Anime! x Reader

Eren Jeager X Okuyucu

Istek: Valla herhalde en az 10 kişi istedi bunu benden. Ben de dedim yazam bari.

Cinsiyet: Yok

Anime: Shingeki no Kyojin

*Normalde 19 yaşındaki Eren'i yazacaktım ama mangayı okumamış olanlar olabilir o yüzden yazmıyorum.

Yemek alanında  yaralı kolunu masaya koymuş mutsuz mutsuz çayını içiyordun.
Son keşif gezisi pek iyi geçmemişti. Birçok kişiyi hayatını kaybetmişti, eğer hızlı olmasaydın sen de onların arasında olabilirdin. Titanlardan biri sen diğer bir titanı kovalarken  kuşağının ipine doğru koşup seni yere düşürmüştü. Kolunu ağaca çok kötü çarpmıştın. Sen haraket makenizmanı  çalıştırmaya çalışırken beş metrelik bir titan yanına gelmişti. Tam seni yakalayacağı sırada makenizmanı çalıştırıp kaçtın.
O anı düşündükçe hala her tarafın ürperiyordu.
Sen çayından bir yudum alırken masanın karşı tarafına biri geldi.
Gelene baktığında Eren olduğunu gördün. Elinde bir kase sıcak çorba vardı.
Sana gülümsüyordu ama gözlerinden yorgun ve mutsuz olduğunu anlayabiliyordun.

"Merhaba, buraya oturabilir miyim?"

Gülümseyerek cevap verdin

"Tabii."
Çorbayı masaya koydu, tabure çekip oturdu.

Sana gülümseyip çorbasını içmeye başladı.
İkinizde sessizdiniz. Çorbasından bir iki yudum alıp bırakmıştı, kaşığını çorbanın için gezdirip duruyordu. Sen de çayını bitirmiş, dalgın dalgın bardağa bakıyordun. Sizin dışınızda yemek hanede pek fazla kişi yoktu. Ölüm gibi sessizdi.

Eren dalgın yüzüne baktı, onun sana baktığını fark etmedin. Elindeki kaşığı bıraktı.

"Kolun nasıl oldu?"
O biranda konuşunca şaşırıp ona baktın.

"Hmm?"
Sonra koluna bakıp

"Aa, evet. Daha iyi artık acımıyor ama oynattıkça sızlıyor."

Eren başını sallayıp güldü, en azından gülümsemeye çalıştı.
"Bu iyi."
Tekrar çoktan buz gibi olmuş çorbasına bakınmaya başladı.
Onda bir sorun olduğunu anlamak zor değildi.
"Eren, konuşmak ister misin?"
Yeşil gözlerini kaldırıp sana baktı. Cevap vermeden diğer yana baktı.
Onun için endişeleniyordun.
"Seni zorlamak istemem ama bir şeyleri anlatırsan belki kendini daha iyi hissedersin."
Tekrar sana döndü, bir süre gözlerine baktıktan sonra konuşmaya başladı.
"Hiçbir şey yapmadım, yapabilirdim ama yapmadım."

Gözleri dolmaya başladı.

"Eren..."
Elini onun elinin üstüne koydun.
"Bu senin suçun değil."
Hızla elini geri çekti, ayağa kalkıp bağırmaya başladı.
"Hayır, benim suçumdu (S/A)!"
Yemekhanede kalan birkaç kişi size baktı.
Eren ani çıkışının farkına varıp hasta gibi nefes nefese yerine oturdu.
"Benim yüzümden insanlar öldü. Ve eğer bir şeyler daha ters gitseydi, Armin, Mikasa, sen. Ölebilirdiniz!"

Bir şeyler söylemek istedin ama o izin vermedi.

"Orada ölebilirdin, az kalmıştı! Ve ben hiçbir şey yapmadım!"

Göz bebekleri kocaman olmuştu, göğsü hızla inip kalkıyordu. Yumruklarını sıkarken elinin üstünde damarları çıkıyordu.
"Eren, senin suçun değil. Bu olanlar hiçbiri senin suçun değil. Eğer dev ve zırhlı titanın ortaya çıktığı gün, Armini o titanın elinden kurtarmasaydın Armin ölebilirdi! Eğer dönüşüp o titanları öldürmeseydin Mikasa ve ben de ölebilirdik! Ve daha birçok kişi ölebilirdi!"

Eren gözleri yaşlı sana bakıyordu. Onun elini alıp tuttun.
"Ben de birçok şey için kendimi suçladım. Belki de haklıydım ama bu birilerini suçlama sırası değil. Buraya hayatta kalmak için geldik, diğerleri hayatta kalsın diye."

Eren sakinleşmişti.

Konuşmaya devam ettin.
"Bazı şeyler yaşandı ve bazı hatalar yapıldı. Ama bunlar geçmişte kaldı, şimdi ise bugünü yaşayıp geleceğe odaklanmalıyız."

Eren derin bir nefes alıp gülümsedi.

"(S/A)"
İki eliyle de senin elini tuttu.

"Teşekkür ederim, seni seviyorum."

Sen de ona kocaman gülümsedin.
"Önemli değil ve ben de seni seviyorum."

Yakınınızda birinin olduğunu hissedip oraya baktın. Eren'de seninle beraber baktı.
Jean elinde yemek tepsisi ile size tiksinmiş bir suratla bakıyordu.
"Keşke bahçede yeseymişim."
Sen ona gülerken Eren de Jean'a bağırmaya başlamıştı.

"At kafalı, anımızı yaşamamıza da izin vermiyorsun!"