Gecenin Karanlığı

Basketbol

Selam canlarım^^
Size güzel bir bölüm bırakıyorum.
Bölüm sonunda görüşürüz☆
♡~İyi okumalar~♡

...

Savaş bana bakıp.
"Sakın bir yere ayrılma" diyip oraya gittiğinde
"Savaş" dedim arkasından seslenip.
Adamı yakasından tutup yumruk atmıştı kız ağlarken bende yanına koştum.
"İyi misin?" Dedim yanına çömelerek.
Kafasını olumlu anlamda salladı.
Savaşa baktığımda hala adamı dövüyordu.

"Savaş bırak artık lütfen" dedim ona bağırarak.
Savaş adamı duvara çekmişti.
"Kumsal sen polisi ara" dediğinde savaş telefonumu cebimden hızlıca çıkardım elim titriyordu numarayı tuşlayıp aradım.
Adresi verip kapadım.
Kız hala korkudan titriyordu.
"Tamam sakinleş. Sana birşey yapmadı değil mi?" Dedim ona bakıp.

Yüzünü bana çevirdiğinde yüzünü net olarak görebiliyordum.
Güzel bir kızdı. Yeşil gözleri kıskanılcak derecede güzeldi.
"hayır yapmadı. Sadece çantamı almak istedi. Ben çok korktum. Teşekkür ederim." Diyip beklemediğim bir anda sarıldı.
Ellerim havada kalmıştı.
Bende ona sarıldım.
Korkmuştu.

Buralarda hırsız çok olurdu.
"Senin ne işin var ki burada buralar tehliklelidir yalnız geçmemelisin bu yoldan" dedim. Geri çekilip yüzüne bakarak.
"Bilmiyordum. Biz yeni taşındık yakınlarda evimiz. Yani bu yolun tehlikeli olduğunu bilmiyordum"
Dedi yere bakarak.

Polisler geldiğinde savaş adamı teslim etti. Kızda polislere olan bitteni anlattığında polisler adamı alıp gitmişti.

Üçümüz kaldığımızda
Kız,"Ben tekrar teşekkür ederim. Bu arada ben ecem" dedi gülümseyerek.
Bende gülümsedim.
"Bende kumsal" dedim.
Savaşta elleri cebinde bir şekilde.
"Savaş" dedi ecem'e.
Ecem gülümseyip.
"Memnun oldum" dediğinde
"Bizde" dedim ecem'e.
"Şey, ben artık gideyim annemler merak eder. Tekrar teşekkürler. İyi geceler" dedi gülümseyerek.
"İyi geceler" dedik savaşla aynı anda.
Birbirimize baktığımızda gülümsedim. Oda gülümsedi.

Ecem gittiğinde bizde yolumuza devam ettik.
"Çok ekşınlı bir geceydi öyle değil mi?" Dedim savaşa.
Burnundan güldüğünde
"Neyli neyli?" Dedi i'sini uzatarak.
"Ekşınlı" dedim ona bakıp.
"Neyli" dedi gülerek.
Kaşlarımı çatıp
"Alay mı ediyorsun sen benimle" gözlerimi kısarak.
Savaş kahkaha attığında kollarımı birbirine sardım.
"Ha ha ha çok komik" dedim trip atarak.
Onu orada bırakıp önden yürüdüm.

Küsmüştüm işte ona. Arkamdan seslendiğinde takmayıp devam ettim.
Biraz daha ilerlediğimde arkama baktım ama savaş yoktu neredeydi ki.
"Savaş" dedim ama ses yoktu titrek bir nefes verdim.
Korkuyordum başına birşey gelmemiştir degil mi?.
"Savaş neredesin bak korkuyorum" dedim ama hala ses yoktu.
Etraf kapkaranlıktı.
Ensemde bir nefes hissetiğimde arkama hızlıca döndüm.
Çığlık attım. Kollarına düşmüştüm.

Savaş gülüyordu.
Geri çekildim. Şaka mı yapıyordu ben ona birşey oldu diye korkmuştum o ise gülüyordu.
Gözlerimin dolacağını hissetiğimde hemen gözümü kırpıştırdım. Savaşa soğuk bir şekilde bakıyordum.
Gülmesini durdurduğunda
"Kumsal o halin çok komikti ama" dedi gülemesini bastırarak.
Ben ise hala cevap vermeden ona bakıyordum.

Savaş ciddi olduğumu anlayıp bana yaklaştı.
"Alındın mı sen?" Diye sorduğunda.
"Korktum" diye cevap verdim yüksek sesle.
Savaş bunu beklemiyordu ki yüzü değişti.
"Korktum tamam mı sana birşey oldu sandım aptal" dedim savaşa sinirle.
O ise pişman olmuş bir şekilde bakıyordu.
Önden ilerlediğimde savaş arkamdan koşup önüme geçti.
"Kumsal ben korkacağını tahmin etmemiştim özür dilerim" dedi pişmanlıkla, üzülmüştü. Fazla gittmiştim sanırım ama korkmuştum işte savaşın beni bıraktığını sanmıştım.