Love is Blind

Chapter:20

"Ano naman iyon?" Hindi ko mjna kailangan ng regalo ngayon. "I don't need gifts yet."

"Salamin!" Biglang sigaw ni Nate, halatang masaya.

I felt something getting slid above my ears. As my eyes adjusted to the light I can finally see again. Naluluha kong tinitigan ang mga kapatid ko, Koral...she's taller now. Kuya Kalfred, he's grown a beard now. Oh my gosh.

Mabilis ko silang niyakap ng mahigpit. I've been waiting to see their faces again. I waited for this moment for more than a year. Nang bumitaw sila, hinanap ng mga mata ko si Gavin. I saw him adn ran to him. Niyakap ko siya ng sobrang higpit. I smiled at Nate when I saw him.

Bigla kong naalala si Mama. Pinuntahan ko siya sa kwarto, she was trying to eat her food. When she looked up, she saw me wearing my glasses and trying to stop myself from crying. Lumapit ako sa kaniya at niyakap siya ng mahigpit. Umiyak ako sa balikat niya.

"Anak...ang ganda mo." She whisppered, I just cried on her shoulder. "Tahan na, tahan na."

"Mama...I'm back. I'm me again, I can see you now. I can see everything so clearly now." Inalagaan ni Koral si Mama sa araw na iyon.

Me and Gavin were fixing the things I needed to run a whole company. Palibhasa future C.E.O si bakla kaya natutulungan niya ako. I'm so happy that my best friend is helping me, oh...Jessica!

"Gav, can I call Jess?"

"Sure. Be quick." I nodded then went to my room.

[Hello?! Punyeta. Ang aga-aga tumatawag ka. Sino ka ba?!]

"Gaga. Kaibigan mo'ko."

[Eh sino ka nga? Nyeta.]

"Ewan ko sa'yo Jess. Ilang taon na kitang kaibigan tapos di mo pa ako kilala."

[Karie?]

"Yeah!" I sounded so excited. "May balita ako."

[Ano? Parang ang saya-saya mo.] Obvious ba?

"How do I say, 'I can see now' with a good version? Paano ko sasabihin ng bongga?" Napangiti ako noong natahimik si bruha.

[Punyeta.] I laughed even more! [Totoo? Shit! Sige daanan kita bukas, busy ako ngayon eh.]

"Busy? Kakagising mo lang diba?"

[Oo nga.] Peste. [Ano ba ang busy sa'yo?]

"Ewan ko sa'yo, bye muna."

I ended the call. Hindi ko muna sinabi kay Jonas kasi gusto ko makikita niya. I'm gonna surprise him!

Inayos namin ni Gavin ang kailangan sa kumpanya. Dahil wala si Mama ay walang maayos sa RSL ngayon kaya ako ang pupunta roon. Me and Gavin fixed everything, ang temporary leave ko bilang therapist. Maybe after a week ay maayos na ulit ang RSL at si Mama kaya babalik agad ako sa WD.

The next day I wore my white blouse and my grey two piece suit. I fixed my hair into a ponytail then went out. Bashers were quick to tease.

"Principal, good morning po." At talagang yumuko pa si Kuya! "Hoy tabi! Dadaan si Principal!"

"Nate si Tita, mayaman iyan kaya go mangaroling ka na!" Koral was nudging on Nate. "Tita namamasko po."

"Nag-didilim paningin ko sa inyo." Tumawa lang sila tapos kinuha ko na ang susi ng kotse ni Papa. Ang tagal na niting hindi nakakalabas, siguro naman excited na siyang makabalik sa parking lot ng RSL. Sinamahan ako ni Gavin patungo sa company.

He was right, ang daming gustong mag-resign. I barged into Mama's office and looked around. Halata sa mga tingin nila na naguguluhan sila sa akin.

"My name is Kariessa Rivers, ako ang isa sa mga anak nina Endrio at Amber Rivers. Nakadating sa akin ang balita na bumabagsak na ang company ng pamilya ko. I'm here to save my family's business. Now, who the hell wants to leave get your ass out of my company. If you can't stay true to my parent's then think of me in a different way. You'll have to do more than just give me a piece of paper to resign. Kailangan mag-bigay kayo ng report from your department para mapalayas ko kayo. Kapag mali ang report ay pasensiyahan na lang." Kinuha ko ang bag ko kay Gavin. "Ang mga mag-reresign, go make a report. I'll be expecting it in 3 hours." Papasok na sana ako nang lumapit si Alora sa akin. Secretary ni Mama.