~ Türkçe
*İstekler kapalı (Çünkü yazmam gereken 2328182727 tane daha istek var)
[Kitapta bir kurallar bölümü vardır, okumaya başlamadan önce o bölümü bir okumanızı tavsiye ederim]
> Attack on Titan
> Black Butler
>Seven Deadly Sins
> Tokyo Ghou...
Anime:Shingeki no Kyojin Cinsiyet: Yok Başlık: "Her zaman" Şarkı: Never too late/Three Days Grace Dikkat: Bu bölüm, kendine zarar verme, kan, intihar, ölüm ve depresyon gibi konular içermektedir eğer rahatsız oluyorsanız okumayınız.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Boşluk, tek hissettiği şey buydu. Bu huzurun verdiği bir boşluk hissi değildi, acıdan sonra gelen uyuşmaydı. Üstünde gittiği atın toynak sesleri, birlikte yürüdüğü izci grubunun içindeki fısıldaşmalar kulağında bir uğultuya dönüşüp kayboluyordu.
Bu dünya hiç beklediğim gibi değil.
Konuşacak, kıpırdayacak gücü kendinden bulamıyordu; aynı sözcükler ve sahneler zihninde dolanıp duruyordu. Kendi kendine söyleyip durduğu cümleler kafasından taşıyor, ona zehirli fısıltılar olarak geri dönüyordu.
Ve eğer ait değilsem, kim tahmin edebilir ki?
Cümleler tekrarlamaya, arkadan gelen pişmanlıklar ve korkular yeni bir cümleye dönüşmekteydi. Göğsünün sıkıştığını hissetti, bağırmak istedi. Bir şeyden kaçıyormuş gibi nefes alıyor, atının eğerini sıkı sıkı tutuyordu, fısıltılar bir çağlayan gibi artmaya devam ediyordu.
Yalnız bırakmayacağım. Sahip olduğum her şey,
Birbirine karışan ve kaybolan sesin arasında, hiçbirine benzemeyen bir ses duydu; birinin ismini söylüyordu. "(S/A)" Omzuna değen elle kendine geldi, mavi gözler ona endişeyle bakıyordu. "Sen iyi misin?" Başını, tekrar önüne çevirdi. "Evet, iyiyim." Kız elini onun omzundan çekti, cevabından tatmin olmamış gibiydi. "Bize anlatabilirsin, biliyorsun. Biz arkadaşız (S/A)." Zorlanarakta olsa kıza gülümsedi. "Biliyorum Christa, teşekkürler."
Konuşan iki izcinin arkasında, onları izleyen sarışın, pelerini kapşonlusunu başına geçirip hüzünlü bir şekilde başını indirdi.
Çok geç değil Asla çok geç değildir.
Kaşığıyla önündeki lapayla oynayıp dururken derin düşüncelere dalmıştı, o bile ne düşündüğünden emin değildi, sürekli aynı düşüncelerle boğuşuyordu. Bazen kendinin nerede olduğunu bile unutuyordu.
Her şeyin iyi olacağını söylesem bile Hala söylediğini duyuyorum, hayatına son vermek istediğini
"(S/A)." Başını çevirip baktığında, elindeki yemek tepsisi ile sarışın çocuğun ona baktığını gördü. "Merhaba, Armin." Genç çocuk gülümsedi. "Şey, uzun zamandır konuşamadık bu yüzden yanına oturmak istedim, sakıncası var mı?" Çocuğa gülümsedi, uzun zamandır ilk defa içinden gelerek ve isteyerek gülümsemişti. "Hayır, hiç sakıncası yok." Genç adam, tepsiyi masaya koyup yanına oturdu.
