Cokolwiek się wydarzy, zapominam o wszystkim kiedy jestem z tobą Nie wiem jakie to czary, ale odrywam się od rzeczywistości... Znikam w tobie, zmieniam się.Jestem szczęśliwy. 🧚♀️
______________________________________________
Art zapożyczony, twór...
– To daleko? – zapytała Elaine kiedy przedzierali się przez ciemne zarośla. Nie mogła wyliczyć ile razy już potknęła się o jakiś korzeń, albo dostała gałęzią w twarz. – Nie. – odpowiedział Will. – Gdzie my tak właściwie idziemy? – zadała kolejne pytanie. – Czy musisz tyle gadać? – mruknął zirytowany Peter. – Zważywszy na to, że jestem w nieznanym mi świecie, w którym są wróżki i syreny, nic nie pamiętam, a do tego dwójka praktycznie nieznajomych mi chłopaków prowadzi mnie w nieznanym kierunku przez ciemny las to...TAK, muszę tyle gadać. Will zaśmiał się a Peter wywrócił oczami.
– Peter wiesz, że nie można jej ufać... – Will chyba próbował odwieść Pana od jego pomysłu. – Wiem. – Odpowiedział bez większych emocji. – O kim mówicie? – blondynka zadała kolejne pytanie. – Jest... a raczej była zmiennokształtną. – zaczął Will – Na skutek klątwy została uwięziona pomiędzy dwoma wcieleniami...Kobiety i węża. – Czyli przez zmiennokształtnych miałeś na myśli...Oni naprawdę potrafią przemieniać się?! – Tylko niektórzy. – Ale dlaczego uważacie, że może mi pomóc? – Była kiedyś szamanką. Nagle Peter stanął a Elaine idącą za nim wpadła na niego gwałtownie. – P-przepraszam. – rzuciła. Chłopak odwrócił się i spojrzał na nią poirytowany. – To tutaj.– odparł.
Przed nimi znajdowała się dość sporych wielkości jaskinia. Przez pierwsze dwie minuty stali tak w ciszy, aż w końcu ze środka jaskini zaczął wydobywać się szmer, który stopniowo narastał. Z ciemnej jaskini wyłoniła się kobieta, miała niebieskawą skórę, w niektórych miejscach pokrytą łuskami.Od pasa w dół zamiast nóg miała ogon wielkiego węża. Jej głowę zdobił wieniec z gałęzi wokół którego wiły się węże.
– No proszę, proszę ssss...kto ją zassszczycił swoją obecnośśścią... sssam Peter Pan. – Cassiopeia.– spojrzał na nią poważnie. – Czego może tu sssszukać ssss... ? – wzrok kobiet spoczął na Elaine. – Chodzi o nią ssss... prawda? – powiedziała przyglądając jej się uważnie. – Co za niesssspodzianka. Kobieta, już chciała podpełznąć do Elaine, ale Peter ręką zagrodził jej drogę. – Podobno wiesz jak mi pomóc... Straciłam wspomnienia. – odezwała się blondynka. – Może i wie ssss...ale to nie znaczy,że pomoże sss... – Czego chcesz? – zapytał oschle Pan. – Czego chce?Ssss... – pełzała wokół nich przyglądając im się. – Chcę tego co chowa w kieszeni.– pokazała na Elaine.
Dziewczyna delikatnie wyciągnęła z kieszeni jej wisiorek. – Tego nie mogę Ci oddać. – powiedziała stanowczo. – A sssszkoda. –zaczęła wycofywać się do jaskini. – Czekaj! – krzyknęła w jej kierunku dziewczyna. Elaine westchnęła, wyglądała jakby mocno się nad czymś zastanawiała, po chwili wyciągnęła w jej kierunku rękę z wisiorkiem. – Proszę, jeśli wiesz jak mi pomóc... Kobieta podpełzła do Elaine i wzięła go. – Chce wiedzieć? To nie przypadek, że się tu znalazła sss... – To już wiemy. – wtrącił Peter. – Przywróć jej wspomnienia.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Photographyby: Niki Lazaridou Model:Anna Aleksandra Jonynas
