15. Bölüm

244 11 1
                                    

Herkese merhabaaa🍝🍰🦋
Keyifli okumalar...🥰

Dipsiz bir kuyunun içinden ona sesleniyormuşum gibi hissettiriyordu.
Sanki sesimi duymuyordu.
Sanki bağırıyordum ama kuyunun başında durmuş, yalnızca beni izliyordu.
Derin ve bomboş bakıyordu.
"Akay" diye fısıldadım. Karanlığa uzattığım, ellerimdeki yaralar sızlamaya başladı. "Güzel adam..."
"Akay,gitme. Beni yalnız bırakma" Ellerimdeki açık yaralardan sızan beyaz ışık,karanlığa alışan gözlerimi acıtmaya başlamıştı.
"Beni bırakma," diye hıçkırdım. "Ben seni asla bırakmam." Gözlerimi yumdum,bir damla yaş daha gözlerimin çukurundan düşerek yanağımı izledi.
"Beni unutucaksın,"diye fısıldadı karanlığın içinden ölüm gibi bir ses. Gözlerimi araladım. Işık artık gözlerimi yakmıyordu ama orda, odanın ucunda biri vardı. Beni izliyordu.
"Sende beni bırakacaksın. Söylesene,ölüm çiçeği, beni bırakıcak mısın?"
Gözlerim ışığa alışmıştı ama ışık yüzünden karanlıkta kalan Akay'ın bedenini göremiyordum. Sanki bu odaya ait değildi,hatta bu dünyaya bile ait değilmiş gibi hissettiriyordu bana. Gölgesi zihnimin içindeydi.
"Ben seni asla bırakmam ki," dedim gözyaşlarım içime akıp,içimdeki yangını daha da çoğaltırken. "Bırakamam."
"Paramparça oldum ben. Annem gibi sende mi paramparça ediceksin beni?" Hüzünlü sesi kalbimin içine dokunuyor,kalbimden akan kanı hisettiyordu. Söyledikleri acıydı ama sesi o kadar güzeldi ki...
Gözlerimi açmaya çalıştım ama kasıklarıma yayılan ağrı o kadar kuvvetliydi ki, tek seferde gözümü açmanın imkansız olduğunu anlayınca bir süre gözlerim kapalı,hızla inip kalkan göğsümle öylece yatakta uzanmaya devam ettim. Göz kapaklarımın üzerinde ekstra bir karanlık vardı. İçerinin zifiri karanlık olduğunu anlamam çok da uzun sürmedi.
Boğazıma yayılan ağrıyla huzursuz bir şekilde yutkunup gözlerimi araladım ve kara bir gölge gibi üzerime çöken karanlığın ağırlığıyla yüzleştim.
Saat sabahın ikisiydi.
Gördüğüm rüyanın omuzlarıma indirdiği ağırlıkla başımı yatak başlığına yasladım.
Odamın kapısı aniden açılınca bakışlarım hızla kapıya kaydı. Koridorda yanan ışık,kapının açılmasıyla içeriye doluştu. Abimin heybetli bedeninin gölgesini görür görmez kim olduğunu anlamıştım.
"Abi, bir şey mi oldu?" diye fısıldadım. Yankı abim tıpkı bir kedi gibi yanıma sırnaşıp. "Beraber uyuyalım mı? diye fısıldadı.
Cevap veremedim. Sadece ona bakıyordum.
Birkaç saniye yüzümü izledi. Sonra yüzüme dağılan tebessüm ile onu yanıma çağırdım.
"Noldu?"dedim aniden." Kötü bir rüya mı gördün?"
Gördüğüm rüyanın kalıntıları hala zihnimde dolaşsa da bunu önemsemeyerek abimin söyleceklerini bekledim.
"Seni gördüm. Sen, sen bizi bırakıyordun Lavin,"diye fısıldadı. Bakışlarım donuklaştı. Yutkundum.
"Abi," diye fısıldadım. "Bak ben burdayım ve seni asla yalnız bırakmıyacağım. Niye herkes onları bırakmamdan korkuyor ki?"
Gözleri gözlerime tırmandı. "Başka kim korkuyor?" dedi dalgın bir sesle.

Yutkundum. "Beni niye bu kadar kıskanıyorsunuz ki?"

Bu soruyu es geçti. "Bana yalan söylemeyeceğine söz ver,"
İçimde bir korku büyüse de ağır ağır başımı salladım.
"Sen birine mi aşık oldun Lavin?
"Ben..."
"Sen ne,Lavin?" diye sordu Yankı abim bir anda. "Sen cidden birine aşıksın ve bunu bizden saklıyorsun demi?" dişlerini sıktı.
"O çocuğu bulurum Lavin. Bunu yaparım. Öldürürüm onu."
Gözlerim yanmaya başladı. "Benim sevdiğim insanı öldüremezsin."
"Sana zarar vericekse kimsenin gözünün yaşına bakmam."
"Bana zarar vermez. Hem verecek biri yok zaten abi. Merak etme birine falan aşık olmadım."dedim dalgın bir sesle.
"Ama sende olma tamam mı? Beni sev hep. " diye fısıldadım. Yüzüne yayılan tebessüm ile eğilip başıma bir öpücük kondurdu ve birbirimize sarılarak gözlerimizi yumduk.

"Bensiz uyudunuz demek ha?" kulaklarıma yayılan alaylı sesle zor da olsa göz kapaklarımı kaldırdım. Sabahın köründe bu da kimdi? Bakışlarımı kapıya çevirince,kapıya yaslanmış,bize sırıtarak bakan Gece abim ile göz göze geldim.
"Günaydın,fındık" dedi neşeli bir sesle. Gelip saçlarımı karıştırdı. Bu hareketine her ne kadar sinir olsam da ses etmeyip "Günaydın abi" dedim uykulu bir sesle. Yankı abim hala mışıl mışıl uyuyordu. Yataktan kalkarak banyoya yöneldim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 10, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

LAVİN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin