for baby, taegguk.

chapter seven.

GEÇ GELDİĞİ İÇİN ÇOK ÖZÜR DİLERİM.

Ruhsa çöküş içerisindeyim ve boş vaktim yok, ilgilenmem gereken çook şey var :"

-Jeongguk'un günlüğünden bölümler yazmaya karat verdim, ara sıra yazacağım ve daha uzun tutmaya çalışacağım bölümleri.

Öyle, siz nasılsınız? İyisinizdir umarım, ben iyi olmaya çalışıyorum.

CARDIGAN'IM DA CARDIGAN'IM 1K OLSUN ARTIK 😭😭

Yazmaya, 02.01.2021 tarihinde başlıyorum, bakalım ne zaman bitecek.

YENİ YILINIZ KUTLU OLSUN! Unuttum söylemeyi.

Neyse amma boş yaptım, iyi okumalar!

                                         

"E çok güzel Jeongguk, ilgisi varsa ona teklifte bulun. Kabul etmeyecektir, o zaman yemeğin karşılığı olsun falan dersin." Boğazını temizledi ve düz bir ses tonuyla sordu.

"Jeon, Taehyung'dan etkileniyor olma ihtimalin var mı?"

Sesli bir kahkaha patlattım ve burnumu çektim, hasta olacak gibiydim.

"Jimin, adamdan deli gibi etkileniyorum."

                                         

Yemeğimizin üzrinden yaklaşık bir hafta geçmişti, birkaç kere arayıp iyi olup olmadığımı sormuştu sadece. Sanki o geceden sonra bir anda her şey bitmiş, onunla olan ilişkim yine doktor-hasta ilişkisine dönmüştü.

Sabahları genelde -hâlâ- midem bulanıyor, ara sıra salak saçma ağlama krizlerşne giriyordum, ciddi anlamda salak gibi hissetsem de normal olduğunu kendime yedirmeye çalışıyordum.

Bu gün hiçbir işim yoktu, ne Taehyung'un yanına gidecektim ne de Jimin ile buluşacaktım. Ya bütün gün çuval gibi koltuğa oturup film izleyecektim ya da dışarı çıkacaktım.

İlk seçenek çok cazip geliyordu kulağa.

Yataktan kalkarken yorganı da peşimden sürükleyip yorganıma sarılarak mutfağa indim, yemek istemiyordum hiçbir şey. Sadece gün içinde acıkmamak için hızlıca bir şeyler atıtırıp salona geçtim, uzun zamandır izlemek istediğim filmleri bu gün izlerdim herhalde.

Yorganımla birlikte koltuğa oturup televizyon kumandasını aldım elime, Netflix'e bağlandım, listeden filmi seçince başlatıp bıraktım kumandayı.

Bu günün uzun, geçmeyen bir gün olacağı daha baştan belliydi, balık baştan kokar derlerdi ya hep. Film de ilgimi çekmiyordu, evde ses olsun diye açık bırakıp yukarı çıkp günlüğümü aldım, ne zamandır bakmıyor, yazmıyordum.

Onu da alıp aşağı indim ve oturdum koltuğa, elimdeki kalemin arkasını ısırarak yazmaya başladım.

-

Günlüğe, 04.01.2021

-vee, üç aylık oldu. üç aydır bütün hayatım altüst olmuş durumda. duygularım zaten berbat, dağıldım resmen.