★ Bu Hikâyenin Yaş Sınırı +16
√ Sezon 1 Tamamlanmış Olup Düzenlenerek Tekrar Yayınlanmaktadır. √
İlter...
Eski Türkçe'de "Yurdu Koruyan" anlamına gelmektedir.
➵
Bin yüzlü yıllarda ataları Mete Bey'in kutsanmasıyla birlikte süregelen bir av!
O bir a...
"Tüm gücünle diğer insanlara yardım etmeye çalış. Eğer mutluluk veremiyorsan, En azından zarar verme." "ŞAMAN SÖZÜ"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
MEÇKEY:
Eski Türklerde defnedildiği gün mezarlarından çıkarak insanları korkudan "hortdan" adlı varlıkların bulunduğuna inanılır. Bu varlık Meçkey ile büyük oranda benzerlik gösterir. Anlatılanlara göre yaşadığı zaman kötülükler yapan, cinayetler işleyen insanlar öldükten sonra dirilirler. Hortlayan insanın ahretten kovulduğuna inanılır. Güya ki, geceler mezarından çıkan, kefenle ortalıkta dolaşan bu yaratık hızla koşabilir, at biner, silahtan kullanabilir, istediği insanı döver, sevdiği insanı kaçırabilir, evlere saldırabilir, yol kesebilir.
Haktan her sabah yaptığı gibi evden çıkmış ve okula giden otobüsü beklemeye koyulmuştu. Durakta bugün tek tük insan bulunuyordu. Bunun sebebi hafta sonu olmasıydı sanırım. Cebinde bulunan kulaklığı çıkardı ve telefonuna takarak rastgele bir müzik açtı. Müzik bitmişti ki, beklediği otobüs durağa yanaşmış ve durmuştu. Hiç beklemeden otobüse binmiş ve boş olan koltuğa yerleşmişti.
Bugün havada bir garip, diye geçirdi içinden. Her an yağmur damlalarını düşürecekmiş hissi veren gökyüzüne zıt bir şekilde güneş etrafı ısıtıyordu. Hâl böyle olunca da insanın ruhu sıkılıyor ve bir kasvete bürünüyordu.
Okula geldiğinin farkına vardığı vakit ayağa kalktı ve düğmeye bastı. Durakta duran otobüsten indi ve okulun ihtişamlı kapısından girdi. Gişelere geldiğinde okul kimliğini çıkardı ve bastı. Fakültesine gitmek yerine kütüphaneye yönlendirdi ayaklarını.
Kütüphaneye girdiğinde Edebiyat Fakültesinden tanıdığı arkadaşının bugün görevli olmasına şaşırsa bile belli etmedi.
"Nasılsın Haktan?"
Omzunu silkti ve yüzüne bir gülümseme yerleştirdi. "İyiyim, sen nasılsın?"
Kızın, Haktan'a olan sevgisi aşikârken onun bunu görmüyor olması az da olsa onu kırıyor ve üzüyordu.
Suratında bulunan büyük ve samimi bir gülümseme ile cevap verdi: "İyiyim ben de."
"Sen bugün görevli miydin?"
"Yok, aslında değildim. Ancak diğer arkadaşın işi varmış, ondan dolayı ben görev aldım yerine." Haktan anladığını belirttikten sonra müsaade istedi ve rastgele bir masaya oturarak ders çalışmaya başladı. O ummalı bir şekilde ders çalışırken, Aysun da pürdikkat onu izliyordu. Sarı saçlarını avuçları arasına aldı ve tokasıyla sıkı bir atkuyruğu yaptı. Gözlüklerini de taktıktan sonra elinde bulunan kitabın yüz ellinci sayfasını açarak okumaya başladı.
