Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
5. BÖLÜM
Güçlükle hareket ettirdiğim ellerimi lavaboya dayadım ve aynadaki yansımama gözlerimi diktim. Gördüğüm kişiden bir anlığına tiksindim. Hiçbir şeye cesareti yetmeyen bir aptaldı gördüğüm kişi. Gerçekliği, her detayıyla iliklerine kadar bilen ama bildiği şeyleri bile kabul edemeyecek kadar cesaretsiz birisiydi.
Eğer zamanı geri alıp baştan başlayabilseydim, gözlerimi açardım ve hissederdim. Karanlığın sakladıklarının bir önemi olmadığını hissederdim, fakat artık çok geçti. Bu yolun sonu yoktu, gölge ve ışığın arasında ağlıyordum artık; inancım kalmamıştı, ulaşamayacaktım. Gerçeğe ulaşamayacaktım.
"Jennie?"
Tanıdık bir ses, kapının açılma sesiyle aynı anda kulağıma dolduğunda bakışlarımı yansımamdan çektim ve Lalisa'ya baktım. Endişeli ifadesiyle içeri girdi, ardından da Chaeyoung gelmişti. "Jennie, iyi misin?"
Ellerimi yasladığım yerden çektim ve hafifçe gülümsedim. "İyiyim, Chaeyoung," diye mırıldandım. "Sadece midem ağrıyordu, endişelenmenize gerek yok."
"Tanrım," diyerek kafasını geriye attı Lalisa. "Ne kadar endişelendim, haberin var mı? Kustuğunu ve ağladığını duyduğumda gerçekten sana bir şey olduğunu sandım."
Kaşlarımı çattım. "Bunları nereden biliyorsunuz?"
Lalisa bir an duraksadı ve Chaeyoung'a baktı. Ardından tekrar bana döndüğünde eliyle arkayı işaret etti. "Yani, biz zaten dışardaydık, dediğim gibi her şeyi duyduk," dedi hızlıca. "Belki tek kalmak istersin diye bir süre bekledik."
Kaşlarımı kaldırdım. "Sizde mi?" Diye mırıldandım. "Peki, başka birisini gördünüz mü etrafta?"
Kızlar etrafta kimseyi görmediyse anonim nasıl her şeyi biliyor olabilirdi? Aklım karışmıştı, acaba kızlardan mı bir şeyler duymuştu? "Hiç, önemli bir şey değil," diyerek başımı salladım. Sonra derin bir nefes alıp bakışlarımı oynadığım ellerime indirdim. "Ben az önce Taehyung ile yaşananlar için tekrar özür dilerim, böyle bir şey olsun istemezdim."
"Hey." Lalisa ellerini omzuma attı. "Sana özür dilemene gerek olmadığını söyledim, Jennie. Senin hiçbir suçun yok. Taehyung'u hepimiz tanıyoruz, sonuçta o yavşağın teki ve ağzına her geleni söyler. Yaptığı doğru değildi."
Dudaklarımı birbirine bastırdığım sırada Chaeyoung konuşmaya başladı. "Özeline girmek istemem Jennie, sonuçta henüz yarım saattir tanışıyoruz ama onun bu yaptıklarına katlanmak zorunda değilsin," dedi. "Neler döndüğünü biliyoruz ve inan bana utanması gereken kişi sen değilsin, onlar."
