Love is Blind

Chapter:21

Hindi ako nakapag-hintay. May surpresa nga pala ako sa kaniya. Hindi pa niya alam na nakakakita na ako.

I drove to his office with Jessica kasi umalis na agad si Gavin. I was so excited to see him kaya hindi na ako kumatok.

Doon ko narealize...paano kung kumatok ako? Would he still have Emilia on his lap, kissing each other.

"Johnson!" Hindi makapaniwalang sigaw ni Jessica.

When he saw me, he pushed Emilia harshly.

"Baby." His eyes held guilt. Hindi ko alam pero gusto kong matulog...ayaw kong makakita ulit. Gusto kong sirain ang mga salamin ko. "Ms. Lim, please step outside."

Hindi siya umangal pero alam kong ayaw niyang umalis. She rolled her eyes at mLumapit si Jonas at hinawakan ang kamay ko pero tinabig ko.

"I'm sorry. Please, I'm sorry."

"I hate you! I don't want to see your face ever again!" Sigaw ko sa mukha niya habang nag-mamakaawa siya.

"Please Karie may explanation ako, please hindi ko kayang wala ka." He said.

"No! You make me sick! Alam mo ba kung anong mga dumadaan sa isipan ko sa mga nakaraang araw?! Hindi because you're there kissing another woman! She's the woman you told me about right? 'Yung hindi ka nilulubayan? Bullshit! Eh hindi mo kasi tinatanggal sa trabaho!" Huminga ako habang nakatingin sa kaniya, Jess can't take our fight kaya lumabas siya. "I was so excited to see you today...dahil nakakakita na ako pero ganito lang pala ang ginagawa mo." Umiwas ako noong hahawakan niya ako. "Don't touch me! Manloloko ka! Cheater! You disgust me!" Umiiyak na siya sa harap ko. "Kulang ba ako, Jo?"

"No Karie, sobra ka pa para sa'kin-."

"Kaya ba humanap ka ng iba? Kasi nasosobrahan ka na?" Umiling siya at tumungo, niyakap niya ako bigla. "Let me go."

"No. Kahit anong gawin at sabihin mo hindi. I'm not letting you go because you are mine, Kariessa Rivers."

"I'm not yours, Jonas...bitiwan mo na ang kung anong meron tayo." Umiling siya at yumakap sa'kin. "I'm not yours anymore..."

"You're mine, Karie. Hindi na mag-babago 'yon. Kahit itanggi mo, akin ka lang." Humalik siya sa sentido ko kaya naitulak ko siya. "Please...'wag kang ganiyan."

"Ikaw ang huwag ganiyan!" Pinunasan ko ang mukha ko at naupo sa upuan roon. "I'm never going to forgive you dahil kahit bumalik ako sa'yo...it's already engraved on my soul that I dated a cheater!" Lumapit siya at lumuhod sa harap ko. "Anong kasalanan ko, Jonas?"

"Wala babe. Please...let me explain."

"I want to let you...pero gulo na ang isip ko at sasabog na ako. It's better if I just left."

"No. Please don't leave. Kailangan pa kita-."

"Para maloko?"

"Para maayos ang buhay ko. Karie you made me better. Please kung pagod ka then bibigyan kita ng space pero don't break up with me."

"It's over...I don't just want space. I want to find love that can make me happy. You can't give me that kasi alam kong hindi mo ako tunay na minahal."

"Don't say that."

"Goodbye, Jonas." Umalis ako sa opisina niya at umiiyak na umuwi. "Daisy baby."

She was barking at me habang lumuluha lang ako. Ayaw kong maramdaman ito, ayaw ko. Sobra na please sobra na. Ayaw ko na. Nakaka-stress na. Please ayaw ko na.

"Please..."

"Ate?" Pumasok si Koral sa kwarto ko at yumakap sa'kin. "Nasabi na ni Ate Jessica, kaya mo ba?"