Anime! x Reader

Yuri Ayato X Kashima Yuu'nun Kardeşi!Okuyucu

Istek:

Anime: Yarichin Btch Club

Cinsiyet: Kadın, Erkek

Biraz çekinerek okulun kapısına doğru ilerledin. Erkek kardeşin Yuu'yu görmek için gelmiştin, bir erkek lisesinde okuyordu. Sen karma bir okuldan geldiğin için her yerde erkek olmasını ister istemez yadırgamıştın. Merakla etrafını inceliyordu, bahçe ve bina epey güzel görünüyordu. Okula girdin, kardeşinin sınıfını armaya başladın. Bir süre sonra kaybolduğunu hissedip birkaç kişiye sınıfı sordun. Sonunda sınıfı bulmuştun, arkası dönük olmasına rağmen kardeşini tanımıştın.
"Yuu!"
Küçük erkek kardeşine doğru koşmaya başladın, Yuu senin sesini duyunca şaşkınlıkla arkasını döndü.
Yuu'ya sarıldın, Yuu'da şaşkınlığını atlattıktan sonra sana sarıldı.
"(S/A), burada ne işin var."
Abinden ayrılıp kocaman gülümsedin.
"Seni görmeye geldim! Okulum yakınlarda bir gezi düzenledi. Bugün gezinin son günüydü bu yüzden görevli öğretmenlerden izin alıp seni ziyarete geldim."
Yüzü güldü, sürprizin onu mutlu etmişti.
Yuu arkasını döndü, merakla sizi izleyen genç çocuğu yeni fark etmiştin.
"Bak Toono, bu benim ablam/abim Kashima (S/A). Bizim gibi liseye gidiyor ama o son sınıf."
Gülümseyerek tekrar sana döndü. Sana çocuğu tanıttı.
"(S/A), bu arkadaşım Toono Takashi."
"M-menun oldum!"
Önünde saygılı bir şekilde eğildi. Epey heyecanlı ve utangaç bir hali vardı.
"Ben de Takashi."
Sen de başınla selam verdin.
Birlikte bahçeye çıktınız, Takashi senden hoşlanmıştı. Ayrıca Yuu ile de çok iyi anlaştığını fark etmişti. Onun senden daha önce hiç bahsetmemesine şaşırmıştı.
'Böyle bir abla/abi isterdim.'
Kendi düşüncesine gülümsedi.
Beraber bir banka oturdunuz.
"Öğle arası vaktiniz olmalı, ben gidip size bir şeyler alayım."
Ayağa kalktın.
"Hayır, hayır buna gerek yok."
Takashi itiraz etti.
"Evet (S/A), istersek beraber gidip alırız."
"Hadi ama yapmayın! Eminim açsınızdır, hem ben de kendime içecek bir şeyler alacaktım."
İtiraz etselerde onlara aldırmayın kantine gittin.
"Çok inatçı!"
Yuu senin arkandan söylendi.
"Çok kibar bir abin/ablan var. Böyle bir abim/ablam olsun isterdim."
Takashi biraz utanarak konuştu.
"Haha, sanırım haklısın."
Yuu başının arkasını kaşıdı, yüzü biraz kızarmıştı.
"Damsızlar burada ne arıyorsunuz?"
Takashi ve Yuu, gelen tanıdık sese baktılar.
Bu Yui idi. Sırıtarak onlara doğru geliyordu, bu da yetmezmiş gibi arkasından Yuri de garip sesler çıkararak ona eşlik ediyordu.
"M-merhaba Yui ve Ayato."
Takashi çekinerek el salladı.
Yui, ikisinin oturduğu banka yaslandı.
"Ne oldu yemek yemiyor musunuz?"
Yuri, bankın arkasındaki çimenlere uzanmış kendi kendine bir şeyler söyleniyordu.
"A, biz şey."
"İşte geldim!"
Elinde dolu bir poşet ile banka doğru geldin. Tabii artık üçünüzün yanlız olmadığını fark etmiştin.
"Yuu, bu arkadaşın mı?"
Gülümseyerek Yui'e baktın, o da sana merakla bakıyordu.
"E-evet, sayılır."
Poşeti banka koydun.
"Demek öyle."
Yui'e biraz daha yaklaştın.
"Merhaba ben Kashima'nın abisi/ablası
Kashima (S/A)"
Yui'nın meraklı ifadesinin yerini bir gülümseme almıştı.
"Cidden mi? Kashima bize kardeşi olduğundan bahsetmemişti."
"Tahmin etmiştim."
Yui ilk önce seni sonra Yuu'yu inceledi.
Aslında oldukça benziyordunuz, hele gülümsemeleriniz. "
Gözlerini bankın arkasına çevirdin.
" O da mı arkadaşınız. "
Takashi başını çevirip yanı başında Ayato'nun bankın arkasına dayanmış başını görünce ufak bir çığlık atıp yere düştü.
Yuu, yere düşen Takashi'ye ayağa kalkması için yardım etti.
Yuri dikkatlı dikkatlı seni inceliyordu.
Bankın üstünden atlayıp yanına geldi. Biraz tuhaftı ama yine de merakla onu izlemeye devam ettin.
Aranızda az bir mesafe vardı, gözünde güneş gözlükleri olmasına rağmen onun gözlerine içine baktığını hissediyordun.
"Sennn"
Alışılmadık bir ses tonu vardı, biraz çocuksuydu.
"Çok tatlısın."
Dişlerini göstererek gülümsedi.
Bu iltifatı beklemiyordun, biraz utandın.
"Teşekkür ederim. Yine bir yabancıdan iltifat almak garip. Adın ne?"
Yui, Yuu ve Takashi ikinizi izliyordu. Yuu bu durumdan pek memnun değildi ama bir şey söylemedi.
"Yuri! Yuri Ayato!"
"Memnun oldum Yuri."
Gülümseyip onun elini sıktın.
Yuri kıkırdadı.
Hepiniz beraber oturdunuz. Sen ve Ayato ne kadar mutlu görünse de diğer üç genç çocuk için biraz garip bir durumdu.
Aldığın şeyleri herkesel paylaştırdın. Hepiniz yemeye başladınız, Ayato hariç, o kocaman bir gülümseme ile seni izliyordu.
"Teşekkürler (S/A)." Takashi pirinç kekini yerken konuştu.
"Önemli değil Takashi."
Mutlulukla sodandan bir yudum aldın. Yui, sırtını banka yaslamış kolunu bankın sırt kısmına atmış, çilekli sütünü içiyordu.
Yuu pudingli ekmeklerini yemekten konuşamıyordu.
Ayato'nun seni izlediğini yeni fark etmiştin.
"Bir sorun mu var, Ayato?"
Hayata hızla başını iki yana salladı.
"Benn senden hoşlandım!"
Güldün.
"Ben de Ayato."
Ayato ile konuşmaya başladın, daha doğrusu sen konuşuyordun Ayato ise dediklerine heyecanlı heyecanlı tepki veriyor ya da gülümseyerek seni dinliyordu.
Yuu pudingli ekmekleri yemeği kesmiş, bayık birazda sinirli bakışlarla sizi izliyordu.
"Kashima iyi misin?"
Yuu'nun dikkatı Takashi sorusu ile sizden koptu.
"Sadece Ayato'nun (S/A)'ya bu kadar yakın olması beni rahatsız ediyor."
"Çok kafaya takma, Ayato abin/ablan ile takılmak veya yatmak istese çoktan flört etmeye -En azından kendi çapında- başlamıştı bile."
"O zaman neden ona bu kadar yakın davranıyor." ses tonunda öfkesini yavaş yavaş göstermeye başlamıştı.
"Bilmem, bu Ayato, ne bekleyeceğini asla bilemezsin. Belki de sadece ondan hoşlanmıştır, ya da kardeşi olarak görmüştür, kim bilir."
Bu cevap Yuu'yu rahatlatmamıştı. Homurdana Homurdana pudingli ekmeğini yemeye devam etti.
"Saate bak gitmeliyim!"
Hemen ayağa fırlayıp bankın kenarına taktığın çantanı aldın.
"Görevli öğretmenler kısıtlı bir zaman vermişti. Akşam eve doğru yola çıkacağız."
"Peki seni geçireyim."
Yuu kolundan tuttu. Herkes gidiyor olmana biraz üzülmüştü, Yui bile. İtiraf etmese de oldukça sevecen olduğunu düşünmüştü. Ama en çok Ayato hayal kırıklığına uğramış görünüyordu.
Okul kapısının önünde herkese el salladın.
"Tekrar görüşelim, olur mu?"
Takashi, Yui, Ayato, üçü de aynı anda evet diye bağırdı.
Tam Yuu ile ayrılıyordunuz ki fazla uzaklaşamadan arkanızdan Ayato'nun sesini duydunuz.
"(S/A)! Beklee!"
Ayato size doğru koşuyordu.
Elini tutup avucunu açtı ve avucuna bir kağıt parçası koydu.
"Kulüp telefonu! Bizi ara!"
Kağıdı inceledin, pembe parlak sayılarla bir telefon numarası yazıyordu.
"Tabii ararım!"
Yuu bitap bir şekilde elindeki kağıda baktı.
'Ne ara yazdı ki bunu!'
Ayato ile vedalaştıktan sonra Yuu ile yürümeye başladınız.
Kağıdı elinde sıkı sıkı tutuyordun.
"Arkadaşlarını sevdim Yuu. Çok tatlı çocuklar."
Kardeşin gülümsedi.
"Onlarla seni sevdiler,özellikle Ayato."
Son kısmı biraz içerli söylemişti.
"Hoş bir çocuk."
Gülümsedin, yüzün biraz pembeleşmişti.
"Yoksa ondan hoşlandın mı!?"
Yuu birazdan bayılacak gibiydi.
"Belki, hem hoşlanmaz mıyım?"
Yuu elini ensesinde gezdirdi.
"Bilirsin o şu çapkın tiplerden."
"Yine de tatlı bir çocuk."
Sinsi sinsi güldün.
"(S/A)!"
Birkaç metre ileri de arkadaşların seni bekliyordun. Onların yanına varıp Yuu'dan ayrıldın.
Yuu okula dönerken o sırada Ayato, Yui ve Takashi koridorda dolaşıyorlardı.
Ayato'nun yüzünde tuhaf bir gülümseme vardı, gülümsemesi normalde de tuhaftı ama bu sefer daha bir tuhaftı.
"Hey, Ayato iyi misin?"
Ayato kıkırdıyordu.
"Sana diyorum Ayato!"
Ayato bir anda kahkaha atmaya ve Koridorun ortasında sekerek koşuşturmaya başladı.
"Aşık olduum, aşıık olduum."
Takashi ve Yui ne tepki vereceğini bilemeden onu izliyordu.
"Bunu Yuu'ya söylemesek daha iyi."
"Anlaştık."