Eve vardığında Ali rahmet balkon da oturup olanları düşünmeye başladı. Evet hünkardan çok hoşlanmış tı çok güzel bir kızdı onun yanında kendini cok farklı hissediyordu ilk defa birine karşı böyle hissetmişti ama hünkarin kendisi gibi düşünmemis olma ihtimali bile canını acitmaya yetiyordu daha şimdiden canı yanmaya başlamıştı bile. Aşk boyle birseydi.
Ateşten giydiği gömlek alev alev yanıp hiç sönmeyecek bir sevdaya dönüşecekti belkide...
Ali rahmet hunkarin ne düşündüğünden habersiz hüzünlenip dururken hünkar in içi eve geldiğinden beri kıpır kıpır di. Eli ayağına dolanıyor ne yapacağını bilemiyor, yanakları al al oluyordu. Ali rahmet in güzel bir gündü demesinde takılı kalmıştı demek oda beraber olmaktan mutluluk duyuyor diyip seviniyordu. Kıyafetlerini değişip yatağa uzandı tavana seyredip hayaller kurdu ve yüzündeki gülümseme ile uykuya daldı....
İkiside Ali rahmetin arabayı hunkarin evinin önünde durdurmasiyla bu düşüncelerden sıyrılmıslardi.
Ali rahmet arabadan indi hunkarin kapısını açıp inmesi için ona yardım etti evin önüne kadar götürdükten sonra hünkar teşekkür etmek için Ali rahmet in gözlerinin içine içine baktı sanki bir daha hiç göremiycekmişcesine ...
Hünkar öyle bakarken Ali rahmet geçmiş olsun kendine dikkate et diyip hunkarin içeri girmesini bekledi hünkar görüşürüz diyip el sallayarak bir yandanda sekerek içeri girip kapıyı kapattı. . Ali rahmette ufak bir gülümseme ile elini kaldırdı ve arkasından öylece baka kaldı sanki bir rüyanın içindeydi .Ali rahmet kapının sesiyle kendine geldi ve etrafa bakinarak hızlıca arabaya binip gitti nere gittiğini kendisi bile bilmiyordu en sonunda denize yakın bi yerde büyük bir çınar ağacının altında durdu. İnip ağacın altına oturdu ve hünkar in onun elini sıkmasını, gülüşünü düşünüp mutlu olacaktı ki ayağını burktığunu hatırlayıp acısını tam kalbinin içinden hissetti . Nasıl oluyordu da iki üç kere gördüğü birinin canı yandığında sanki kendi caniymis gibi acıtiyordu alı rahmet böyle seyleri hiç tatmamistiki bunca yıl birisi için hiç endiselenmemisti hünkar Ali rahmet i başka duygulara sürükleyen tek kişiydi ....
Hünkar kapıyı kapattinca daha fazla yürüyemeyecegini anladı ve annesine seslnedi o sırada kapınin arkasına çöktü .annesi hünkar'ı öyle görünce koşarak yanına gelip ne olduğunu sordu hünkar olanları anlattı ve hünkar ı odasına çıkarttı ilaçlari sürüp bir bezle ayağıni sardı hunkarin canı çok acımıştı ama Ali rahmet in ona yardım ettiğini düşününce acısı geçer gibi oluyordu yanakları al al olmuştu sonra birden aklına kızlarla buluşacağı geldi haber verememişti beklettim onları diyerek üzülmüştü ki Aysun onlara gelmiş hunkari merak etmişti annesi olanları anlatınca Aysun yukarı çıktı hünkar onu görünce sevindi
Aysun: iyisindemi hünkar biseyin yokya dedi
hünkar: iyiyim dedi yanınıza gelemedim kusura bakmayın kızlara da söylersin .
Aysun :tamam ben haber veririm şimdi deyip geçmiş olsun tekrar diyerek ordan ayrıldı.
Hunkarda yalnız kalınca eline bir kitap alıp okumaya başladı hem okuyor hemde hayal kuruyordu...
Akşam olmuş güneş yavaştan batıyordu Ali rahmet olduğu yerden hiç kalkmamış güneşin batışını izliyordu acaba birgün hünkarlada buraya gelip beraber bu anı ölümsüzlestirebilirlermi diye düşündü bu ihtimal bile Ali rahmet i mutlu etmeye yetiyor içinden sanki kelebekler🦋 uçuyordu. Cebinden çakısıni çıkarıp altında oturdugu ağaca baş harflerini kazımaya başladı olurda sevdiğiyle belki bir gün gelirse aşkı hem kalbinde hemde ağacın gövdesinde kazılı kalmali diye düşündü. ARH yazdı ağaca ali rahmet ve hünkar ....
arabasına binip eve gitti.
Odasına çıktı aklı hala hünkar daydi nasıl olmuştu ayağı nasıldı diye düşündü kötü bişey olmaması icin dua etti gözlerin kapatıp derin uykuya daldı....
Herkesi uyuttuk 😉bakalım rüyaları gibi hayatlarındada mutlulugu yakalaliyabilecekmiydi bu iki genç aşık.... Yorumlarınızı bekliyorum iyi okumalar.
