LAVİN

8. Bölüm

Hepinize hellooo! Bölüm yazma gibi bir düşüncem yoktu ama yazıyorum hadi bakalım.Sizi seviyorum...
Bu arada Akay için güzel yeşil gözlü karakterler bulursanız atabilirsiniz bana.Şuraya insta hesabımı da bırakıyorum cerentrs_
O zaman başlayalım bakalım...

Akay ile tanışmamızdan sonra abimin arabasına binmiş gergin bir yolculuk geçirirken abimin sesi kulaklarımı doldurdu.
" Kimdi o çocuk?"
Sertçe yutkundum.İşte buna bir cevabım yoktu.
"Bizim okula yeni gelmiş tanışıyorduk."
Diyerek doğruyu söylemeyi seçtim.
"Anladım.Peki abicim bu çocuk böyle herkesle tanışıp tek tek el mi sıkışıyor?"

Evet.Al bakalım Lavin.Ne diyecektin buna?

"Abi şey ya öyle benden ders notlarını istedi.Tanıştık falan işte."

Yalan söylerken kızaran kulaklarımdan ve abimin sorgularından nefret ediyordum.Kalbim hızla atıyor ondan gelecek cevabı bekliyordum.

"Koskoca sınıfta seni mi bulmuş?"

Bitmek bilmeyen sorgular...Ah iki abiniz var ise bu durum kaçınılmaz oluyor.

"Abi uzatma işte yaa.Sadece tanıştık"

Derken abimin delici bakışları adeta içimden geçti.Bu adam nasıl bakıyor böyle be?

"Bu konu burda kapanmadı"

Benim için kapandı abiş demek istesemde içimden geçirdiğim bu sözler ile abim ile olan tartışmayı kendi içimde kazanabilmiştim.Maalesef gerçekte değil.

Epey uzun ve gergin bir yolculuktan sonra sonunda eve varabildiğimizde büyük bir rahatlama ile mutfağa daldım.Yankı abimin bizden önce gelip direk derse oturması ise ayrı bir ironiydi.Hangi insan okuldan gedikten hemen sonra ders çalışmaya başlar ki?

Akşam ise Yanki abimin zorla bana fizik çalıştırması ile keyifsiz bir şekilde yatağa uzandım.Gözlerimi kapattığım anda önüme gelen yeşil gözler adeta evleri ısıtan sıcacık bir soba gibi içimi ısıtıyordu.Bu çocuk beni bu kadar büyülemek zorundamıydı? Akay ile düşüncelere dalmışken telefonuma gelen bildirim sesi beni ürküttü.Bu saatte kim rahatsız ediyordu böyle? Peki sosyal medya hesabıma gelen bir isteğin beni bu kadar keyiflendirmesi normal mi?Evet.Doğru tahmin.Akay bana istek atmıştı.Hesabımı nerden bulduğu hakkında en ufak bir fikrim olmadan ona geri dönüş yaptım ve anlamsız bir şekilde sohbet açarak bütün gece konuştuk.Genelde benim hakkımda konuştuk.Kendisini bana açmaması beni rahatsız etse de o an için bu ufak meseleyi takmamıştım.

Sabah uyandığımda Gece abimi başımda elinde telefonum işe görmeyi ne bekliyor ne de doğacak sonuçları düşünebiliyordum.Cidden telefonuma şifre koymayarak büyük gerizakalılık yapmıştım.

"Abi sen , sen napıyorsun?" diyerek elinden telefonumu almaya çalışsam ile abimin telefonu yukarıya kaldırması ile korku bedenimi ele geçirdi.Beni kolumdan yakalaması ve çok sert olmasada sıkması ile yerimde adeta sindim.
"Bu kim Lavin?SEVGİLİNMİ VAR SENİN?"
Sonlara doğru bağırması ile korkudan ne yapacağımı şaşırmış en sonunda bir cümle kurabilmiştim.

"Abi hayır o benim sevgilim değil ve canımı acıtıyorsun." Demem ile abim ne yaptığının farkına varmış beni bırakmıştı.

"Bu telefon 1 ay boyunca yasak.Aklın başına gelsin.Seni fazla rahat bıraktım galiba"

Kapıyı çarpıp çıktı.Cidden ne güzel başlangıç ama.Dolan gözlerime hakim olamayıp kendimi yatağa bırakarak sessizce ağlamaya başladım.Kapımın çalınması ile gelenin Yankı abim olduğunu anladım çünkü Gece hazretlerinin kapı çalma gibi huyları yoktu.

"Güzelim.İyimisin sen?Niye bağırışıyordunuz?"

Abimin bu sözleri ile yumoş yumoş olmuş,ona sarılarak ağlayıp içimdekileri dökmüştüm.Keşke akan gözyaşlarım gibi beni etkisi altına alan o büyüleyici çocuğun yarattığı etkiyi de akıtabilseydim.Abim ilk başta tanımadığım insanlar ile konuşmama kızmış daha sonra üzgün olduğumu fark edince beni teselli etmişti ama Akay ile yakın olmamazı uygun görmüyordu.Ne kadar yumuşak ve tatlı bir abi olsada içindeki kıskançlığı hissetmiştim.Abime hep yanımda olduğu için kocaman sarılmış ve beraber uyumuştuk.Nasılsa yarın okul yoktu...

Çok uzun bir bölüm olmadı üzgünüm:(
sizi seviyorum oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın🤍