[Unicode]
"ပြန်ရောက်ပါပြီ.."
စိတ်လှုပ်ရှားခြင်းနဲ့ တက်ကြွမှုတွေကို အိမ်ရှေ့ရောက်တာနဲ့ ဖြုတ်ကျခဲ့ပြီး ပျင်းရိရိအသံနဲ့ ဆူဘင်းတံခါးကိုတွန်း
ဖွင့်ရင်း ပြောလိုက်တယ်..
"ဒီကိုလာစမ်းပါဦး ကိုယ်တော်ချော မနက်ကမပြောမဆိုနဲ့ ဘယ်ကိုလစ်ထွက်သွားတာလဲ.."
ဧည့်ခန်းထဲမှာ နေ့လည်နေ့ခင်းကော်ဖီတစ်ခွက်နဲ့အဖော်ပြုပြီး ထိုင်နေသောအမေဖြစ်သူက လွယ်အိတ်ကို တရွတ်ဆွဲလာတဲ့ ဆူဘင်းကို လှည့်ကြည့်ရင်းမေးလိုက်တယ်..
"ကိစ္စတစ်ခုရှိလို့ပါ.."
"ဘာကိစ္စမို့ မနက်စာတောင်မစားနိုင်ပဲ အရေးတကြီးထွက်သွားရတာလဲ..မဟုတ်မှလွဲရော ကောင်မလေးရနေတာလား ဆူဘင်း.."
"မဟုတ်..ဘာတွေ..အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး အမေရယ်
ဒါဆိုအပေါ်တက်တော့မယ်"
"ဒီမနက်ကပဲ ထယ်ဟွန်းတို့အိမ်ပြောင်းသွားပြီ"
"ဟုတ်လား ကောင်းတာပဲ.."
ဆူဘင်းက လွယ်အိတ်ကို သေချာပြန်လွယ်လိုက်ပြီး
လှည့်ကြည့်ကာပြောလိုက်တယ်..
"သားရယ် အမျိုးရယ်လို့ ဒီညီလေးတစ်ယောက်ပဲရှိတာကို ကြည်ကြည်ဖြူဖြူဆက်ဆံပေးလို့မရဘူးလား..
ဟိုကလေးကလဲ မင်းကိုတွယ်တာရှာပါတယ်.."
"အာ မသိဘူး မသိဘူး..သူ့အကြောင်းဆို ထပ်မပြောနဲ့တော့"
လက်ကိုတဖြတ်ဖြတ်ခါပြရင်း ဆူဘင်းက လှေကားပေါ်ကိုခပ်သွက်သွက်ပြေးတတ်သွားတာမို့ ကျန်ခဲ့တဲ့အမေဖြစ်သူက ခပ်တိုးတိုးရေရွတ်လိုက်တယ်..
"ခေါင်းမာပုံကတော့ သူ့အဖေနဲ့တစ်ပုံစံတည်းပဲ"
______
🌵
အခန်းပြတင်းမှာ လေလာတိုင်းလွင့်မြောနေရမယ့် လိုက်ကာအစိမ်းနုလေးဟာ ထုံးခြည်ခံထားရတာမို့
နေရောင်ခြည်နုနုက ပြတင်းဘောင်ပေါ်က အပင်အိုးလေးပေါ်ကို ဖြာကျနေတယ်..
"အင်း အခုမှလန်းဆန်းသွားတော့တယ်.."
ဆူဘင်းက ရေတတောက်တောက်ကျနေတဲ့ ဆံပင်တွေကို အမှတ်တမဲ့ခါရမ်းလိုက်တာမို့ ဘေးက အိပ်ယာပေါ်ကို ရေပေါက်တွေ အနည်းငယ်စင်ကျကုန်ပေမယ့် အချိန်တန်ခြောက်သွားလိမ့်မယ်လို့ တွေးရင်း ဂရုမထားလိုက်ဘူး..
အဲ့ဒီအစား သူ့ရဲ့ ဗလာကျင်းနေတဲ့ ဦးနှောက်ထဲကို ထူးထူးခြားခြား အတွေးတစ်ခုဝင်လာခဲ့တယ်..
YOU ARE READING
𝑭𝒐𝒖𝒏𝒅 𝒚𝒐𝒖 𝒊𝒏 𝒕𝒉𝒆 𝑺𝒆𝒂《𝓗𝓾𝓮𝓫𝓲𝓷》
Fanfiction"𝐈 𝐟𝐨𝐮𝐧𝐝 𝐲𝐨𝐮 𝐢𝐧 𝐭𝐡𝐞 𝐬𝐞𝐚" #hueningkai #soobin #yeonjun #beomgyu #taehyun
