Mafya Sahası

Beceremeyen

Maç bire bir bitmişti. Oturduğum yerden kalkıp sahaya indim. Emrah'ın morali beraberliğe bozulmuş gibiydi. 

"Herkesi tebrik ederim. Mükemmel oynadınız." dedim gülümseyerek. 

"En çok ben mükemmel oynadım, değil mi?" diye sordu Ömer.

"Topu elinle kendi kalene atmaya çalıştığını görmesem öyle olabilirdin." dedim. Ömer bu dediğime dudak büzerken çoğu kişi sahadan çıkıp gitti.

"Beraberlik de iyidir." dedim. 

"Şimdi bunun morali iyi bir skor yapamadık diye bozuldu. Yarına eski haline döner." dedi Hazar. 

"Gidelim o zaman." dedi Emrah. 

"Emrah biraz daha kalabilir misin?" diye sordum heyecanla. 

"Siz takılın. Biz gidiyoruz." dedi Hazar ve Ömer'i de alarak sahadan çıktı. 

"Biz ne yapacağız?" diye sordu Emrah.

Topu alarak sahanın ortasına geçtim ve "İkinci bir maç için bence enerjin vardır." dedim. 

"Çok hırslı oynarım. Gözünün yaşına bakmam." dedi.

"Ben maçtan sonra kaybettiğin için gözünden akan yaşlara bakarım. Merak etme." dedim. 

"Kalecisiz biraz tuhaf bir maç olacak ama oynayalım." dedi.

"Hem oyuncu hem kaleci oluruz o zaman." dedim. 

"Bence de kaleci oyuncu uygun. Hadi başla." dedi.

Topu yere bırakıp ilerletmeye çalışmaya başladım. Pek becerdiğim söylenemezdi. Emrah topu ilk saniyede almıştı.

Kaleye doğru topu sürerken hızlıca onu yakaladım ve kolundan tuttum. Kolunu çekiştirirken daha sıkı tuttum. 

"Bu hile oluyor ama." demesine cevap olarak "Kurallarına uygun bir futbol maçı yapacağız diye bir şey söylemedim." dedim. 

"Demek öyle." dedi ve bir anda belimden tutup kaldırdı. Topu böyle sürdükten sonra kaleye gol attı. 

"Hangi kale kimin diye aramızda paylaşmamıştık." dedim ve gol attığı kaleyi gösterip "O senin kalendi." dedim. 

"Fena oyuna getirildim." dedi.

"Kiminle yarıştığını bilmiyorsun." dedim gülerek. 

"Futbolu seven birisisin." deyince "Sadece izlemeyi seven oynamayı beceremeyen biriyim." dedim. 

"O zaman mağlubiyet için kendini hazırla." dedi.

"Sende hilelerime." dedim.