Chapter 11

613 27 9
                                    

"I oni byli współlokatorami!" zawołał Ned. 

"Wow." moje oczy były szeroko otwarte przez całą historię, którą opowiadał mi Ned o jego znajomych. Po tym jak porozmawialiśmy o kilku innych rzeczach, zadzwonił dzwonek, oznajmiając, że mamy wracać do klasy. 

"Czas się zbierać, widzimy się później." pomachałam do MJ i Neda. Peter i ja mieliśmy dwie pierwsze lekcje razem co było dość fajne. 

"Hej, Peter. Spędziłam naprawdę miło czas ostatniej nocy."

"Poważnie? Cieszę się, bałem się, że mogło by ci się nie spodobać." 

"Wręcz przeciwnie, było świetnie." uśmiechnęłam się do Petera, odwzajemnił to jednak szybko obrócił głowę, by patrzeć przed siebie. Dotarliśmy do klasy i usiedliśmy na swoich miejscach.

"Chcesz może znowu tam wyskoczyć? Może dzisiaj?" zapytał Peter. 

"Jasne, ale tym razem chcę, żeby Bucky i reszta wiedzieli. Po prostu nie chcę, żeby się martwili gdzie jestem." kiwnął głową. 

"Tak, to chyba będzie dobry pomysł." 

Zanim zamieniliście jeszcze zdania nauczyciel wszedł do klasy i lekcja się zaczęła. 




"Hej, Peter. Spędziłam naprawdę miło czas ostatniej nocy." Y/n wyrwała mnie z myśli o tamtej nocy. 

"Poważnie? Cieszę się, bałem się, że mogło by ci się nie spodobać."

 "Wręcz przeciwnie, było świetnie." Y/n się do mnie uśmiechnęła, jej uśmiech mógłby rozjaśnić czyjkolwiek dzień. Byłem szczęśliwy, że jest w moim życiu, nawet jeśli jesteśmy tylko przyjaciółmi. Odwzajemniłem to i odwróciłem głowę, bo zacząłem się rumienić. Dotarliśmy do klasy i usiedliśmy na swoich stałych miejscach. 

"Chcesz może znowu tam wyskoczyć? Może dzisiaj?" zapytałem, oh proszę powiedz tak! proszę powiedz tak!!

"Jasne, ale tym razem chcę, żeby Bucky i reszta wiedzieli. Po prostu nie chcę, żeby się martwili gdzie jestem."

Zrozumiałe, nie chcę zgubić Y/n i uciekać przed Bucky'm, który zapewne udusił mnie swoją metalową ręką na śmierć. 

"Tak, to chyba będzie dobry pomysł." 

Chciałem coś jeszcze powiedzieć Y/n, ale nauczyciel wszedł do klasy zanim zdążyłem cokolwiek wymówić. 





"Jaka była piosenka numer jeden stworzona przez The Mils Brothers w 1943 przed 1944?" zadała pytanie MJ, w przerwie na lunch.  Próbowała nas przygotować na jakieś ciekawostki historyczne czy coś co robiła szkoła. 

"Paper Doll!" odpowiedziałam, zdążyłam jej posłuchać półtora roku przed porwaniem przez hydrę. 

"Skąd znasz wszystkie odpowiedzi?" zapytał zirytowany Ned. 

"Ja, uh, po prostu... bardzo lubię historię..." oznajmiłam,  wyruszając ramionami. 

"Y/n, nie możesz nam nawet powiedzieć jacy byli prezydenci po Franklinie D. Roosevelcie." MJ ma punkt, wciąż próbuje nadrobić swoje zaległości z historii. 

"Wiesz chociaż kto jest obecnym prezydentem?" zapytał Ned. 

"Taa, uh to jest..." spojrzałam na Petera licząc na małą pomoc, ale on tylko uniósł odrobinę ręce. 

Home Again (Peter Parker x Reader) <tłumaczenie>Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz