Yeniden Güneşi Beklerken...
23.Bölüm'den sonrası...
-Sadece Zeynep ve Kerem bakışı açısından...
Amacım iki tarafında duygularını görmek,göstermek...
-Hem GB ile iç içe hem de farklı bir senaryo gibi düşünebilirsiniz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-----------------------------
(Kerem'in Dilinden)
Zeynep'in inadını kıramadım.
Bir zaman sonra tek kelime konuşmadı. Uyumadığı halde bir kere bile dönmedi bana.
Bir şeyler söyledim ama tabii ki ikna olmadı. Keçi inadı devreye girdi. Sabah da morali bozuktu zaten. Üstüne bunlar da olunca Gölyazı Elması duvarlarını ördü yine. Bugün derdim bitmedi yani. Az önce Zeynep'in bu tavrıyla eğleniyordum ama artık sıkılmaya başladım. Hatta sinirlendim.
"Zeynep, uyumuyorsun, dön işte bana!"
"Uyuyacağım"
"Hayret, konuştun. Bir an unuttuğunu sanmıştım"
"Sen de durursan, uyumayı planlıyorum Kerem"
"Sus diyorsun yani"
"Sonra konuşuruz diyorum"
"Öööf Zeynep büyüttün ama ya. İyi sen konuşmadan uyu burada. Ben gidiyorum"
"Ne? Nereye?"
"Salona. Orada yatacağım. Burada seninle uyumak için kalıyorum ben, sana dokunmadan uyuyacaksam burada olmamın pek anlamı yok. Madem bana dönmüyorsun yat tek başına"
"Aman!... Öf... Git. Sen bilirsin"
"Valla... o kadar gıcıksın ki Zeynep! Gitmemi istemiyorsun ama inadından böyle söylüyorsun. Aferin, aferin. Gece elimi tutmak için aranırsın burada"
Omuz silkti. Burnumdan soluyup yataktan kalktım. Giyinme odasına gittim, kendime ince bir kazak bir de eşofman aldım, giydim. Dolaptan battaniye, yataktan da yastığı aldıktan sonra odadan çıktım. Odadan çıkınca derin derin nefes aldım bir nebze sakinleşebilmek için.
Salonun ışığı yanıyordu. Kucağımda yastık ve battaniyeyle birlikte oraya doğru yürüdüm. Amcam koltuğa yatağını açmış, yatıyordu. Kapıyı tıklattım. Sesi duyunca doğruldu, kapıya baktı.
"Kerem"
"Rahatsız ediyorum..."
"Gel, gel. Uyku tutmadı zaten"
Salonun ortasına geldim koltuğun diğer kısmına elimdekileri attım. Sinirle oturdum. Amcam da oturmuştu.
"Ne oldu? Niye geldin sen? Kavga mı ettiniz?"
"Yoo... Zeynep Hanım kavga etmeye bile tenezzül etmedi. Keçi inadı tuttu yine. Ben de sinirlendim, çıktım"
"Ooof kusura bakma Kerem ya. Böyle olacağını bilsem gerçekten seni çağırmazdım"
"Seninle ilgisi yok. Zeynep bu ara fazla tripli... Sen niye uyuyamadın? Rahat değil mi burası?"
"Çok rahat. Düşünceler yüzünden uyuyamadım. Zor bir akşamdı malum"
