Hünkar... Çukurova nin en güzide ailesinin tek kızı... Güzelliği, endamı, zümrüt yeşili gözleri ile bir bakan bir daha bakıyordu. oysaki onun kalbi bir tek kişi için atıyor ve atmaya devam ediyordu. Ne zman aklına gelse kalbi yerinden çıkacakmış gibi çarpıyordu.Ama o hiç bir zaman Ali rahmetine sevdasindan bahsedemedi aklı her zaman kalbinin söylediklerine kulak vermemesini hatırlatıp durdu. Çünkü hünkar nede olsa o güzide aile de büyümüş kendi ailesinin gururunu asla ayaklar altına alacak birşey yapamazdi.ali rahmeti bu yüzden kalbine gömdü ve sadece ona ait olan kalbinide kimselere açmadı.
Ali rahmet Fekeli: Çukurova nin sıradan bir ailesinin tek evladıydi.annesi onun mutluluğu için canından bile vazgecerdi.yakisikli , uzun boylu ,yapılı ve herkesin konuştuğu up uzun simsiyah kirpikleri vardı ve kahverenginin en güzel tonuna sahip gözleri... Çok canlar yakmıştı ama onunda kalbinde kimseye diyemedigi hunkari vardı. İlk görüşte vurulmuştu ona ...
O zümrüt yeşili gözlerine... İkiside birbirlerine sevdalılardi ama bunu sadece ikisi biliyordu daha birbirlerine dahi diyememis kalplerinden geçeni değilde elalemin düşüncelerine göre davranmak gerektiğini düşünüp durmuşlardi..
Günlerdir dışarı çıkmaya fırsat bulamayan hünkar çarşıya çıkmak için annesinden izin alıp çıktı. Hem kızlarla buluşup sohbet edeceklerdi hemde bir kaç kıyafet alacaktı kendisine.
Ali rahmette her zamanki gibi çarşıda arkadaşları ile oturmuş sohbet ediyordu. Takı hunkarin karşıdan geldiğini görene kadar...
Hunkar her haliyle güzeldi efsunluydu birseyler vardı bu kizdaa..... Dışarıya çıkarken de pek özenmemiş ti hep doğallık tan yanaydı belkide onun bu doğal halinde gulen gözlerinde birşeyler vardı. Ali rahmet olduğu yerde gözlerini hunkara dikmis öylece bakıyordu hiç bir şeyi duymuyordu sadece onun gözleri bakıyordu ...Hunkár henuz Ali rahmet i gormemişti ki kendi halinde kızlarla buluşacağı yere doğru ilerliyordu.. Ali rahmetİn hunkar yaklaştıkca heyecanı daha da artıyor eli ayağına dolanıyor du her zman ilk defa görmüş gibi hunkara bakıp gözlerinde kaybolmak istiyordu .. hünkar kafasını kaldırınca karşıdaki masada oturan Ali rahmeti gördü bir an duraksayip göz göze geldiklerinde tekrar başını önüne eğip yürümeye devam etti ama bu sefer yüzünde Ali rahmeti gördüğü için ufak bir tebessüm vardı. Ali rahmet o kısacık bakışma sonrasında kendi gelmiş daha fazla dikkat çekmemek içinbaşını arkadaşlarına çevirmiş ti ve aklindan hunkarin nereye gittiğini geçirip duruyordu. Hünkar tam Ali rahmetin yanindan gececekken ayağı takılıp yere dusecektiki onu arkadan tutan elin kim olduğunu bilmeden aniden elinden tutup ayağı kalktı herkes etrafina toplaşıp hunkara bakıyordu ama hünkar henüz elin kime ait olduğundan bı haber acıyla ahh dedi....
Evet arkadaşlar ilk hikayem yeni yaziyorum ve okuyan herkese şimdiden teşekkür ediyorum. Yorum yaparsanız çok sevinirim hikayenin gidişatı ile ilgili görüşlerinize açığım iyi okumalar..,
