Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
------
"За, одоо хамаагүй дээрдсэн биз дээ?"
Хисын биднийг гадаа гарах үед ийн асуугаад цүнхэндээ хийчихсэн байсан жижиг савтай соруултай сүүгээ гаргаж ирэн надад өглөө.
"Юу вэ? Энэ сүү---- Үйлдвэрлэхээ больчхоогүй юм уу? Энэ хавиар зөндөө хайсан ч олохгүй байсан юмсан..."
"Хотын захад байдаг мухлагт цөөн тоогоор зарагддаг юм. Түрүүн чамтай уулзахаар гарахдаа хоосон ирж байснаас гээд дуртай сүүг чинь авчрах гэж тийшээ хамаг хурдаараа л гүйсэн"
Хэдий түүнд өмнө нь тэгж хандчихаад одоо юу ч болоогүй мэт инээмсэглээд надад авчирсан сүүг нь ууж болохгүйг мэдсэн ч энэ их сэтгэл мөн дуртай сүүний амтыг дахиад мэдрэх сэн гэх хүслээ үл тоочхож чадсангүй догдолсоор соруулыг нь хийн ууж эхлэлээ.
Яг л энэ сүү бидний замыг холбочихсон шиг танил амт өнгөрсөн, одоог минь холбочихсон. Хичээлээ тараад яаран байж үүнийгээ худалдаж авчхаад намайг хүргэж өгөхөөр гэр лүү алхах үед хамтдаа уугаад л алхаад байдаг байж билээ. Намуухан намар,дулаахан хаврын үеэр хэдий хэн хэн нь хол гэртээ байсан ч бие биенийхээ өвөрмөц ертөнц, төсөөтэй бодол санаа хэрхэн нэгдэн уусаж байгааг бишрэн алхах жаргалтай байдаг байсан.
"Амт нь яг хэвээрээ байгаа биз?" гэсээр түүнийг инээмсэглэн над руу харахад би дахиад уйлчихгүй гэсэндээ нулимсаа тэвчин хажууд нь алхсаар толгой дохилоо.
YOU ARE READING
DUSK TILL DAWN
FanfictionШигүү ойд хашигдсан хүмүүс цус сорогчдын ертөнцөөс зугтахын тулд тэмцэлдэх болно. Өөр, өөр сорил, амь өрссөн тулаан тэднийг хайр дурлал, аз жаргалтай нь үлдээж чадах болов уу? Цаг явж эхлэлээ...... Шөнө дундын харанхуйд тэмцэж...... Үүр цайж өглөө...
