[Unicode]"ဟျူနင်းခါအီ မင်းပဲငါနဲ့ထမင်းသွားစားမယ်ဆို.."
ပြောမိပြီးကာမှ နောင်တသေးသေးလေးရသွားပုံရတဲ့ ဆူဘင်းက ခပ်မြန်မြန်ပဲရှေ့ကိုပြန်လှည့်သွားတယ်..
ရုတ်တရက်မို့ ကြောင်သွားတဲ့ အဲလစ်ကတော့ ဆူဘင်းကိုတလှည့် ဟျူနင်းကိုတလှည့်ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်တယ်.."အဲ့ဒါဆိုလဲ နောက်နေ့မှပဲသွားစားရအောင် ငါသွားပြီ.."
ဟျူနင်း အဲလစ်ကိုလက်ပြလိုက်ပြီး မျက်လုံးကိုထောင့်ကပ်ကာ သေချာစဥွ်းစားကြည့်နေတယ်..သေချာပေါက် ခုနကဆူဘင်းဗိုက်မဆာဘူးလို့ပြောလိုက်သလိုပါပဲ..
"အစ်ကို..ဗိုက်ဆာလာလို့လား..ဒါဆိုမြန်မြန်သွားရအောင် ထမင်းစားချိန်နာရီဝက်ပဲကျန်တော့တယ်.."
"အဟမ်း..အင်း"
နံရံကိုမျက်နှာမူမိလုနီးပါး ဟျူနင်းကိုကျောပေးထားတဲ့ဆူဘင်းချောင်းတစ်ချက်ဟန့်လိုက်ကာ လွယ်အိတ်ထဲကပိုက်ဆံအိတ်ကို မြန်မြန်ဘောင်းဘီအိတ်ကပ်ထဲထည့်ပြီး ရှေ့ကအရင်ထွက်သွားတဲ့ဟျူနင်းနောက်ကနေ မသိမသာလေးကပ်လိုက်သွားတယ်..
ကျောင်းကန်တင်းကအတော်အတန်ကျယ်ဝန်းတယ်..
ဟောခန်းကြီးလို အခန်းရဲ့ ဘယ်ဘက်မှာ သပ်ရပ်ပြီး လေး ငါးယောက်ခန့်ဆန့်တဲ့ ခုံတန်းရှည်တွေကို စီစီညီညီနေရာချထားတယ်..
ညာဖက်မှာတော့ ပန်းကန်ယူတဲ့နေရာကနေစပြီးတော့ ထမင်းထည့်တဲ့နေရာ ဟင်းနဲ့အရံဟင်း ဟင်းချိုထည့်တဲ့နေရာ ဆိုပြီး အစဥ်လိုက်တန်းစီထားတယ်..
သွားရေကျစဖွယ် ဟင်းပွဲတွေရဲ့နောက်မှာတော့ ယောက်ချိုဇွန်းကြီးတွေကိုင်ထားပြီးသဘောကောင်းတဲ့အန်တီကြီးတွေက ထည့်ပေးဖို့အဆင့်သင့်စောင့်နေပြီးအအေးတွေနဲ့ အစာပြေမုန့်တွေကတော့ အစွန်ဆုံးဆိုင်တွေမှာရှိတယ်..
နေ့လည်စာအတွက်က ကျောင်းလခထဲမှာပါပြီးသားမို့လို့ ထပ်ပေးစရာတော့မလိုပေမယ့် ထမင်းဟင်းတွေကိုတော့ သူတို့ထည့်ပေးသလောက်ပမာဏပဲစားလို့ရတယ်.."အစ်ကို..မြန်မြန်လာလေ.."
အေးအေးဆေးဆေးလမ်းလျှောက်နေတဲ့ဆူဘင်းကို
ကန့်လေးတွေပါတဲ့ ပန်းကန်သန့်သန့်တစ်ချပ်ကိုကမ်းပေးရင်း ဟျူနင်းပြောလိုက်တယ်..
ကိုယ်တိုင်လဲ တစ်ချပ်မြန်မြန်ယူပြီးတော့ ဘေးဘီမှာနေရာအလွတ်တွေကျန်မကျန် ကြည့်လိုက်တယ်..
YOU ARE READING
𝑭𝒐𝒖𝒏𝒅 𝒚𝒐𝒖 𝒊𝒏 𝒕𝒉𝒆 𝑺𝒆𝒂《𝓗𝓾𝓮𝓫𝓲𝓷》
Fanfiction"𝐈 𝐟𝐨𝐮𝐧𝐝 𝐲𝐨𝐮 𝐢𝐧 𝐭𝐡𝐞 𝐬𝐞𝐚" #hueningkai #soobin #yeonjun #beomgyu #taehyun