Bakire Aşk

Bölüm 12

Herkese iyi seneler diliyorum.

Mutlu okumalar <3

Yorum yapmayı unutmayın ^.^

Hala okuyan var ise bölüme 80 oy sınırı koymak istiyorum <3

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Önceki bölümden kesit
Genç kız başıyla anladım işareti yaptıktan sonra, adam kızın elini tutmuş ve kafasının üzerine minik öpücükler bırakmıştı. Uzun bir süre dolaştıktan sonra, yoruldukları için eve dönmeye karar verdiler. Bu yüzden elleri ayrılmadan arabaya ilerleyip bindiler, ve kahvaltı boyunca yapmak istedikleri şeyi yaparak, dudaklarına kısa ama oldukça etkili bir öpücük bıraktılar.

Adam, arabayı kullanırken arada sırada kafasını kızdan yana çeviriyor, belki göremediği bir yeri kalmıştır diye her yanını aklına kazımaya çalışıyordu. Kızın eli radyoya gittiğinde adama dönerek büyük bir hevesle konuşmuştu: "Sıradaki şarkı benden sana gelsin."

Adam gülümsemiş, "Gelsin" demekle yetinmişti. Sıradaki parça başladığında Azra büyük bir heyecanla, "En sevdiğim şarkılardan biri bu" demiş ve sesi daha da açmıştı. Ardından koltuğuna gömülmüş, şarkıyla beraber mırıldanmaya başlamıştı.

"Me complace amarte,
disfruto acariciarte, y ponerte a dormir"

Adam, kızı hayranlıkla izlerken, kız kendini şarkının akışına kaptırmış ve etrafındaki her şeyi unutmuş gibiydi. Kız nakarata devam ederken adamdan yana dönmüş ve bağırarak parçayı söylemeye başlamıştı.

"Quiero darte un beso
Perder contigo mi tiempo
Guardar tus secretos
Cuidar tus momentos
Abrazarte
Esperarte, adorarte
Tenerte paciencia
Tu locura es mi ciencia"

"Ah bu parçaya bayılıyorum. Ve sana denk gelmesine çok sevindim çok anlamlı bir parça."

"Hm, anlamına bakacağımdan emin olabilirsin güzelim. Ama ispanyolca konuşabildiğini bilmiyordum."

"Küçükken öğrenmiştim, aslında latince öğrenmiştim de, ardından ispanyolca ve italyanca öğrenmek hiç de zor olmadı."

"Her dil ağzına o kadar yakışıyor ki Azra."

Utanan kız, teşekkür ederek önüne geri dönmüştü. Dışarı baktığında nereye gittiklerinde anlamaya çalışıyordu.

"Nereye gidiyoruz? Tanıdık gelmedi çok buralar."

"Benim evime geçeceğiz. Ben senin misafirin oldum, şimdi sıra sende."

Vardıklarında arabadan inen ikili el ele tutuşarak kapıya kadar gelmişlerdi. Adam zili çaldığında, kapıyı orta yaşlarda bir görevli açmıştı.

İçeri geçtiğimizde evin dizaynı oldukça sadeydi. Benim evim ne kadar yeşil ve kahve tonları ağırlığındaydı ise, bu ev de tam tersi şekilde gri ve siyah ağırlıklarındaydı. Elimi güvenle tutan Efe, bizi tanıştırmak için konuşmaya başlamıştı.

"Serpil Abla, bu Azra-Azra, bu da Serpil Abla. Serpil Abla yıllardır yanımda çalışır. Sağ olsun evi çekip çeviriyor, yoksa herhalde çöplükte yaşardım."

"Memnun oldum kızım."

"Ben de memnun oldum Serpil Hanım."

"Hanım demene gerek yok kızım, Serpil Abla çok daha iyi."