Home Again (Peter Parker x Reader) <tłumaczenie>

Chapter 2

"застегнуть её!" krzyknął mężczyzna ("zapiąć ją!"), a dwóch pozostałych, silnych mężczyzn złapało Y/n za ramiona i pchnęli ją na krzesło. Zapięli jej ręce, nadgarstki i kostki do krzesła. Wyrywała się, lecz to nie poskutkowało, kobieta ubrana w laboratoryjny fartuch złapała ją za ramię i wbiła igłę głęboko pod skórę, wstrzykując coś w Y/n. Wiła się próbując wydostać się z zapięć. Kobieta skinęła głową w stronę mężczyzny, który krzyczał, uśmiechnął się krzykliwie stawiając krok w stronę Y/n, obrócił się w lewo i skinął głową, a kolejny mężczyzna w laboratoryjnym fartuchu podszedł bliżej niej i założył jakiś metalowy kapelusz na głowę Y/n. Obrócił się w swoje prawo i skinął do jednego z mężczyzn, który usadził Y/n na krześle.

Nagle Y/n poczuła ból, coś jak porażenie prądem na całym jej ciele, krzyczała z bólu.

"BUCKY! STEVE!" Y/n próbowała zawołać. Wszystko czego chciała to zawołać, chociaż, by Bucky lub Steve jej pomogli. Zostawili ją, porzucili.

Mężczyzna spojrzał tylko na jej prośby, a zły uśmieszek wstąpił na jego twarz. Spodobało mu się oglądanie jak próbuje zawołać swoich bliskich, wiedząc, że jej nie pomogą. Fakt, że nikt nie mógł jej pomóc, musiała samotnie cierpieć. Spędziła tygodnie na tych torturach. Każdy dzień był dla niej szokiem, każdy dzień był dla niej krzyczeniem po rosyjsku, każdy dzień był dla niej próbą ucieczki.

"Готов ли ты встретить себя, солдат?" Powiedział mężczyzna ("jesteś gotów spełnić się, żołnierzu?"). Y/n spojrzała na swojego nowego mistrza pustym wzrokiem.

"Я готова сбыться" Y/n odpowiedziała, a mężczyzna był zadowolony. ("Jestem gotów się spełnić").

Steve, Bucky, Tony i Peter wracali do obiektu Avengers. Bucky położył cię na stole w laboratorium. Bruce wszedł i zobaczył Ciebie, zamrożoną na stole.

"Um, kto to?" zapytał Bruce podchodząc bliżej zamrożonego ciała na stole.

"To siostra Bucky'ego" powiedział Steve, którego nagle zainteresowały jego lśniące buty, Bruce spojrzał na Steve'a, następnie na Bucky'ego, kolejno na zamrożoną dziewczynę na stole, a po chwili wrócił wzrokiem do Bucky'ego.

"Ile ma lat?" zapytał Bruce.

"Ma 16 lat" Steve odpowiedział ponownie.

"Musimy ją ogrzać."

Bruce przeszedł do gabinetu, który mieścił się w laboratorium, z którego wziął koce i zaczął cię nimi okrywać, położył koce na tobie, Bruce podszedł do komputera i zaczął wpisywać coś do maszyny, a stół zaczął się grzać.

"Tony, muszę zamienić z tobą parę słów." powiedział Bruce, Tony skinął i ruszył za Bruce'em, zaczynając rozmowę. Steve obrócił się do Bucky'ego, który patrzył jak twoje zamrożone ciało powoli odmarza.

"Hey Bucky, jak się trzymasz?" Steve szepnął do Bucky'ego.

"Ta wiem, Steve. Myślałem, że ją straciłem, myślałem, że już nigdy jej nie zobaczę. A teraz jest tutaj, mam nadzieje-" oczy Bucky'ego zaszkliły się. "Mam nadzieję, że ona nie, mam nadzieję, że ona nie jest taka. Co HYDRA zrobiła, gdy ją złapała, Steve?" spojrzał na swojego najlepszego przyjaciela, oczekując jakiejkolwiek odpowiedzi.

"Nie wiem, ale się dowiemy. Dowiemy się jak HYDRA ją złapała, dlaczego ją mieli i co jej zrobili." Steve uspokoił, Bucky jedynie skinął.

"Bicie serca, wykryte" FRIDAY powiadomiła, Steve i Bucky razem spojrzeli na ciebie z szeroko otwartymi oczami.

"Bicie serca stracone" FRIDAY zawiadomiła ponownie, Steve spojrzał na Tony'ego zaniepokojony, Tony i Bruce podbiegli do ciebie, ekrany pojawiły się znikąd, a oni zaczęli coś na nich wpisywać.
"Nie nie nie nie-" Bucky mruczał pod nosem "NIE! ZRÓBCIE COŚ!" krzyknął Bucky, łzy spływały w dół jego twarzy, teraz, kiedy znowu cię ma, ma cię stracić ponownie?

"Zabierz go stąd!" krzyknął Tony, Steve złapała ramię Bucky'ego ciągnąc go do wyjścia z laboratorium, Peter, który tylko stał cicho na korytarzu poszedł za Steve'em i Bucky'm wychodząc z laboratorium.

"Steve, nie mogę jej znowu stracić, nie znowu" szepnął Bucky, łzy stale spływały w dół po jego policzkach.

"Nie martw się, Buck. Będzie z nią dobrze. Jeśli ktokolwiek jej pomoże to ci dwaj"

Bucky i Steve siedzieli w salonie, Steve czytał coś na swoim telefonie, który dostał od Tony'ego - prawdopodobnie memy, przecież był zamrożony przez 70 lat, a teraz próbuje być na czasie -. Bucky cokolwiek miał w swojej głowie i swoich rękach wyglądał na przygnębionego. Peter wyszedł, mając coś do zrobienia w związku ze szkołą, nauka i wyjście później z Nedem.

"Hey, możesz już wrócić do laboratorium." powiedział Bruce, Bucky wstał ze swojego miejsca i praktycznie pobiegł do laboratorium, by cię zobaczyć, Steve niedaleko z tyłu próbował załapać się ze swoim najlepszym przyjacielem, Bruce jedynie westchnął i wrócił do laboratorium.

"Co z nią?" Bucky zapytał Tony'ego tak szybko jak wszedł do laboratorium.

"Jest stabilna, możesz wziąć ją do swojego pokoju. Potrzebuje więcej odpoczynku, co jest dziwne, ponieważ śpi od 70 lat" Tony zachichotał wypowiadając ostatnią część zdania, Bucky spojrzał na Tony'ego, by nie żartował w takich momentach, lub innych podobnych sytuacjach. Bucky wziął cię na ręce i zabrał do swojego pokoju, Steve natomiast poszedł do Tony'ego.

"Będzie z nią dobrze?" Steve zapytał Tony'ego, gdy Bucky wyszedł z laboratorium.

"W tym rzecz, Steve. Ma idealne zdrowie, które jest świetne. Ale jej zdrowie jest zbyt idealne."

"Co to znaczy?"

"To, Capiscle. Spójrz, ona jest w doskonałym stanie. Jej ciało nie powinno być takie, kobiety z lat 40 nie miały takiego zdrowia. Spójrz również na te kolorowe kropko-coś w jej DNA, nie powinno jej tam być." Tony pokazał na ekran, gdzie wyświetlone było twoje zdrowie fizyczne.

"Co próbujesz przez to powiedzieć?" powiedział Steve, pocierając swoje ramię.

"Próbuje powiedzieć, że HYDRA zrobiła jakieś szalone gó-"

"Język!!!"

"Przepraszam, HYDRA zrobiła jakąś szaloną.... Rzecz.. Na niej, nie jestem pewien co zrobili lub jak to na nią wpłynęło, ale Bruce i ja dowiemy się tego."

"Dziękuje, Tony"

----~~----

A/N: Wiem, że to ma być Peter Parker x reader fanfik i Peter nie robi zbyt dużo, ale nie martwcie się! On będzie! Musimy tylko upewnić się, że z tobą wszystko dobrze i inne rzeczy z Bucky i nimi wszystkimi.