The European girl.

Κεφάλαιο 4.

Έχουν περάσει 3 μέρες από την νύχτα στο μπαρ, όταν είδα ξανά την κοπέλα από το αεροδρόμιο.

Από τότε δεν έτυχε να την ξανά δω. Στο σπίτι του David δεν την πετύχαμε, αλλά και ο ίδιος ο David δεν την έφερε μαζί του χθες στο σπίτι μου. Σκέφτηκα ότι ίσως δεν μας συμπαθεί και μας αποφεύγει, αλλά δεν κατάλαβα κάτι τέτοιο την νύχτα στο κλαμπ.

Αυτές τις 3 μέρες δεν την έβγαλα από το μυαλό μου. Οι κοπέλες που έχω γνωρίσει είναι συνήθως χαζογκόμενες, δεν τους κόβει, δεν εκτιμούν τον εαυτό τους, τρέχουν από πίσω μου, δέχονται οτιδήποτε τους προτείνεις, απλώς συμβιβάζονται. Αλλά αυτή δεν έχει καμία σχέση με αυτές. Δεν προσπαθεί να μου τραβήξει την προσοχή, δεν σαστίζει όταν μου μιλάει, θέτει όρια και μένει μακριά από μαλάκες σαν εμένα. Είναι έξυπνη, γεμάτη αυτοπεποίθηση, δυναμική. Σε κρατάει διαρκώς σε εγρήγορση.

Είχα καταλήξει στην εξής απόφαση: θα άλλαζα την τακτική μου.

Εφόσον δεν ήταν σαν τις άλλες, θα έπρεπε να φερθώ διαφορετικά.

Το ξέρω ότι φέρομαι μαλακισμένα απέναντι στην Anne, αλλά μου έχει κολλήσει αυτή η κοπέλα. Δεν θέλω σχέση μαζί της, δεν νομίζω ότι θα άντεχε ο ένας τον άλλον, απλώς θέλω να την ρίξω.

Νομίζω ότι είναι απλά μια φάση και σύντομα θα ξεκολλήσω.

Με αυτές τις σκέψεις, έφτασα έξω από το διαμέρισμα του David. Έκλεισα την μηχανή του αυτοκινήτου και πήρα το κινητό μου από την θέση του συνοδηγού. Ο David με κάλεσε σπίτι του για να αράξουμε και φυσικά δεν τον απέρριψα.

Όσο περίμενα το ασανσέρ για να ανέβω στον έκτο όροφο, άκουσα την πόρτα πίσω μου να ανοίγει και είδα μια γυναίκα να μπαίνει μέσα. Η Valerie. Η λαχανιασμένη της φωνή έσπαγε την ησυχία.

Κοιταχτήκαμε και γύρισα αδιάφορα το βλέμμα μου ξανά προς το ασανσέρ. Αυτή με προσπέρασε και πήρε τον δρόμο από τις σκάλες.

Μπήκα στο ασανσέρ και πάτησα το κουμπί για τον έκτο όροφο. Άκουγα τα βήματα της από μακριά, αλλά ήξερα ότι θα φτάσω πρώτος.

Άνοιξα την πόρτα του ασανσέρ και παρατήρησα γύρω μου: δεν είχε ανέβει ακόμη. Χτύπησα το κουδούνι και περίμενα τον David να μου ανοίξει. Ξανά χτύπησα, αλλά τίποτα. Μα καλά που είχε πάει;

Τα βήματα της Valerie αντηχούσαν στον χώρο. Εγώ στεκόμουν αμήχανα έξω από την πόρτα και την περίμενα.

«Ο David είναι εδώ;» Ρώτησα χωρίς να την κοιτάξω. Με προσπέρασε και ξεκλείδωσε την πόρτα.