Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
23. BÖLÜM
"Sakın geç kalma, biz neredeyse vardık, Jen."
"Birazdan çıkıyorum, Lili. Görüşürüz."
Elimdeki telefonumdan aramanın bittiğini gösteren ses kulağıma ulaştığına, onu hızla yatağımın üstüne fırlattım ve Lalisa'nın böldüğü işime devam ettim. Henüz üstümü bile giymemiştim ve makyajımı tamamlamaya çalışıyordum. Maalesef ki uyuşukluk gibi kötü bir huyum vardı fakat eğer hızlı olmazsam Lalisa beni gerçekten öldürebilirdi.
Ten makyajımı bitirdiğimde gözlerime hızlıca eyeliner çektim, kirpiklerime rimel sürdüm ve dudaklarıma ise kırmızı bir ruj sürdüm. Biraz pudra ve allıkla da uğraştıktan sonra makyajım bitmişti, saçımı ise zaten hafifçe dalgalandırmıştım. Artık tek yapmam gereken dünden hazırladığım kıyafetlerimi giymekti.
Aynanın önünden çekilip dolabıma doğru ilerlediğim sırada odamın kapısı tıklandı. Duraksamadan, "Girebilirsin," diye konuştum ve dolabımın kapaklarını araladım. Kıyafetlerimi elime alıp arkamı döndüğümdeyse annem yavaşça içeriye sokulmuş ve ardından da kapıyı kapatmıştı.
Yüzünde anlam veremediğim büyük bir gülümseme ile, "Jennie," diye mırıldandı ama sanki kimse duymasın diye uğraşıyordu. Bu tavrına kaşlarımı çatarken, diğer yandan da hızımı kaybetmeden üstümü çıkartmak ile uğraşıyordum. "Arkadaşın geldi ve aşağıda seni bekliyor. Bana neden böyle yakışıklı arkadaşların olduğunu söylemedin?"
"Ne?" Kollarım, üstümdeki tişörtü çıkartmak adına yukarı doğru kalktığı anda duraksamış, gözlerim ise şaşkınlıkla açılmıştı. "Ne arkadaşı, kim geldi ve niye geldi? Ne yakışıklısı, anne?"
Annem, kalçasını çalışma masama yaslarken kollarını önünde bağlayıp, "Adının Jeon Jungkook olduğunu söyledi, okuldan arkadaşınmış. Lalisa ve diğerlerinden de bahsetti," dedi, memnuniyetle. "Doğum günü partisine birlikte gidecekmişsiniz, çok tatlı ve saygılı bir çocuğa benziyordu. Baban ile koyu bir sohbete daldılar."
Gözlerimi yaşadığım heyecanın yan etkisiyle hızla kırpıştırdım ve aralanan dudaklarımın arasından sadece, "Jungkook burada mı?" Diye şaşkınca birkaç kelime çıktı. Annem başını salladı. "Benimle dalga geçiyor olmalısın, anne."
Annem başını iki yana sallarken, "Hayır, gayet ciddiyim," diye konuştu. Ardından gözlerini kısarak bana yaklaştı. "Seni almaya geldiğine göre sadece arkadaş olmadığınızı mı düşünmeliyim, Bayan Kim?"
"Anne!" Sessizce anneme kızdım ve başımı hızla iki yana salladım. "Böyle konuşma, sadece arkadaşız. Ayrıca geleceğinden haberim bile yoktu," diye söylendim ve dudaklarımı büzerek üstümdekini çıkarttım. "İnsan değil ki bi' haber versin..."
