for baby, taegguk.

chapter seventeen.

Selam! Kafamda birkaç şey düşündüm, 2-3 bölüme final veririm sanırım. Ondan sonra bir özel bölüm yayınlar ve For Baby defterini tamamen kapatırım :( Bana mesajlardan veya Twitter'dan ulaşabilirsiniz bitirince <3 Birazcık Taegguk çiftinin Hwayoung ile imtihanı ve soft anlarını yazmak istiyorum. Spoiler verdim vereceğim kadar, azıcık merak edin.

Zaman atlamaları göreceksiniz, aydan yıla kadar değişebilir kafanız kaarışmasın ki belirtiyorum.

İstatistiklere göre yazıyorum, 100-110+ olunca yazmaya başlıyorum genelde. Bölümler bu nedenle biraz geç geliyor.

İyi okumalar <3

                                         

Tek gözümü yavaşça araladığımda koltuğa oturmuş, beni yavaşça dürten Taehyung ve kucağında, olmayacağını düşündüğüm ama yine de aldığım kirazlı elbisesini giyen Hwayoung'u görmem bir olurken kalkıp onu kucağıma aldım, çok tatlı gözüküyordu o elbisenin içinde!

"Bayan Hwayoung pek tatlı olmuş, sen ne zaman geldin?"

"Yemek hazırlayabileceğim kadar önce. Sıkıntı yok, yorgun değilim bu gün pek işim yoktu."

Kafamı yorgunca sallayıp örtüyü üzerimden çekerek ayaklandım, masa cidden hazırdı ve yarım kalan her şeyi tamamlamış gibiydi.

Demiş miydim, ben çok huzurlu, mutlu ve aşıktım. Tuhaf, ama aşıktım.

Bunu bozabilecek herkes ise, ölü sayılırdı bana göre.

                                         

(Bir Yıl Sonra, 09.34)

"Baba! Baba! Baba!"

Hwayoung'un beşiğine doğru ilerleyip uykulu gözlerimi kırpıştırdım birkaç defa, bir yaşına bastığından beri baba, oyun, hayır ve evet kelimelerini ağzından düşürmüyordu. 

"Efendim bebeğim? Sabahın dokuzunda baba diye bağırmana ne sebep olabilir?"

Onu kucağıma alıp yanağına büyük bir öpücük bıraktım ve hayatımın en iyi parçası olmuştu Taehyung ve Hwayoung. 

"Baba, oyun." 

Kafamı iki yana salladım ve onu kucağımdan indirmeden ilerledim odamıza, dün geç geldiğinden hala uyuyordu Taehyung. Onu uyandırmamaya özen göstererek yattım yeniden. 

"Oyun yok, uyu biraz daha. Saat daha çok erken, baban yorgun."

Onu ortamıza yatırdım ve Taehyung'a doğru uzattım elimi, saçları kapatmıştı gözlerini. Yavaşça geri atıp elimi çekecekken Hwayoung üzerine doğru atlamıştı.

"Baba! Baba! Baba! Baba!" son kelimesindeki 'a' harfini uzatarak.

Taehyung'un gözleri yavaşça açıldı ve üzerinde duran küçük bedene bakarak gülümsedi, sarıldı ona. Dirseğimi yatağa, yanağımı da elime yaslayarak uzun süredir hayalini kurduğum bu tabloyu izlemeye başladım. Hayatım, bir film olsaydı en iyi kısmı bu an olurdu. O filmlerde ana karakterler birleştiğinde oluşan tablodan bin kat daha güzeldi.

"Ne oldu küçük hanım? Sabah uyandırma servisinizden çok memnun kaldım."

Kafamı yastığa düşürdüm ve sarıldım yastığa, içim bir tuhaf olurdu onları izlerken. Aklımda onlar dışında hiçbir şey olmazdı, sadece ikisi.