Aşk , Acı Mı Anne?

13.Bölüm - Aşk-ı Rüya

Multimedya - Melissa'nın rüyası.

..Artık yoktum ben...

Evet , gün geçtikçe daha çok özlüyorum seni. Gün geçtikçe , daha fazla nefret ediyorum senden. Bugün , yataktan öyle bir kalkışım vardı ki , kendimden korkmuştum.

Seni gördüm ben , haftalar sonra ilk defa seni gördüm. İlk gördüğüm an gibiydi herşey. Keşke burda olsanda , sana söylesem bütün hissetiklerimi . "Sana o kadar aşığım ki , bunu bilsen sen kendinden nefret edersin." Böyle bir aşka karşı tabii. Seni görmedikten sonra , aşkı içimde yaşatsam ne olacak. Hayır , hala seviyorum , hala aşığım mesafeler engel koyamaz ki. Onlar sadece km ile yazılmış rakam. Kelimeler boğazımda düğümleniyor , konuşamıyorum , yapamıyorum.

Rüyamda onu gördüm, Will gelmişti. Beyaz t-shırtle , t-shırtın üzerinde , "dreams" yazan mor yazıyla üstüme doğru geliyordu. O kadar mutluydum ki , bu o kadar güzeldi ki. Kucağına aldı beni. Öyle bir güldüm ki , o kadar mutluydum ki. Ama sonra uyandım. Bütün herşey bitmişti , o an .
Gözlerimden akan yaşla yere oturdum. Üzerimde kırışan bembeyaz geceliğimin ardından , uzandım yere. Rüyam beni tekrar Will'e götürecek miydi? Yoksa gerçekler yine engel mi olacaktı buna?
Ben , hayatımda belki de artık istemiyorum , ya gerçek olan hiçbirşeyi istemiyorum. İçeriye teyzemin girmesiyle , kapımda asılı olan , boyu dizimin biraz üstünde olan , ince uzun kollu ceketim yere serilmişti. Teyzem birşey olmuşçasına yanıma koştu. Ellerimden tutup ayağa kaldırdı.

"Tatlım iyi misin?"

"Dayanamıyorum teyze."

"Dayanacaksın , ondan önce nasıl yaşadıysan. Öyle yaşamaya devam edeceksin."

"Neden yapamıyorum?"

"Çünkü çok aşık olmuşsun . Ben herşeyin farkındaydım. Sen çok hassas bir kızsın. Eğer birgün böyle giderse , ki gitti böyle olacağını biliyordum."

"Vazgeçmeyeceğim. Rüyamda geldi belki gerçekten gelir ha ?"

"Kalbini kırmak istemiyorum. Ama , "Anca rüyanda görürsün" , derler biliyorsun değil mi? Çık hava al onsuz yaşamayı öğrenebilmelisin."

"Onunlayken tek bir hayat seçtim. Devam edeceğim buna."

"Hangi hayat bu?"

"Will ile olan hayatım."

Teyzem , biliyordu ki vazgeçmeyecektim. Bana ne yaparsa yapsın. Odamda kendi kendime oturup , delirmişcesine yatağın ayak ucu kısmını izliyordum. Tam o sırada , içeriye biri girdi. Bu Dr. Peter'dı. Kesin teyzem çağarmıştı. Hiç gelebilir miyim felan demeden , oturdu yanıma.

"Bu böyle gitmeyecek. Sana sakinleştirici ilaç yazacağım."

"İstemiyorum."

"İstemek zorundasın , hayatım. Günde sadece sinirlendiğin ve aklına Will geldiği zaman içersen sakinleşeceksindir."

"O zaman , hiç aklımdan çıkmayan Will için bütün hapları yazın siz."

1 paket kutuyu yanıma bırakmadan önce bir taneyi alarak bana uzattı. Bende yanımda ki su ile içtim hapı.

"Yan etkileri yok sadece uykun gelebilir uyu ve dinlen. "