Aşk , Acı Mı Anne?

7.Bölüm - Sigarakolik

Umduğumdan daha umutsuz bir vaka olan Will , sürekli intikam ateşiyle yanıyordu sanki. Ve bu şu ana kadar gördüğüm en büyük ateşti.Biliyordum o sakin ,sabırlı ama biraz huysuz.Ya istediğini alan tiplerden.Zorla yapmadığı şeyler yapıyor gibi.Ama adını her an söylediğimde kalbimde kelebekleri canlandıran bu adama fena aşık oldum ben.Biliyorum belki bakmazdı bana ama her insanın içinde ki şans bir gün doğar. Eve geldiğim üstümü değiştirdim ve direk yatağa attım kendimi.Uzanıp yine Will hayalleri kurdum.O sırada hızlıca odamın kapısı açıldı.Eyvah teyzem uyanmıştı.Benim ona taktığım isimle bayan fazla korumacı.Yanıma oturup;

"Neredesin sen kaçtan beri seni arıyorum ben."

"Arkadaşımın bana ihtiyacı vardı.''
"Bu arkadaşın erkek mi ? "
"Kız."
"Adı ne ? "
"(Imalı bir şekilde ) Will." (Şimdi battım)
"Demek Will.Hangi devirde kızlara erkek ismi koymaya başlandı?"
"Yalnız kalabilir miyim?"
"Eğer ki birdaha böyle birşeye kalkışırsan ömrün boyu yalnızsın Bayan Stream."Ne demek istediğini anlamıştın.Anlamamazlığa geldim.Saatde baya geçmişti.Artık yatmalıydım.Sabah olunca boşboş durmaya kaldığım yerden devam ederim.

Telefon sesiyle uyandım bir anda.Will arayıp bana;

"Hazırlan gelip seni alacağım."
Dedikten sonra telefonu suratıma kapattı.Ama Will adam öldürdü.Polislerin onu hapse atması gerekmiyor muydu? Herneyse diyip hazırlanmıştım.Elimi yüzünü yıkayım dişlerimi fırçaladıktan sonra elbisemi giyip saçımı taradım.Açık bıraktım.Aşağıdan korna sesleri geliyordu.Çantamı alıp aşşağıya indiğimde.Will,üstü açık , turuncu yeni model ama biraz kıç kısmı uzun bir arabayla gelmişti.Arabının içinde sigara içiyordu.Arabaya binmek istemedim sigaradan dolayı.Çünkü astımım vardı.Benim için sigarayı attı. Bu hareketi hoşuma gitmiş gibiydi.Ama sigara içen biri hep beni soğuturdu onda ayrı bir çekicilik vardı.Ama benim adım Bayan Stream ise ve Bayan Biel olacaksa bırakmalı sigarayı. Arabanın kapısını açıp arabaya binince gerçekten koku koltuklara sinmişti her yer açık olsada.Ona belli etmeden astım ilacımı sıktım.Sağıma dönüp.Önce bir merhabalaştık , sonra beni nereye götürüyorsun sorusunu sormak istedim fakat soramadım.Arabayı öyle hızlı kullanıyordu ki az kalsın midem bulanıcak , kusucaktım.Alışkın değildim.Hele bi gün sevdiğim ama katil birisinin arabasına bineceğim hiç aklımın ucundan geçmezdi.Neden normal birine aşık olmadım ki ben.
"Kendi kendine ne söyleniyorsun , sen piknik sever misin ? "
"Severim ama sadece bir kere gittim."
"Genelde birinci olmayı tercih ederim olsun ikincide iyidir." Dedikten sonra hafif gülümseyin sanki gazdan intikam alacakmış gibi bastı gaza.Öyle tatlıydı ki o üstü pembe altı beyaz gömleği , altına beyaz kotu.Çok hoştu.Hala onu ilk tanıdığım parfümü sıkıyordu.Ben değiştirir diye umuyordum.Neyse kalsın bakalım.Radyo sonuna kadar açıktı.En sevdiğim şarkı radyodaydı ve duygusaldı tabii."Katy Perry - The One That Got Away ". Will dönüp bana ;
"Bu bizim şarkımız olsun." Dedi.
"Ama sevgili değiliz ki."
"Olmamak için bir sebep yok ." Dedikten sonra yine bastı gaza ahh yapma Will.Geçenlerde geldiğimiz deniz manzaralı yerdi burası hatırlıyorum.Arabayı durdurdu.İnip bagajdan bir çanta aldı.Bende inmedim arabadan yanıma gelip, " inmeyi düşünüyor musun?"dedi cama yaklaşıp.Tam inmeden kapımı açıp elini uzattı beyaz atlı prens gibi.Elinin ucunu tuttum asil bir prenses gibi.Hafif sırıttı.O kadar tatlı gülüyordu ki insan ne yapacağını şaşırıyordu sanki hergün o gülüşü görse hergün yeniden aşık olacak gibi.Çok tatlı kalpli iki minderi ve sofra bezine benzer sarı bişiy vardı.Onu yere serdikten sonra yemekleri çıkarmıştık.Bol malzememi 2 tane pizza , 2 tane çatal,bıçak tarzı şeyler , patates , 2 tane armut.İçecekler felan erkek işte keşke haberim olsa teyzeme kek yaptırırdım. ( Aferin bana )
Onun yanındayken o kadar huzurluyum ki.Geride ki bütün acılarımı unutuyorum.Hiçbir şey olmamış gibi sanki hayata onunla başlamış gibiyim.Allahım bana yardım et birine bu kadar aşık olmak mümkün mü? Canımı yakacak diye çok korkuyorum dayanamam ki ben. O kadar gücüm kalmadı yok.Bırakma beni Will.
Yemeklerimizi yemiştik kibar bir şekilde.En sevdiğim sıcak çikolatayı getirmişti sofrayı topladıktan sonra içecektik ki lakin sıcak su yok küçük 2 tane süt getirmiş Zeki adamım bizde nesquik tadımda içmiştik.Will ayağa kaçtı bir anda sofrayı ortadan kaldırdı ve minderimi kendi minderinin yanına çekti beni itip kakmaktan vazgeçmeliydi artık.Minderimi çektiği an bi an göz göze geldik ve tam sekiz buçuk saniye bakıştık.Ben o buçuğunda gözlerimi çektim.Konuyu değiştirmek amaçlı."Dün ki adam ölü müydü neden polise gitmedin?" Dedim ama demez olaydım.Elindeki mavi ve üstünde gülümseme yazan pet bardağı fırlatarak ayağa kalktı hızla.Öyle korktum ki kaplumbağ gibi içime çekildim bi an.Ayağa kalkıp arkasından hafifçe, sol omuzuna dokundum.Dönüp gözlerimin içine baktı.Korkuyordu biliyorum.Ama öğrenmeliydim merak değildi benimkisi.Will kötü bişiy yapmış olabilir ve ben onu birdaha hiç göremeyebilirim korkusuydu.Will "Neden boşvermeyi denemiyorsun?"
"Korkuyorum çünkü sana bişiy olmasından."
"Beni kimse düşünmez." "Ben kimse değilim." Dedikten sonra uzaklaştım koşarak ordan.Tam caddeden karşıya geçiren üstü açık bir araba hızla geliyordu durdum.Meğer Bay Kimseyi Umursamazmış.Arabayla önümde durup "üzgünüm" diye yalvarıyordu.Gözlerinin içine bakmıyordum.Çünkü bakarsam gözlerinde kaybolup kanacaktım ona.Arkamı döndüm ona karşı belimden tutup arabanın sağ ön koltuğuna koydu yahu.Eteğimi tutmuştum allahtan.Yeter diye bağarmak istedim artık.Ama utanmadım konuştum.
"Çok bencilsin biliyor musun?"
"Kim ben mi bunu sen mi söylüyorsun?"
"Gerçekten öylesin." Dedim sinirlendi ve bi anda arabayı hızlıca durdurdu.Dönüp bana baktı.
"Ben bencil değildim hayat beni böyle yaptı.Hayat herkesi bencil yapar olmak istemeyenleride ama ben sana bencil olmayan yüzümü göstermeye çalışmıştım."
"Özür dilerim Will.Hayat benide çirkinleştirdi."
"O halde gidebilir miyiz?"
"Tabii ki." Demiştim ürkek bir sesle.
Beni evin önüne getirmişti.Sarılmıştık veda için kokusunu yine bana yetecek şekilde içime çekmiştim ama yeter miydi? Aslaa. "Bugün için teşekkür ederim Will hayatımın en güzel günüydü."
"Benimde bana huzur veriyorsun sağol." Bunu söylerken inşallah gerçekçidir.Eğer ki öyleyse oda benim huzurum çünkü.
El salladıktan sonra gitti.Koşarak eve girdim.Teyzem camdan bana bakıyordu acaba sarılmamızı görmüş müydü? Yandık! İçeri girdiğimde direkman kendimi soru cevap programında hissetmiştim. "kimdi o?" "Neden sana sarıldı?" Ha 5N 1K soruları başlamıştı.Arkadaşım Will'di dedim ama inanmadı arkadaşça sarıldığımızda hiç inanmadı ne diyim. Allah akıl fikir versin teyzeme.Odama çıkıp yatağa attım kendimi.Kalkıp bizim şarkımızı açtım.
Ve yine hayaller hayaller...