My Wishlist : 'Mr. Vocalist'

High School life

A/N: Let me start their lives as teenagers ^_^

Anne's POV 

"Papa sino po ung bagong lipat sa tapat?"

Kagigising ko lang nun nang may napansin akong isang pamilya na naghahakot ng mga gamit nila papasok sa bahay na nasa mismong tapat namin.

"Annaliza! Ang aga-aga tsismis ang nasa utak mo!" sagot ni Papa.

Nagtanong lang tsismosa na agad? Sa susunod na araw, alam ko siya rin ang unang lalapit sa kanila.

"Eh ako na ang may pinagmanahan!"

"wala akong lahing tsismosa" sabad ni mama.

Natawa naman si Papa sa narinig.

"Naku! ikaw talaga mahal ko." sabay hapit sa baywang ni mama. Naghahanda kasi ng almusal.

"Eeeeew!!" - anang nakababata kong kapatid na si Joseph.Ganyan siya lage kapag nakikita na sweet ang mga magulang namin sa isa't-isa.

Abala naman ako sa pagmamasid sa pamilyang naghahakot ng gamit.Biglang tumingin sa akin ung binata na kasing edad ko lang ata. Ngumiti ako sa kanya pero nagulat ako nang biglang umirap.

"Hmmmp" sabay harap sa mesa.

"Oi Annaliza! Ano namang hina-hmmmp hmmmp mo jan?"- Papa.

"Ah?... Eh?.."

"Iy - ow - u." -tuloy ng kapatid kong mapang-asar ang lahi.

"Tigilan mo nga ako Jose!" asik ko sa kapatid ko. Kainis kasi eh.

"Ung bata kasi mama (sabay turo sa labas) nginitian ko tapos umirap. tsk. Kainis." 

"Ung batang lalake ba kamo?" ani mama nakadungaw sa bintana. Tumango lang ako.

"Abay ang ganda ng ngiti oh." Tinuloy ni Mama ang sasabhin.

May personality disorder siguro ang nilalang na yan. Kanina lang uniirapan ako tapos kay mama ngumiti siya. Bumalik na si mama sa mesa samantalang nakatingin pa rin sa ako sa labas.

Itataas ko sana ang kamay ko to say 'HI' nang biglang umirap ulit? Ang talim ng mga mata niyang singkit! Gwapo pa man din sana pero sungit lang.

"Bilisan mo na ang kumain at papasok ka pa." untag ni Papa. Alas sais y media na pala, 7:00 ang klase ko. Sigurado, late na naman ako.

 Binilisan ko ang pagkain, hindi pa ako naliligo...waaaaahhhhhhh

Buti na lang Biyernes ngayon, Values ang unang subject. Mabait naman si Miss Gomez eh. hehehe 

Pagkaraan ng ilang minuto, nagbike ako papuntang school hindi naman ako lagi nakabike kaso late na kasi eh. kaya I have no choice. Ngaun pa late na ako. 

Nagtatawag na si Mam ng mga pangalan kung sino ang present. Patakbo akong pumunta sa classroom. 

"Salcedo, Annaliza. " - ani ni Ms. Gomez. 

Nagtaas ako ng kamay sa mismong pinto. 

"Present po mam." 

Nakita kong nagtawanan ang iba kong mga kaklase pero hindi ko pinansin.

"Take your seat Ms. Salcedo." 

Lumapit ako sa bestfriend kong si Bria. 

"Bakit ka late ngaun?" bulong niya sa akin. 

"Na late ng gising best. hehehe" 

May pagtatakang pinagmasdan niya ako. Hindi ko naman kasi gawain ang magpalate sa klase. Hindi ko masabi na nakipag-irapan ako sa isang binatilyong bagong lipat sa village namin. 

"So how's you're vacation? And your fist week of being fourth year students?"- Ms. Gomez sa klase. 

"Ayos lang naman po mam." sagot ng karamihan. 

Kabilang ako sa Section A. hindi naman sa nagmamagaling pero hindi naman ako isa sa nagpapahuli. Pero I hate MATH! Paborito naman ng bestfriend ko. Si Bria ang nangunguna sa klase namin simula pa nung umpisa.

Hanggang sa natapos ang buong araw na klase.

Pauwi na ako nun nang napansin ko ung binatang umirap sa akin kaninang umaga. Anong ginagawa niya dito sa school? At bakit galing siya Principal's office? Hindi kaya mag-aaral din siya dito? 

'Malamang Annaliza! ito ang pinakamalapit na school.' Kausap ko ang aking sarili. 

Ang ganda ng nanay niya. ^_^ 

Nakita niya ako! Pero bago pa siya umirap ulit, pinaktakbo ko na ang aking bike palayo. 

Lumingon ako ulit sa lalake kanina, nagulat ako nang biglang may sumigaw. 

"ROOOOOOOBBBBBEEEEERRRRRRRTTTT!!!!!!!!!" sigaw ng mga kababaihan. 

*SCRRRREEEEEEEEEEEETTTCHHHHHHHH* preno

"hay! Pasensya na Robert. Muntik na kitang mabundol." sabi ko habang hinihingal. 

"Ok lang iyon, muntik pa lang naman eh." preskong sagot niya. 

Si Robert Velasco, ang kapatid ng aking bestfriend na si Bria. Isang 3rd. yr. Student, na matalino, gwapo at matino. 

"Sorry talaga ah. Maiwan na kita. Pauwi na ako eh." Paalam ko sa kanya. 

"Hatid na kita, kunin ko lang din ung bike ko." aniya. 

"Naku, huwag na lang." - Magkasalungat kasi kami ng daanan ng pauwi sa amin at sa kanila. 

"Hintayin mo ako jan!" - Robert. 

Buntong hininga, wala na akong magagwa. 

After few minutes, 

"Annaliza," - Robert

"ATE!" pagtatama ko. Hindi niya ako matawag na ate ever since. 

"Oh sige, Liza na lang." - Robert

"Ano ba iyon?" tanong ko. Malapit na kami sa bahay. 

"May nagsabi na ba sa iyo na maganda ka?" - Robert. 

Natigil ako sa pagpepedal at tumingin sa kanya. 

"Ang mga magulang ko." sagot ko. pilosopo din ako minsan. 

"Ahhahaha." natawa siya. then he paused. 

"ang ganda mo!" - Robert. 

"Ahhhh  hehehehee s-salamat." Ano naman kaya ang drama ni Robert.

 "Liza," aniya ulit nung makatapat na kami sa aming bahay. 

"Oh?" 

"Pwede ba kitang ligawan?" Nagulat ako sa tanong niya. Ako? Liligawan niya? Mas bata kaya siya no! 

"Oh, Annaliza, nanjan ka na pala. Pasok na!" - Tawag ni Papa. 

"Opo pa." 

"Sige RObert, mag-iingat ka sa pag-uwi." 

"Pwede na kitang ligawan?" -tanong niya ulit. 

"oh sige na. Uwi ka na!" 

"Sige bye!" ^___^  - Robert. 

Pagpasok ko ng bahay, ...........