My Wishlist : 'Mr. Vocalist'

Day 2: FYI 'I'm hurt.'

Anne's POV

"Ano ka ba best?" - Bria

"Tao."

"Hindi ka pa rin makaget over sa Kenji Tokiya na iyan?! Pinagkakamalan ka ng stalker ng tao." 

"Best naman eh, hindi ko maaring balewalain ang 'Man of My Dreams' hahaha" 

"Ayokong pumunta!" - matigas niyang sabi. 

"Sige na please! Unwind lang naman eh. At isa pa, malay mo mahanap mo dun ang iyong Man of your dreams? hahaha" 

"Best! tsk.. Kainis ka! Sige na nga.. "

"Haha I love you best!" 

Secretary ako ng aking mabait na bestfriend sa isang kompanya ng softdrinks. Siya kasi ang finance manager eh. Hindi naman ako naiinggit sa kanya pero madalas ayaw niya akong utusan dahil bestfriend niya ako... hehehe 

After working, kumain kami sa labas treat ko. Hindi naman kami mapili sa pagkain eh.hehhe 

"Best, ung drummer na lang. Papirmahin mo nga please." - puppy eyes pa talaga. 

"ayaw ko nga!" 

Hawak ko kasi ung notebook na may mga autograph ng Quintet. 

"C.R. lang ako best ah." paalam ni Bria. 

Tumayo na ako. hahaha My CHANCE!

Nilapitan ko ang banda. 

"Hi! You're Phil right?" tanong ko sa drummer. 

Tumango lang ito. Suplado talaga. 

"Pwede favor? Pahingi naman ng autograph mo." sabay ngiti. I don't care kung nandun man si Kenji sa tabi niya. 

Isang simple "PHIL ALVAREZ" lang. Pero gwapo ung drummer. Kung hindi lang taken, papatusin ko siya. hahaha landi ko talaga. 

Pagbalik ko sa table namin ni Bria, saktong pagdating din niya. 

"Best tapos na!" 

Tinignan lang niya. Suplada rin ang bestfriend ko. Kaya snob lang. :3 

"Kayang-kaya kong gayahin."- mahina niyang sabi. 

Naubos ang oras na parang walang nangyari. Pinauna ko na si Bria. 

Pauwi na ako when I saw Kenji with some slut. Isang babaeng matangkad at maganda at higit sa lahat MALANDI! Kinuha ko ang stress ball sa loob ng bag ko at pinisil-pisil iyon. 

Inhale... Exhale... 

Inhale... Exhale... 

Inhale... Exhale... 

Sanay na dapat ako sa ganito di ba? Pero bakit? Nasasaktan pa rin ako ng paulit-ulit.

Then the girl grab Kenji's hand. 

Para akong nawalan ng kaluluwa. Ni hindi man lang tumanggi ang ugok na un! 

"Kenji, let's go somewhere." anang malandi. 

"Kenji, let's go somewhere." I mimicked the girl with super landi ng boses. 

Sinunsundan ko kasi sila palabas ng bar. Kaya naman nung biglang tumalikod si Kenji, tumalikod din ako. Alam ko namang alam niya na ako ung nagsalita. 

Naiinis akong umuwi. sa sobrang galit at sakit na nararamdaman ko parang namanhid na ako. It's like I don't care anymore. Bwisit kasi ang Kenji na yan!!

Pagdating ko sa bahay. 

"Sabi mo hindi ka na pupunta sa gig namin." - pambungad niya. Nauna pa siyang nakarating bahay. Natural, ikaw na may sasakyan. 

"Kelan ko sinabi un? Kahapon, tama? Pwes iba ngaun!"

"Next time magsabi ka kung pupunta ka dun." 

"Ahhh, so ngaun kelangan mo na ang sched ko?"

Nakita kong nanlaki ang mga mata niya. 

"Bakit? Para maayos mo ang sched mo ng babae mo?!" Taas kilay kong tinignan ang expression ng mukha niya. 

"Huh." He smirked. 

"If I say yes, what would you do?" - Nagtaas din siya ng kilay. He tilt head a little. 

"Hahaha as if I care." saka ko inakyat ang hagdan patungong kwarto. 

Akala mo ikaw lang ang marunong manakit? Ang tanong nasaktan ba siya? Kainis kang Kenji ka! MAY ARAW KA DIN!! 

"Hmmm" narinig ko mula sa kanya. I'm sure he wears a smirking face with one brow up. Hindi ko kelangang makita.

Pumasok ako sa kwarto. Naalala ko kaya mabigat ung maleta ko nung isang araw. May nilagay si mama na dalawang bote ng wine. Imagine? hahaha adik rin si mama. Tinabi ko iyon sa ilalim ng drawer. Alam ko mas masarap ito kapag may yelo. So bumaba ako para kumuha ng ice cubes sa refrigerator. 

I saw him there nasa sala parin siya. Nakatingala. Nakatalikod kasi sa akin kaya I assume hindi niya ako nakita. 

Nagulat ako nang bigla siyang magsalita. 

"Bakit gising ka pa?" 

It's almost 2 a.m. ng madaling araw. 

"Ikaw din naman ah?" sagot ko. 

Kinuha ko ang lalagyan ng ice subes at naglagay ng 3 piraso sa baso. Naglakad siya palapit sa akin.

"Anong gagawin mo jan?" tanong niya. 

"Gagawin kong candy, bakit? gusto mo subukan?" saka biglang sinubo sa kanya ang isang ice. 

Agad naman niyang niluwa iyon sa lababo. 

"Ano ka ba?" sigaw niya. 

Tinignan ko lang siya. 

"Sasakit ang lalamunan ko sa ginagawa mo!!" 

"Sasakit talaga iyan, ung hindi mo titigilan ang kasisigaw mo!" saka ko siya tinalikuran. 

Bigla niyang hinatak ang kamay ko. Nagtama ang mga paningin namin. Ang higpit ng pagkahawak niya. 

"Anong problema mo? Gusto mo pa ng yelo?" Inirapan ko siya at iwinaksi ang kamay niyang nakahawak sa kamay ko. 

I left him standing there. Bahala siya sa buhay niya!. 

After a sip of wine, nakaramdam ako ng antok. Sana lang magising ako bukas ng maaga.