Aşk , Acı Mı Anne?

16.Bölüm - ''Bir Daha Asla''

...Asla , asla deme.

Mezarlıktan döndüğümde , sanki içimi birşey kaplamıştı.
Kötü bir şey. Saat geç olmuştu , doyamamıştım anneme , daha da kalırdım , oysa ki.

Neden , bilmiyorum ama ben Will'i her saniye özlemeye başlıyordum. Belkide yetmeyecekti bana bu kadarı , ona her şeyi anlatmam lazımdı. Ama , o soğuk bakan gözlerin altında ki masumiyetin sıcaklığını görünce , tutuluyordu dilim. Nereye kaçabilirdim?
Nereye saklanabilirdim ?
Durup nereye sığınabilirdim?
Tek bir yer lazımdı bana , sadece tek bir yer. Ama farkedince gerçekleri , o yer hiçte güvenilir değildi.
Ya güvenecektim o yere , ya da kaçacaktım gerçeklerden. İkisi de aynı kapıya çıkıyor ne de olsa.

Eve gitmek için kendime bir taksi çevirdim. Bindim , sol arka koltuğa oturdum. Oturduğumdan belli düşünüyordum. Will'i , ne düşünecektim ki başka.
Bir orman düşünüyorum , karanlık , ağaçlarının nefesleri boğuk , sanki fısıldaşıyorlar. Ben etrafıma bakıp korkuyorum. Sonra karşıdan bir ışık. Will geliyor. İşte benim hayatımda böyle bir kurtarıcı o. Ama sonra bir bakıyorum ki karanlık ormanın , yıpranmış ağaçlarının dalları , beni tutup bırakmıyor. Ulaşamıyorum Will'e. Korkmaya devam ediyor yüreğim . Bir yanım bağırıyor Will diye , sesim kendini duyuramıyor sanki. Hayatımda o kadar anlam veremediğim şey var ki , durup bütün üstümdeki yükleri , bir kenara atıp öyle hayata devam etmek istediğim. Bazen kendime acıyorum. Çünkü bir insan ne kadar dıştan güçlü görünmeye çalışsada herkesin içinde bir kırıklık var , nazik elleri kanamasın diye toparlayamadıkları , kırıklar..
Bense , öylemiyim? Bütün ellerim kan ve kırık içinde. Ne kadar toparlarsam toparlayim , bir yerden yine dökülüyor o kırıklar. Sessizce ama kendini belli etmeden dökülüyor. Fark ettirmeden..