★ Bu Hikâyenin Yaş Sınırı +16
√ Sezon 1 Tamamlanmış Olup Düzenlenerek Tekrar Yayınlanmaktadır. √
İlter...
Eski Türkçe'de "Yurdu Koruyan" anlamına gelmektedir.
➵
Bin yüzlü yıllarda ataları Mete Bey'in kutsanmasıyla birlikte süregelen bir av!
O bir a...
“Fırtınanın şiddeti ne olursa olsun; Martı sevdiği denizden asla vazgeçmez.”
“Alfred Capus”
•┈┈┈••✦KEYİFLİ OKUMALAR✦••┈┈┈•
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ABASI: Eski Türklerde, kötülükleri simgelediklerine inanılan ve korunmak için kendilerine kurbanlar sunulan, kötü ruhlara verilen ad. Yeraltında yaşadıklarına inanılır. İnsanlara zarar verirler. Tek ayaklı veya ayaksız, tek gözlü ve kel olarak betimlenirler. Dişleri demirdendir. Zararlı ve iğrenç görünümlü hangi canlı varsa bunların eseridir. İnsanları yoldan çıkartırlar, bazı kimseleri delirtirler. Leş yerler. İnsan ruhunu kaçırabilirler. Arka arkaya sıra halinde yürürler ve yeryüzünde görünmez olurlar. Kara ruhlar, insanoğlunu genelde yalnızken veya korumasız, çaresiz, sayrı -hasta- oldukları ve sıkıntılı dönemlerde yakalarlar. Görünmezdirler, onları ancak şamanlar görebilirler.
BUK: Altay ve Moğol mitolojisinde ve halk inancında kötü ruh demektir. Abası'lar ile eşdeğer olarak anılırlar. Bug veya Puh olarak da bilinir. Moğolca da Bukh şeklinde de söylenir. Kötü bir insanın kötü ruhu kastedildiği gibi doğadaki kötücül varlıklar için de kullanılır.
ÜLGEN: Ülken, Ulgan gibi farklı isimlerle de anılır. Göğün 16. katında yaşar ve Kayra Han’ın oğludur. Aynı zamanda Kayra Han’dan sonra ikinci derece öneme sahiptir. Göksel ve mitolojik olayların ilk kaynağı olarak bilinir. Aynı zamanda biri beyaz, biri siyah iki taşla gelip, insanlara ateş yapmayı öğrettiği de söylenir. Uzun saçlı ve büyük bir kalkanı vardır. Şamanlar arasında, iyi ruhlar Ülgen’in arkasındadır. Erlik Han ile savaşmış ve onu yenmiştir.
═ ═ ═ ╰☆╮ ═ ═ ═
Toprak Ana, onun bütün yaralarını iyileştirmişti. Bu duruma karşın Barkan minnetle dolmuş ve ona sonsuz teşekkürlerini sunmuştu. Toprak Ana ise onlara, “Bu dünya üzerinde hiçbir şey karşılıksız değildir. Bana bir iyilik borcunuz var. Bunu mutlaka sizden almak için geleceğim ve sizinle tekrar görüşeceğiz,” demiş ve işaret parmaklarını alınlarına dokundurmuştu.
İki kardeş derin bir uykuya teslim olmuş ve arabalarında bulmuşlardı kendilerini uyandıklarında. Sürücü koltuğunda olan Bertuğ, şaşkınlıkla abisine baktı. “Abi, biz ne ara geldik buraya? Hem neden sürücü koltuğundayım? Ne oluyor ama ya?”
“Çok anlayışlı olan Toprak Ana, sanırım benim bu hâlde araba kullanamayacağımı düşünmüş olmalı. Her ne kadar sen düşünmüyor olsan da!” dedi ve kardeşine göz devirerek ellerini önünde birbirine kenetledi Barkan.
