Тэргэл саран гэрэлтэх шөнөөр Жэйк цус сорогчдын түмэн арван нууц цайзын нэг нь болох ордныхоо өрөөнд судсаар нь дамжиж, зүрх, тархи гээд хаа сайгүй лугшин өвдөх биеэ хумин хэвтэнэ. Цаг хором бүрт л булчин, шөрмөс нь чангарч нарийсан улам л турж эцэж буйг өвдөлтөөрөө мэдрэх хөөрхий залуу өөрийгөө цус уулгүй удсанаас болоод буцан хүн дүрсэндээ орж буйг мэдэж байлаа.
"Босоод ир гэж байна шүү!!! Яг одоо намайг дагаж яваад доод зусланд ирсэн хүүхдүүдийн хэний ч хамаагүй цусыг---"
"Амаа татаж үз, Алиса!! Би яасан ч хүний цус уухгүй"
"Чи аль хэдийнээ цус сорогч болчихсон Жэйк! Чамд ингэж л амьд гарахгүй бол үхэхээс өөр сонголт үлдэхгүй"
Аргаа барсан цасан цагаан царайт бүсгүй байж болох бүхий л арга чаргыг хэрэглэсэн ч Жэйкийг ятгаж чадсангүй дэмий л сэтгэлийн зовлонд түүнтэй хамт унаж эхлэж ээ. Хайртай залуугаа өөрийнхөө жинхэнэ дүр төрхийг ингэтлээ их үзэн ядаж, үхэхийг хүсэж буйг нь дэргэдээс нь юу ч хийж чадалгүй хараад сууна гэдэг байж болох хамгийн тарчлаант өвдөлт мэт.
Ув улаан урт үстэй Алиса даашинзынхаа хормойг үл ялиг өргөн Жэйкийн орны дэргэд очин байдгаараа хөлөрч, өвдөлтөө тэсэх түүний хүв хүйтэн гараас аяархан хөтлөв.
"Гуйя, ээж аав ч гэсэн чамд маш их санаа зовж байгаа. Ингээд байлгүй миний үгэнд ор л доо! Тэх үү?" гэсээр гарыг нь хацартаа наан тунихад залуу араатан шиг л хүчтэй архиран айсан бүсгүйг өөрөөсөө холдуулж орхилоо.
YOU ARE READING
DUSK TILL DAWN
FanfictionШигүү ойд хашигдсан хүмүүс цус сорогчдын ертөнцөөс зугтахын тулд тэмцэлдэх болно. Өөр, өөр сорил, амь өрссөн тулаан тэднийг хайр дурлал, аз жаргалтай нь үлдээж чадах болов уу? Цаг явж эхлэлээ...... Шөнө дундын харанхуйд тэмцэж...... Үүр цайж өглөө...