Κεφάλαιο 48.

250 34 31
                                    

Το κομμάτι που άκουγα όσο έγραφα το κεφάλαιο είναι αυτό: 

Night - Ludovico Einaudi  - https://www.youtube.com/watch?v=M4hAK4bTdl4 

Φορέστε ακουστικά και απολαύστε! 

Αυτό το κεφάλαιο σου δίνει έναν παραπάνω λόγο για να αγαπήσεις τον Blake.

Θέλω να γίνει ΧΑΜΟΣ στα σχόλια 😍

________________________________

She was poetry 

in a world

that was still 

learning the alphabet.

________________________________


«Φίλε, έναν γύρο από τα ίδια!» Φωνάζει ο David στον σερβιτόρο και εκείνος κουνά καταφατικά το κεφάλι.

Βρισκόμασταν ήδη δυο ώρες στο κλαμπ που συναντήσαμε όσο εξερευνούσαμε το μέρος και ήλπιζα να φύγουμε το συντομότερο. Υποτίθεται ότι θα βγαίναμε για βόλτα, αλλά ο David και ο Luke είχαν μια τεράστια επιθυμία να πιούν ένα ποτό. Για την ακρίβεια, πολλά ποτά.

Η ώρα ήταν 12 και νιώθαμε κουρασμένοι όλοι. Από τις 6 το απόγευμα ξεχυθήκαμε στους δρόμους, περιηγηθήκαμε στα σοκάκια της περιοχής, επισκεφθήκαμε μια καφετέρια, πήραμε φαγητό στο χέρι, χορέψαμε, πήγαμε μάλιστα και στο φεστιβάλ στο κέντρο της πόλης και παίξαμε διάφορα παιχνίδια. Η μέρα ήταν απολαυστική, αλλά εξαντληθήκαμε. Παρ'όλα αυτά, περίμενα ανυπόμονος την στιγμή που εγώ και η Valerie θα μέναμε επιτέλους μόνοι.

«Μωρό μου, μην πιείς παραπάνω» Συμβουλεύω χαμηλόφωνα την Valerie και ανάβω ένα τσιγάρο.

«Μπορώ να πιώ όσο θέλω, Blake. Ευχαριστώ» Λέει πεισματάρικα και στριφογυρίζω τα μάτια μου. Η γνωστή ξεροκέφαλη Valerie. Εγώ το λέω απλά για το καλό της.

«Μωρό μου, μην καπνίζεις άλλο» Αναπαράγει τα λόγια μου και στριφογυρίζω πάλι τα μάτια μου.

«Δεν είναι το ίδιο, μικρή.» Της πειράζω την μύτη και γελά.

«Ποιος πιστεύεις ότι θα μεθύσει πρώτος;» Ρωτά και στρέφω το βλέμμα μου στην παρέα μας.

«Ο David.» Απαντάμε ταυτόχρονα κοιτάζοντας τον.

[...]

«Ήμουν τόσο γαμημένα σίγουρος.» Ψιθυρίζω στην Valerie και κρατώ καλύτερα τον David πάνω μου, ώστε να μην έχει αρκετό βάρος αυτή.

The European girl.Où les histoires vivent. Découvrez maintenant