Ali rahmetle hünkar sarılmış halde otururken Hakanlarda yavaştan geri dönüyorlardı onları sarılmış halde görünce aysunla bakışıp gülüştüler aslında ikiside farkındaydi birbirlerini sevdiklerinin ama onlar bişey demeden dillendirip onları utandırmak istememişlerdi.
Arkalarından gülümseyerek gelip hakan Ali rahmet in aysunda Hünkâr in omzuna elini koyup çifte kumrular napiyorsunuz bakalım diyip karşılarına geçip oturdular . Çifte kumrular birbirlerinden hızla ayrılıp şaşkın şaşkın bakıştilar . Hünkâr çok utanmış basini yerden kaldırmıyor Ali rahmet ise biran gerilmisti ama uzun sürmedi..
hakan utandırdiklarinin farkına varıp konuşma ya geçti :
Utanmaniza Gerek yok biz çok mutlu olduk sizi öyle görünce :
aysunda destekleyip evet hunkar hem bak biz çok iyi arkadaşlariz cekinmenize gerek yok hünkar biraz rahatlayıp Ali rahmet e baktı Ali rahmet göz kirpip elini tuttu gözlerini hunkardan ayırmadan biz birbirimizi seviyoruz size önceden söyleyecektik ama fırsat bulamadık dedi .
Hakan hemen atlayıp yaaa ne zamandan beridir dedi
A: hünkar gelip beni o dipsiz kuyudan kurtardıktan sonra dedi
Hünkâr huzunlenmis gözleri dolmuştu ne badireler atlatmışlardı Ali rahmet farkedince elini öptü yanağını okşayarak geçti hünkar dedi hünkar hem hakangilden hemde Ali rahmet in çekinmeden yakın davranmasından dahada utandı yanakları al al olmuş başını sallamakla yetindi aysunda tebrik etti kalkıp hünkâr a sarıldı sonrda yemek için hazırlığa başladılar erkekler mangalı yakmaya çalıştı aysunlar salata yaptı masayı hazırladı o sırada Ali rahmet le arada kaçamak bakış atıp gülümsüyorlardi.
Dört arkadaş güle eğlene hazırlayıp masaya oturdular . Hem şakalaşip hem yemek yediler arada Ali rahmet hunkara bisyeler yediriyor keyifleniyordu hünkar bazen ali rahmet e şaşırıyor kendisni bu kadar çok düşünmesi hoşuna gidiyordu. Karinları doyunca Ali rahmet hünkarin yanına gidip hadi bize müsade dedi hakanlara simdide biz biraz gezelim demi yaman hanım diyip elini uzattı hünkar elini tutup görüşürüz diyerek kalktii .
İkisi elele yürüyorlardı içlerinde tarifsiz bir mutluluk ve huzur hâkimdi. Kaç kişiye nasip olurduki sevdigiyle el ele kumsallarda gezip saadeti dinlemek....
Hünkar Ali rahmet e bakıp :
nereye gidiyoruz canım.
Ali rahmet elini hunkarin omzuna atarak kendine yaklaştırdi seni sensiz sevdiğim zaman şahit olan bir yere götürüyorum canım dedi
Hünkâr bu sozlere içi gidiyordu karşılık verecek söz bulamıyordu demek çok sevmiş dedi
İçinden .
Ağacın altına gelince hunkar kafasını göğe kaldırmış masmavi gökyüzüne bakıyordu Ali rahmet yaklaşıp ona kulak verdi hünkar:
İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalım
Ali rahmet te göğe bakıyordu ellerini tuttu hünkarin ikiside birden seviniyordu işte şairde öyle demiyormuydu zaten herani ölümsüz kılıyor her ilklelerini ya bir söz yada bir şiirle taçlandıriyorlardi. Aslında şairleride aşklarına tanık edip ölümsüzlestirdiler her andıklarında
Ali rahmet hünkarin yüzüne aşkla bakıyor hergun git gide içindeki aşk büyüyordu. Hünkâr bakışlarını hissedince oda baktı gözlerine aslında onun denizi mavisi Ali rahmet in kahverengi gözleri değilmi ydi? İlk gözlerine vurulmuşmamismiydi.
Ali rahmet hünkarin zümrüt gözlerinden yaklaşıp öptü alnını alnına dayayıp bu dünyada başıma gelen en güzel şey sensin hunkar dedi
Hünkar sende sevdiğim sende deyince Ali rahmet başını boynuna gömüp kokusunu içine çekip öptü sonra ayrılıp isimlerinin baş harflerini kazıdığı ağacın altına götürdü elinden tutarak.
Hünkâr basharflerini görünce elini üzeride gezdirdi.
A; Ali rahmet hunkar bizim aşkımızı kazıdım hünkar.hemde seni ilkkez gördükten sonra, görür görmez vurulmuştu sana bu kalp diyip hünkarin elinin üzerinden tutup oda gezdirdi . Hünkâr Ali rahmet e bakıp gülümsedi . Ali rahmet içindekileri dökmeye devam etti :
Eğer olurda birgün seni buraya getiririm diye kazıdım seni her özlediğimde, her canım yanıp umutsuzluğa kapılıp beni sevmediğini düşündüğüm de gelip buraya sanki karşımda sen varsın gibi konuştum içimi döktüm . Bazen sana sevdamı haykırmak isteyip söyleyemedigimde burda buldum kendimi sen benim Kalbimsin hünkar senden bir tane var sen gidersen bu kalp durur ben sensiz olamam artık sonra sende bana gelip sende benim kalbimsin diyince yeniden nefes almaya başladım sanki yeniden doğmuş gibi sevindim gönlümüde güldürdün yüzümü de ....
Hünkar elini sakallarına götürüp severek ben sensizde yaşadım ama seninle bir başka yaşıyorum Ali rahmet artık bundan sonra herşey senin için bizim için ben senin üzülmene dayanamam çok acılar çektin benim yüzü...
Ali rahmet parmağıni hünkar'ın dudağına koyarak susturdu şşşş sakın hünkar hiç birşey senin yüzünden olmadi hepsi benim hatam sen vuruldun hünkar benim vurulmam gerekirken sen vuruldun ya sana bişey olsaydı seni öyle kanlar içinde yerde yatarken görünce ben öldüm hünkar sana bişey oldu diye aklım çıktı kendimi kaybettim ben günlerce senden haber alamadim ben yanına gelemedim hünkar yanında olamadım affet beni nolur dedi gözlerinden akan yaslari umursamadı şuan sadece hunkarin onu affetmesini bekliyordu .
Hünkârinda gözünden yaşlar aktı Ali rahmet in kendini suçlamasına dayanamıyordu böyle olmasını ikiside istemememisti ama babası herşeyi alt üst etmiş hem bedenlerini hemde ruhlarını yaralamıştı ama onlar ilaçlarını birbirlerinde bulmuş yaralarını beraber sevdalarıyla sarmaya karar vermişlerdi
Ali rahmet in yaşlarını eliyle sildi affedilecek bir şey yok Ali rahmet artık kendini suçlayıp harap etme .
A: seninde gözünden artık bir damla yaş akmayacak bu son hünkar diyip sarıldı
Hünkâr Ali rahmet in saçlarını seviyor iyice sıkı sıkıya sarıldılar Ali rahmet biraz kendini geri çekip hunkarin yüzüne avuçlarınin arasına aldı gözü dudaklarına kayıyordu hünkar heyecanlanmış heyecandan bekliyormuş gibi gözlerini kapattı Ali rahmet hünkarin gözlerinin kapalı olduğunu görünce cesaret alip hafif bir öpücük bıraktı dudaklarına hünkar geri çekilmeyince tekrar dudaklarını birleştirip soluksuz öptüler birbirlerini ....
Ben Seni Sevdim Mi?
Ben seni sevdim mi? Sevdim, kime ne
Tuttum, ta içime oturttum seni
Aldım, okşadım saçlarını, öptüm
İçtim yudum yudum güzelliğini
Ben seni sevdim mi? Sevdim elbette
Bendeydi özlemlerin en korkuncu
Çıldırırdım sen ne kadar uzaksan,
Aşk değil, hiç doymayan bir şeydi bu
Ben seni sevdim mi? Sevdim doğrusu
Sevdikçe tamamlandım, bütünlendim
Biri vardı ağlayan; gecelerce
Biri vardı sana tutkun; o bendim
Ben seni sevdim mi? Sevdim, en büyük
En solmayan güller açtı içimde
Ömrümü değerli kılan bir şeydin
Sen benim bozbulanık gençliğimde
Ben seni sevdim mi? Sevdim, öyle ya
Bir çizgiye vardım seninle beraber
Ve bir gün orada yitirdim seni
Ben seni sevdim mi? Sevdim, Ya sen beni?
Ümit Yaşar Oğuzcan
