Hünkâr inmeye çalışırken önünü göremeyip dengesini kaybetti tam düşecekken Ali rahmet onu tuttu . Hünkâr bir anda kendini Ali rahmet in kucağında bulurken Ali rahmet ağlamaklı bir sesle hünkar diyordu hünkar iyimisin .?
Hünkar gözlerini elleriyle kapatmış ağlamaya devam ediyor cevap vermiyordu .
Ali rahmet ne olduğuna anlam veremiyor hunkar ağladıkça onunda gözleri doluyordu.
Elini hunkarin ellerinin üzerine koyup yüzünden kaldırmaya çalıştı bir yandan da hünkarı ağlama nolur niye ağlıyorsun diyip sakinleştirmeye çalışıyordu.
Bak ben burdayım hadi yüzünü falan yıkayalım bir yerde, sakinleş ağlama Diyip kaldırmak istedi hünkar hiç beklemediği bir hamle yaparak Ali rahmeti ittirip kuheylana binip ordan hızla uzaklaştı nereye gittiğini dahi bilmiyor gözü hiç birşey görmüyordu .
Ali rahmet olayın şokunu atamamis öylece ardından bakıyor hiç bir anlam veremiyordu hünkarı gözden kaybolunca ya kadar izledi sonra ayaklarını sürüye sürüye ben bişey yapmadım yaman hanım noldu sana neden bana öyle davrandın diyip kahroluyordu acaba incitecek birşeymi yaptım diyip kendine kızıyor gözlerinden yaşlar süzülüyordu.
Ali rahmet bitkin bir halde eve vardı üstü başı toz Toprak olmuş annesi onu öyle görünce çok korkmuştu ne kadar ne olduğunu sorduysada bir cevap alamamış Ali rahmet i yalnız bırakmıştı .
Ali rahmet duşa girmiş suyla beraber göz yaşlarıda akıp gidiyordu. Kendini çok kırılmış ve yorgun hissediyordu ne olmuştu bir anda sanki herşey tepetaklak olmus olanları aklı almıyordu.
Hünkâr da güneş batana kadar gezmiş kafasını dağıtmaya çalışmıştı. Bir ara Ali rahmet i hatırladı ona olan davranışını düşündü çok mu ileri gitmişti ama o an hem çok kızgın hemde çok üzgündü evet Ali rahmet bu zamana kadar ona yanlış tek harekette bulunmamış o laf atanlar gibi olmadığını biliyordu ama biran hepsi aynıdır diye düşünmüş ondan ne yaptığını bilmemiş pişman olmuştu ittirip hiç bir şey demeden başını alıp gitmişti bide buna canı sıkılmış ağladıkça ağlamıştı. Gözleri kanlanmış sanki üzerinden tır geçmiş bir haldeydi. Keşke hic dışarı çıkmasaydım kimsede beni görmez laf atmazdi hunkar kendini suçluyor suçladıkca yeni yeni kararlar alıyordu kendince artık küheylan la gezmiycek tek başına dişari çıkmıycaktı.
Eve geldiğinde kimseye görünmeden odaya çıkıp yıkanıp günü unutmak için yatıp uyumaya çalıştı bir türlü uyuyamıyor yatakta bir sağa bir sola dönüyordu .
Ali rahmet duştan çıkıp balkona çıktı gökyüzü ne baktı ne olmuştu içi içini yiyordu hünkarin o hali gözünün önünden gitmiyordu kötü bişey mi yaşamış , kim canını sıkmışti öğrenmek istiyordu içeri girip annesinin uyuduğunu görünce sessizce evden çıkıp hunkarin evinin yakınına gitmeue karar verdi.
Hünkâr sonunda uyumuş misafirleri de gitmişti .
Aslında misafirlerin gelme nedenleri çok farklıydı tabi bundan hünkar in haberi olmamış belkide hiç olmayacaktı.
Ali rahmet gecenin karanlığında yürüyor sonunda evin önüne gelmiş bakıyordu tüm ışıklar sönmüş herkes uyuyor gibiydi Ali rahmet atların olduğu ağılı farkedip arkadan oraya gitti karakizla küheylan yanyana bağlıydı ses etmeden yaklaşıp kara kızı sevmeye başladı kuheylanın da yelelerini sevecektiki at kendinu geri çekti huysuzlandi Ali rahmet şaşırmış sahibi gibi oda beni istemiyor diyip üzüldü ve artık orda durmasının bir anlamı olmadığını anlayip tekrar kendi evinin yolunun tuttu.odasina çıkıp bu ağır duyguların altında ezilmiş gibi uykuya daldı.
Gece olup, güzel gözlerin yenik düştüğünde uykusuzluğa, seni gökyüzünden alıp, düşlerime emanet ediyorum, gözlerimden uzaksın belki ama daima yüreğimdesin unutma.
Alirahmet & hünkar
İyi okumalar dilerim 💚
Yorumlarınızı bekliyorum 😌
