Mafya Sahası

Kimse

"Emrah niye orada dikiliyorsun? Ödüm bokuma karıştı." dedim.

"Ha pardon. Telefonda konuşmana şahit oldum da Sueda'nın annesi için miydi onlar?" diye sordu.

"Evet ama kimse bilmesin. Hem Sueda'nın hem annesinin gururu incilebilir." dedim.

"Çok güzel düşünmüşsün. Keşke benim de önceden aklıma gelseydi." dedi.

"Mutlu olup rahat etsinler de hangimiz yaparsak yapalım." dedim.

"Bu arada şirket falan dedin diye merak ettim. Senin yönettiğin şirket mi var?" diye sordu.

"Babam ve annem geçen ay vefat ettiler. Onlardan kaldı işte." dedim.

"Nur içinde yatsınlar. Bir yardıma ihtiyacın olursa beni arayabilirsin." dedi ve omzuma dostça sıktı.

Gözüm istemsizce omzunda eline giderken bana gülümsedi ve "Bu akşam onda dün ki sahada maç var. Gelmek istersen beklerim." dedi.

Saat sekiz buçukta şirkette toplantı vardı. Saat dokuz buçukta toplantıyı bitirsem on beş dakikada şirketten çıkarım ve yetişirim. Yani umarım yetişirim.

"Mutlaka geleceğim." dedim.

"O zaman geri sınıfa geçelim mi?" diye sordu.

"Geçelim." dedim.

Sınıf kapısını açıp bana yol verince tebessüm edip içeri girdim.

Ardımdan sınıfa girerken Dudu bana tek kaşını kaldırıp baktı.

Gülerek sırama oturdum. Emrah da yanıma oturunca Ömer ve sıra arkadaşı bize döndüler.

Emrah "Efsa; Ömer ve Hazar en yakın arkadaşlarım. Daha doğrusu tek arkadaşlarım. Belki dün sahada görmüşsündür." dedi.

"Hazar sanırım sen kaleciydin. Seni oradan hatırlıyorum." dedim.

"Evet, bizim takımın kalecisiydi." dedi Emrah.

Ömer heyecanla "Beni hatırladın mı?" diye sordu.

"Maalesef." dedim.

"Hani kucağına topu alıp koşan kişiyim ben." dedim.

"O sırada daha gelmemiş olabilirim ya da erken gittim. Görmedim." dedim.

"Bir ara yüz üstü yere yatmış tepiniyordum." deyince "Görmek isterdim." dedim.

"Hiç ona pas atmadık diye bir ada oturup ağladı. O yüzden maçtan attık. On kişi devam ettik. O sıra gelmiş olabilirsiniz." dedi Emrah.

"Beni attınız diye kaybettiniz zaten." dedi Ömer.

"İkiye bir yendik, Ömer." dedi Hazar.

"Ömer sen bir köşede oturup yemek yiyen kişi değil misin?" diye sordu Dudu.

"Yazık ya." diyen Sueda ile Ömer, Sueda'ya bakarak "Bence de yazık." dedi.