The European girl.

Κεφάλαιο 32.

*Σάββατο βράδυ και αντί να τα σπάμε στον Αργυρό ή να κλαμπάρουμε, είμαστε σπίτι. Ας ακούσουμε τουλάχιστον λίγο Rihanna να ανέβουμε!* 

Χωρίς να αφήσω τα χείλη μου από τα δικά της, έβαλα τα χέρια μου στο πρόσωπο της και χάιδεψα το μάγουλο της. Χαμογέλασε.

Δεν πιστεύω ότι συμβαίνει όντως αυτό. Νιώθω τεράστια ανακούφιση. 

«Έχει κάρτα αλλαγής;» Την πειράζω και με χτυπά στο στήθος, ψιθυρίζοντας «Βλάκα»

Το πρόσωπο μου φωτίζεται και τα μάτια μου καρφώνουν τα δικά της.

«Τι θα κάνω μαζί σου;» Αναρωτιέμαι μαγεμένος. 

Το στόμα της ανοίγει και δεν προλαβαίνει να απαντήσει.

«Blake;» Φωνάζει μια φωνή και ξεκολλάμε τα σώματα μας.

Τρίβω αμήχανα το σβέρκο μου και κοιτάω προς την πόρτα∙ η Lauren.

«Λείπεις εδώ και ώρα και σε έψαχνα.» Δικαιολογεί την παρουσία της και κουνώ καταφατικά το κεφάλι μου.

«Ερχόμαστε» Την διαβεβαιώνω και τείνω το χέρι μου προς την πόρτα για να περάσει η Valerie.

«Καλώς όρισες και πάλι, Valerie.» Χαμογελάει και η Valerie την ευχαριστεί.

«Καλώς σας βρήκα.» Ανταποδίδει και με κοιτάει με νόημα.

Μου ρίχνεται;

Θα με τρελάνει γαμώ.

«Καλή χρονιά κιόλας» Προσθέτει και η Lauren της κάνει μια αγκαλιά και της εύχεται.

Κάνει το ίδιο και σε εμένα.

«Επίσης, Lau» Απαντώ και βλέπω την Valerie να χάνει το χαμόγελο της.

Προτού την ρωτήσω τι έπαθε, μπαίνει μέσα στο μαγαζί και την ακολουθούμε.

Όλοι δείχνουν έκπληκτοι και χαρούμενοι με την παρουσία της, την αγκαλιάζουν και την καλωσορίζουν. Ανταλλάζουμε όλοι ευχές και αγκαλιές και έπειτα παραγγέλνω ένα ποτό για την Valerie, η οποία παίρνει μια θέση απέναντι μου.

Ο Alex πιάνει συζήτηση μαζί της όσο η Lauren μου αφηγείται στο αυτί για τον χορό της με τον Luke, μάλιστα την προσκάλεσε στο σπίτι του – δηλαδή στο κρεβάτι του, μόλις φύγουμε από εδώ.

«Και τι του απάντησες;» Ρωτάω, παρόλο που φαντάζομαι πως δέχτηκε.

«Αρνήθηκα.» Δήλωσε και γούρλωσα τα μάτια μου, κοιτώντας την.