Korkmamalıydım, güçlü olmalıydım. En fazla öldürürlerdi.
"Melek Soydemir. Gelmene sevindim." Huh! Unutma, korkmak yok.
"Zorunlu getirdiniz. Geri de götürürseniz iyi olur yani.".
"Kendini ne sandın sen?".
"İnsan. Sen neysin bilmiyorum Gerizekalı, beyinsiz veya orospu çocuğu filansın sanırım".
"Bak çok olma.".
"Niye patron bey kızar mı?".
"Patron ben değ..." öksürük sesi geldi, ama sanki tanıdık bi sestendi" Benim tabiki"
"Neyse seni kaçırmak çok zevkliydi ama gi...".
"Patron gel... Yani... Patron misafirimiz var, ama kim olduğunu görmedik." Tam bana birşey diyecek iken karanlıkta ayırt edemediğim biri geldi, ama tanıyor gibi hissettim, sanki bizim okuldandı.
İlk cümle olarak "patron geldi" olacaktı, bunların altında bir iş vardı ama kimin altından bilmiyordum. Onu bu salakların elinden kurtulunca düşüneceğim.
"Tamam hadi gidelim, daha bu kız elimizde kalmalı." Ve ilerlediler. Bende derinden bir "Huh" çektim. Önce "Patron ben değilim" diyecekti şimdi o gelen çocuk ise "Patron geldi" diyecekti. Benle konuşan kişi tanıdık gelmiyordu, bi gelse zaten bu depoda karanlıktı. Keşke artık gelseler ya.
"Melek".
"Can?".
"Benim güzelim, ellerini çözüyorum bekle." Beni kurtarmaya mı gelmişti? Arkama bakınca cidden oydu. İşte tam sevilmelik ya.
"Sen miydin o misafir? " Melek sen de ne soruyorsun? Sanki vardı.
"Yok ben değilim. O zaman daha yeni cama çıkmıştım." Cam mı vardı? Sormayayım bari.
"Gitmelerini mi bekledin? ".
"Evet, sen tehlike altındaydın. Beklemek en iyisiydi." Sana sonra iltifat edeceğim. Daha kim olduğunu bilmediğim kişiyi hatırlamaya çalışıyorum ve hatırlayınca unutmamam lazımdı.
"Mele... Can?".
"Gökmen? " ikimiz aynı anda Canla demiştik. Gökmen nerden çıktı? Daha kim var beni kurtaran?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kader #Wattys2016 (TAMAMLANDI)
Overig*Acemi bir yazarın en başta kötü yazıp, sonradan iyileşen hikayesidir. Okumadan geçmeyin ve votelemeden, lütfen* ------------------------------------------------------------------------------ Hayatta sadece tek bir kişiyi severim sanıyordum. Yanılmı...