Love is Blind

Chapter:1

I woke up but everything was pitch black. I wanted to scream and cry pero wala akong masabi. I just felt my tears rush down my face. Wala akong magawa at hindi ako makagalaw.

"Gising ka na?" A familiar deep voice said.

"Tito Todd?"

"Man do I really sound like my father?"

Shit.

"Pwede bang buksan ang ilaw? I can't see anything."

"The lights are open. May...may something sa'yo."

"Ano 'yon?"

Hindi siya nakasagot dahil may pintong bumukas. I heard some angry foot steps towards us. Ewan ko bakit ang familiar ng paa niya.

"Kariessa Rivers." Mama...

"Mama? Asan ako?"

"This is such a disappointment."

And that felt like I was the most horrible daughter in the world. Sa tono pa lang ng boses ni Mama ay halata na sobrang lungkot at galit ang naramdaman niya.

"Ate..bakit naman ganiyan?" Naramdaman kong may humawak sa kamay ko.

"We'll still do some tests. For now inaalam pa namin ang mga drugs na nainom niya."

"Makakakita pa po ba siya?" Kuya asked.

"It's hard to say, pero I recommend you take her to Lito's clinic. Siya ang may alam sa mga mata."

"Sige. Koral, tell Nate na kakausapin natin ang Tatay niya." I just kept silent. Ayaw kong umimik dahil galit si Mama. "Karie, mag-pahinga ka. Kakausapin kita after all of this." Tumango ako when she kissed my forehead. "Jess, Jonas paki bantayan si Karie."

"Of course Tita!" Umalis na ang pamilya ko at tumagilid ako ng higa. "Hay nako ikaw baklita ka, sabi ko sa'yo stop na diba?"

"Alam mo?"

"Oo naman Kuya kong panget. Ako pa?"

"Then why didn't you stop her?"

"Anong hindi?! For all I know Kuya, ako ang nag-sabi na huwag na pero hindi ko madidigtahan ang puso niya kung nasasaktan pa rin siya dalawang taon na ang nakalilipas." Pumikit na lang ako dahil ang ingay nila. "Sorry, stay with Karie. Lalabas ako saglit."

Lumabas si Jess kaya tahimik kami ni Jonas. I didn't want to talk to him kasi nahihiya ako dahil sa ginawa ko sa sarili ko.

"How are you?" Imbis na umimik ay nag-kunwari akong tulog. "I don't believe that you're asleep. Alam mo ba ang ginawa mo sa sarili mo? That's so low."

"I don't care what you say. I know what I did. Hindi mo na ako kailangan pagalitan dahil hindi mo alam ang naramdaman ko!" How could he say that to me?! "I'm an idiot but I'm not low." Ayaw ko na sa kaniya! "I hate you! Gusto kong mawala ka na sa isip ko! Hindi na kita gusto!"

"Kakalimutan mo ako?" Hinawakan niya ako sa pulso at pinaupo sa kama. "I don't think so." Natahimik ang paligid pero may nangyaring hindi ko inaasahan. He fucking kissed me! "Try forgetting me now."

"I hate you! Sana hindi na kita makasama sa kahit saan!" Narinig kong nag-sara ang pinto at tumulo ang luha ko. That was my first kiss! Kahit crush ko si Jonas ay hindi ko gusto na dito ko maranasan 'yon! I want it to be at my wedding day and to the man I'll marry...kahit crush ko siya, I don't see myself with him.

Damn you, Johnson! Hindi na talaga kita gusto!