Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
16. BÖLÜM From Jung Kook
"Ne?"
"Ne demek ne, duydun işte Jungkook." Lalisa'nın sıkıntıyla çıkan sesine karşılık kaşlarımı çattım. "İki haftadır bizden kaçmasının sebebi hâlâ zorbalık görmesiymiş, bunu nasıl fark edemeyiz?"
Sağ tarafımdaki, film izlerken uyuyakalan Jennie'yi uyandırmamak için büyük bir çaba göstererek sessizce ayaklandım ve hızlı adımlarla mutfağa yöneldim.
Gerginlikle tezgaha yaslanırken aynı anda başımı geriye attım ve, "Şimdi bana Jisoo ve Taehyung'un ayrılmadan önce hâlâ Jennie ile uğraştığını mı söylüyorsun, Lalisa?" Diye konuştum sessizce.
"Sadece onlar değil, Jungkook," dedi Lalisa üzgünce. "Ama evet, Jisoo ve Taehyung iki gün önce ayrılmış ve iki gün öncesine kadar Jennie ile hâlâ uğraşıyorlardı; ve bizim ruhumuz bile duymadı. Gerçi, şu Minholardan sonra insanların ona karşı eskisi gibi olacağını düşünmüyorum ama... Yine de bunu farketmememiz boktan bir şey."
Derin bir nefes aldım ve dudaklarımı birbirine bastırdım. Chaeyoung, Eunbi'nin Jennie'yi merdivenlerde tuttuğu gün Jennie'de tuhaf şeyler olduğunu söylemişti fakat bu tuhaflığın sebebinin bizden gizlediği zorbalık olması aklımın ucundan bile geçmemişti. Bizden kaçtığını zaman zaman ben de fark ediyordum ama yanımızdayken gayet neşeliydi; sadece ara sıra bazı bahanelerle yanımızdan gidip durmuştu ama bunu hiçbirimiz farketmemiştik, bu gerçek bir şaka olmalıydı.
Bunu yapmasından nefret ediyordum, tüm acıyı tek başına yüklenmek için elinden geleni yapıyordu. Eğer bana gelip bunları söyleseydi onun yanında olabilirdim, onun arkasında durabilirdim ama buna sürekli engel olması canımı sıkıyordu. Biliyordum, onun için hiç kolay değildi ama en azından beni farklı görmesi ve bana bir şeyler anlatmasını istiyordum; bu yaşadıklarını anonim hesabıma da anlatmamıştı.
O gerçekten fazla güçlüydü.
Başımı tekrar dikleştirdim. "Bize anlatmamış," diye mırıldandım. "Bize artık güveniyor ama hâlâ saklamaya devam ediyor, bunun nedenini anlamıyorum."
"Böyle alışmış, Kook," dedi Lalisa. "Yıllardır yaptığı şey bu, bir anda değişmesini bekleyemeyiz."
Sanki Lalisa görüyormuş gibi başımı sallarken, "Haklısın," diye mırıldandım ve kısa bir sessizliğin üstüne, bugün kafede olanlar aklıma gelince hafifçe gülümsedim. "Lalisa, bugün Jennie'nin ne yaptığına inanamayacaksın..."
Lalisa, "Ne yaptı?" Diye heyecanla konuştuğunda elimi saçlarımın arasına atmıştım. "Yoksa sözümü dinleyip seni öptü mü?"
