Gecenin Karanlığı

Baş Belası Doruk

           (Savaşın anlatımıyla)
Uyandığımda boynum biraz agrıyordu. Yanıma baktıgımda kumsal vardı. Uyuyakalmıştık  masada. Boynuma masaj yapıp ayağı kalktım örtüyü kumsalın üzerine örttüm. Bazı kişiler uyanmış hatta hazırlanmıştı. Birazdan kamptan ayrılırdık. Çadıra girdim üstümü degiştirmek için. Can heryeri kapladığı için zorlanıyordum.
"Oglum heryeri kaplamışsın. Kalksana. Can kalksana" diye seslendim. Mırıltılar çıkardığında yanımda duran pet şişedeki suyu alıp üstüne boşalttım. Yerinden sıçrayıp
"Aah abi napıyosun ya heryerim ıslandı" diye sızlandıgında. Bende tişörtümü giyiniyordum.
"Hadi sızlanma da kalk birazdan gidicez zaten" diyip çadırdan çıktım. Saçımı karıştırırken kuzeyin kumsalın yanında onu izledigini gördüm. Bu çocuk dayak mı istiyordu. Dişlerimi sıkıp yanına gittim. 
"Napıyosun lan sen kumsalın yanında it" dedim yüksek çıkan sesimle. Alaycı bi gülüş atıp
"Sevdigim kıza bakıyorum bakamaz mıyım?" Dediginde daha da çok sinirlendirdi beni.
"Bakamazsın lan, baktıgın gözlerini oyup eline veririm. Ha dayak yemek istiyorsan açık açık söyle"
Dedim sinirli çıkan sesimle.
"Kumsal şimdi naz yapıyor biliyorum. Ama eninde sonunda benim yanıma gelecek" diyip giderken yakasından tutuğum gibi kendime çevirdim.
"Eger birdaha kumsalın degil yanına yaklaşırsan gözünü bile değdirirsen ona, canımı sıkarsan canını sıkarım" dedim dişlerimin arasından. Mert, mete ve can yanıma gelip
Mete, "Abi bırak gitsin" dedi. Bizi ayırdıklarında. Kuzey yakasını düzeltip.
"Bu dediklerin ne yazık ki olmayacak" diyip gittiginde tam üstüne atlayacaktım ki mete ve mert beni durdurdular.
"Savaş, abi tamam sakin ol hocalar falan görecek uğraşma şimdi bunla" dedi mert

Kumsala baktıgımda hala yatıyordu. Uykuyu çok seviyordu belliki.
"Oha ya oha yani cidden oha burda savaş savaş çıkardı onun için, kumsal hala yatıyor. Bi dakika Oha lan oğlum cümleye bak savaş savaş çıkardı ahaha savaş kendini mi çıkardın hahahaahh gülsenize oğlum ahahahah" can'ın saçma sapan esprisine göz devirdim.
"Oksijen fazla geldi" dedi mete gülerek.
"Komik mi" dedi can
Mete,"Senin esprine göre gayet komik bence" dediginde
"Hadi susunda kumsalı kaldıralım birazdan gidicez" dedim

"Kumsal" diye seslendim. Hala tepki vermeyince
"Kumsal hadi kalk gidicez" dedim.
"Ben gelmesem çok uykum var" diyip tekrar uyumaya devam etti.
Can, "Kardeşim eğer bir dakika yirmi sekiz saniye daha uyursa benim rekorumu kırıcak buna izin veremem kaldırın şunu" dediginde göz devirdim.
Biz ne derdindeydik bu mal ne derdindeydi.
"Salak salak konuşma lan" dedim
Can,"Ay wallaha izin veremem kalksana kız" dediginde
Can'ın kafasına vurup
"oglum napıyosun insan gibi uyandırsana" dedigimde 

"durun aklıma bişey geldi" diyip sinsice gülümseyip kumsalın kulağına dogru yaklaşıp bişey fısıldadı ama duymadım
Kumsal yerinden fırlayıp
"Nerdeler" dediğinde şaşırdım can ne dediki böyle fırladı.
Can, "Uyandırmak için yalan söyledim de doğru olsaydı çok merak ediyorum ne yapacagını" dedi kahkaha atarak.
"Can!" Diye sitem edince kumsal,
"Tamam tamam bişey demedim"
Dedi can hala kıkır kıkır kıkırdıyordu. Bi anda ciddileşip
"Az daha rekorumu kırıyordun asla buna izin veremezdim" dediginde kumsal anlamlandıramayıp kaşlarını çatığında
"Boşver sen onu da hadi hazırlan birazdan otobüsler kalkacak."
Kumsal başını sallayıp çadırına doğru gitti.

            (Kumsaldan devam)

Üstümü degişip çadırdan çıktım. Hala uykum vardı. Can'ın yalanı yüzünden uykum yarıda kaldı.  Neymiş özge savaşın yanındaymış ahaha öyle bişey olamazdı bi kere.
Can'ın hala bana bakıp kıkırdamasına göz devirdim.
"Can" diye sitem edince
"Sustum" dedi.
Hocamız, "Çocuklar herkes otobüslere sayım yapacagız" dediginde ezgiyle otobüse bindik. Neyseki yer vardı bu sefer beraber oturacaktık. Savaşlarda bu otobüsteydi arkamızda oturuyorlardı.