~ Türkçe
*İstekler kapalı (Çünkü yazmam gereken 2328182727 tane daha istek var)
[Kitapta bir kurallar bölümü vardır, okumaya başlamadan önce o bölümü bir okumanızı tavsiye ederim]
> Attack on Titan
> Black Butler
>Seven Deadly Sins
> Tokyo Ghou...
*Başlamadan önce, bir süreliğine istekleri yazmayı bırakıyorum çünkü daha devamını getirmediğim çok hikaye var, diğer kitaplar falan derken de yetiştiremiyorum. Ve malum herkes ders çalışmaya başladı, ben de dahil umarım daha fazla ertelenmezse sınava gireceğiz. Ama ders çalışacağım diye de tamamen yazmayı bırakmayacağım, yazmak zaten benim için bir hobi fakat bir süreliğine azaltacağım. Istekleri de bir ay kadar kapatacağım biraz uzun bir süre ama istek kutum çok dolu ilk önce onları yazmam gerek wjwnwbwbwbwb Söyleyeceklerim bu kadar, isteklerinizi eğer halen yazmamışsam bana hatırlatırsanız sevinirim çünkü bazen not almayı unutuyorum bazen wattpad bildirimleri göstermiyor. Şimdilik bu kadar, hepinize sevgiler~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yaratık hızla onların yanından geçerken uyumak için bahçe duvarlarının kenarına sinmiş kediler, gergince başlarını kaldırıp baktılar. İnsan görünümüne bürünmüş yaratığın kalbi, koşmaktan yerinden fırlayacak gibi atıyordu ancak ne kalbinin çıkması, ne de bacaklarının parçalanması umurunda değildi. Ayak sesleri tüm sokak boyunca yankılanıyordu, başka hiçbir ses yoktu, ne sokak hayvanlarından ne de yan evlerden bir ses geliyordu. Kalbinin hızla atmasının sebebi sadece koşması değildi, korku kalbinden başlayıp damarlarından, tüm bedenine yayılıyordu. Kimsenin onu kovaladığı veya kaçması gereken bir durum yoktu, kendi için koşmuyordu. Can korkusu değildi yaşadığı, düşüncesi aklına geldikçe nefesi kesiliyor, kalbine hançer saplanmış gibi hissediyordu.
O gün, erken saatlerde her şey gayet iyiydi, arkadaşı adına seviniyordu. Eğer bilseydi, adını söylediği zaman anımsasaydı, şu an güvende olabilirdi.
Öylece donup kalmıştı, eli ayağı titriyor, ne yapacağını bilmiyordu. "(S/A), hala şansımız olabilir. Nereye gittiler hatırlıyor musun?" Gözlerini yere dikmiş, kıpırdamıyordu. "(S/A), lütfen. Bu Kamishiro Rize, arkadaşının ne kadar zamanı vardır bilmiyorum." Yavaşça ayağa kalktı, arkadaşının gözlerine baktı ve tek kelime etmeden alelacele oradan çıktı. "(S/A)! Dur, sakın aptalca bir şey yapma!" Arkasından bağrılsada, duyacak gücü kalmamıştı.
Aklında kurduğu senaryolar, gözlerinin yaşlarla dolmasına sebep oluyordu. Bağırmak istiyordu, kendini yerlere atıp bağırmak istiyordu. Yol ağzında, bir anda durdu. Ani haraketiyle beraber yerdeki toprak havaya uçuştu. Göğsü yavaşça inip kalkıyordu, gözlerini karşı sokağa boşluğa dikmişti, yaşlı kiprikleri kurumuş, ağırlaşmıştı. Yavaşça başını çevirip yan tarafındaki ıssız sokağa baktı, hissettiği ölüm havasıyla nefesi titriyordu. Ayakları onu bilinçsiz bir şekilde oraya yönlendirdi, ağır adımlar sonrasında koşuşa döndü. "Lütfen, hayır... Ben." Yaşadığı yoğun duygular ve yorgunlukla dizleri üzerinde yere yığılmıştı. Burnuna dolan koku ile gözleri kocaman açılmıştı, genelde ona hayat veren bu tatlı koku şimdi içine adsız bir korkunun dolmasına sebep oluyordu. Gözlerinden yaşlar akarken ellerini kaldırıp baktı, kırmızı sıvı tüm avucuna yayılmıştı, bir kan gölünün üstünde duruyordu. Nefesinin boğazında tıkandığını hissetti. "KANEKİ!" Sokak boyunca acı bir haykırış duyuldu, ayağa kalkıp tekrar koşmaya başladı. İnşaatı yarım kalmış bir binaya doğru koşuyordu, ellerindeki tanıdık kan kokusu, tehditkar bir kokuyla birleştiği ölü bir yapı. Binaya gireceği sırada, tavandan çatırtılar duyuldu, ne olduğunu anlayamadan duvarlar ve çatı üstüne yıkılmıştı.
