Love is Blind

Chapter:15

Kasama ko si Jonas sa bahay nila dahil ipapag-luto niya raw ako. I was in his room, trying to relax kasi tumatakas ako sa problema, umamin kanina si Jonas na takot siya na baka may umagaw sa kaniya. I wasn't thinking of that, iniisip ko is bakit siya matatakot kung mahal niya ako ay hindi niya ako ipag-papalit.

"Karie, chicken wings or pork chop?" Tanong niya.

"Pork chop please." He gave me a kiss on the forehead then shut the door.

Humiga lang ako sa kama with all of the thoughts inside of my head. He shouldn't be scared, ako dapat ang matakot sa mga babaeng lalapit sa kaniya. Pinag-lihi ba siya sa greek gods? Putek kasi.

Hinintay ko lang si Jonas na dalhin dito ang niluto niya. He finally arrived after like 20 minutes ata.

"Baby dito ka." Nilapag niya ang plato sa mesa at hinila ako palapit sa kaniya. He gave me kisses again. "Ang sarap mong halikan. Ang lambot ng pisngi mo."

"Jonas gutom na ako." I wanted to eat pero puro kiss ang natanggap ko. "Jonas."

"Sige sige ito na." Kinuha niya ang plato at pinakain ako. Naririnig ko ang kaluskos ng tinidor sa plato. "Pahingi ah?"

"Ikaw naman ang nag-luto niyan, bakit kita pipigilan?"

"Wait lang totoo ba?" Ha? Ginugutom ba siya rito?

"Oo naman. Bakit?"

"Diba kapag babae, nagagalit kapag humihingi ang lalake ng pagkain sa kaniya?" Really? That's so immature.

"Ano 'yon pipigilan kitang kumain? Edi parang pinigilan kitang huminga." I'm not like those other girls. "Hindi kita pipigilan kaya go kain ka lang diyan."

"Putek ka, Karie kinikilig ako sa'yo." Hinila niya ako palapit at hinalikan ulit.

"Ang hilig mong humalik."

"Only to you. Wala ang cute mo kasi eh tsaka pwede kang makagat agad." Pinisil niya ang pisngi ko.

The day just went by kaya inuwi na ako ni Jonas. Pinatigil muna ni Mama si Jonas dito kaya nag-bihis muna ako. Lumabas ako then I sat on the couch.

"Lito called." Mama said. "Sabi niya, we need to get Karie a dog guide para hindi laging si Jonas ang humahatid sa kaniya."

"Pero Tita, I can handle it." Jonas said.

"No, Jonas. Mas mabuting may aso nga ako kesa sa lagi kitang inaabala. Paano mo maipapatayo ang coffee shop mo kung lagi mo akong inaalagaan?" Jonas always puts his work first, I don't want to be his cause of change.

"But I want to. Karie, I can manage a coffee shop while taking care of you. I promise." Not anymore, Johnson. "Please?" Humawak siya sa kamay ko at pinisil iyon. "Kaya ko iyon Karie. Trust me, I can do that."

"You have your whole life ahead of you. I want you to succeed."

"You're my biggest achievement, Karie." Why would a handsome guy like him, fall for a blind girl like me?

"Jonas...why me?" Naramdaman kong umalis si Mama. "Why of all these women who flock for you...why me?"

"Because I'm in love with you. Deeply." Niyakap niya ako at narinig ko ang tibok ng puso niya. "Of all these women, you make me successful. Hindi mo ako ginugulo kapag may major exams ako, unlike other girls who wants my attention because you know my priorities. When all of this is done, you will be my first priority."

"Not now. Fix your coffee shop first before you take care of me." Matagal pa bago mayari ang salamin ko. Ginagawa daw ang mga ito sa amsterdam.

"I will. Sorry for the trouble. I love you." Humigpit ang yakap niya at humalik sa sentido ko.

"Siguraduhin mong maayos ka ah?" Tumawa lang siya tapos nag-paalam na.