My Over Protective Twin Brother

Chapter 16

Chapter 16

Good morning world. New day, New Challenge. Maaga ulit akong nagising kaysa kay kuya. Agad akong bumangon at mag-toothbrush. Pagkatapos ay bumaba na ako at nagluto ng agahan namin. Tsaka gumawa ako ng chicken sandwich. Ito ang favorite ni kuya eh. Na miss ko 'tong gawin.

Tulog pa ata yung iba kasi ang tahimik dito at ako lang pa ata ang gising.

Ang tulog mantika ata ng tatlo eh.

Maya-maya ay nagising na rin si Aimee.

"Good morning Rose" Bati nito sa akin. Parang inaantok pa ang mukha. Yung mga mata niya papikit-pikit pa.

"Good morning too, Aimee!" Masiglang bati ko sa kanya.

"Ang aga mo naman na gising, maya pa gising ng iba. Tulungan na kita" Saad niya at lumapit siya saakin. Kaso patapos na ako eh.

"Nako, kaya ko na ito Aimee. Patapos na rin naman ako eh" Sabi ko.

"Ano ba yang ginawa mo?" Tanong niya, wala pato sa wesyo tulog pa ata isip nito.

"Chicken Sandwich" maikling saad ko.

"Hala, bakit yan?" gulat na sabi ni Aimee. Biglang nabuhayan ata to at nagising.

"Ano na namang problema?" Tanong ko sa kanya. Halos naman kasi kinu-kontra niya. Kesyo ganito ganyan. Buhay nga naman.

"Ano kasi, ayaw ni Prince makakita ng Chicken Sandwich. Baka itapon niya yan" Mahinang saad niya.

"Sinong nagsabing ayaw ko sa Chicken Sandwich. It's my favorite how can I dislike it" Malamig na saad ni kuya kay Aimee. Tas kinuha ang isang gawa kong Chicken Sandwich at nagpatuloy papuntang ref at kumuha ng tubig.

Si Aimee naman ay mas lalong nagulat, sa likod kasi nito dumaan si Prince at bigla nalang nagsalita. Sino naman kasing hindi magugulat na yung pinag usapan niyo ay bigla nalang nagsasalita sa likuran mo. And worse hindi pala totoo ang sinabi mo.

"Both of you, go upstairs. Prepare now for school. Ako na bahala dito" Nakakakilabot man ang tinig ni kuya. Napangiti naman ako dahil naubos niya yung isang chicken sandwich na gawa ko. Kahit kailan di talaga siya nag bago.

Kaya naglakad na kami ni Aimee papunta sa taas at nag-prepare sa bagong araw na susuungin ko sa paaralang ito.

Napatingin naman ako dito sa kasama kong umakyat sa hagdan. Ang lalim ng iniisip.

"Hey" panggulat ko sa kanya.

"Tipaklong" saad niya at napatalon pa.

"HAHAHAHA" Tumawa talaga ako ng malakas kasi muntikan na siyang mahulog sa hagdan

"Ano ba Rose, ginulat mo ako." Saad niya, patuloy parin ako sa pagtawa.

"HAHA, kasi naman eh. Ang lalim ng iniisip mo HAHA, ano ba kasi yang iniisip mo at bigla ka nalang iiling HAHA" Natatawa kong sabi

"Eh kasi naman, Ano mo ba si Prince?" Tanong niya

"Ha?" Napatigil ako sa pagtawa. Ako naman ang binigla niya ng tanong.

"Kaano ano mo ba si Prince, bakit nag-iba ata ang ugali niya?" Tanong ulit nito. Hindi ko alam kong ano ang isasagot ko. Baka mabuking kami nito.

"STOP CHIT-CHATING, IT'S ALREADY 7" Sigaw ni kuya galing sa kusina.

Just in time kuya.

"Nevermind. Don't mind what I ask. Tara baka magalit pa yun.

Haysttttttt,buti nalang talaga.

Naligo na ako at nagbihis tsaka bumaba. Pagbaba ko nakahanda na lahat ang mga pagkain. Tahimik lang kaming kumain.

"Rose wag ka ng humiwalay pa saamin. Baka mas higit pa ang mangyari sayo sa nangyari kahapon" sabi ni Aimee

"Okay" saad ko nalang.

After naming kumain ay nagsipuntahan na kami sa room.

As usual, pinagtitinginan na naman sila kuya at pinupuri. Pag sakin naman napako ang nga tingin nila kung ano ano't saring masasamang sinasabi nila. But who cares.

"Tss" saad ni kuya.

"Quiet or Detention Room" Saad ni kuya sa tabi ko. Ganito pala to, ang lamig ng boses. Kaya pala takot sila sa kanya

*It's already 5 mins before class. Go to your respective classrooms now" Malamig na sabi ni kuya. Mapapasunod ka nalang talaga.

In just a second passed. Tumahimik na ang corridor.

Takot pala ang mga gago kay kuya.

"Toxicity" Bigla nalang nagsalita si Nathan

Yeah that's how the world's now is. Full of toxicity. Hindi lang sa social media maging sa totoong buhay na

Naglakad na kami papuntang room. Yung ibang nadadaanan nalang namin ay nagbaba ng tingin.

"Prince" Someone called kuya behind.

Lahat kami napalingon kong sino ang tumawag sa kanya. It was ate Mae, bakit kaya.

"I have something to discuss with the three of you. As President, Vice and Secretary of the Student Council I already excused the three of you." Hingal na sabi ni ate. Parang importante ata to, kasi nagmamadali si ate.

Btw, Kuya said that.

He was the President of the student council kaya din yung iba takot sa kanya. Nathan is the Vice-president and Aimee is the secretary.

"After the class" Saad ni kuya

"No Prince, we don't have more time. We need to decide now as soon as possible." Saad ni ate, tama nga ako mukhang importante nga.

"Si Rose excused din?" Tanong ni Aimee.

"No, Hindi pumayag si Ms. Martinez na kasali siya sa excused. Sorry Rose but don't worry. I already talk to ms. Martinez and to the students or else they may faced a severe consequences" Ate mae said. Kaya need ko na talaga umalis baka mas lalo akong lagot kay ms. Martinez kong malalate ako.

"Mauna na ako" biglang sabi ko.

"No!" Kuya said at pinigilan niya ang braso ko para hindi ako makapagpatuloy sa paglalakad.

Tinignan ko lang siya ng walang emosyon. Alam na niya kong ano ibig kong sabihin. Alam naman niyang may mga tao pa sa paligid eh kung ano ano ginawa.

Bigla niyang binitawan ang kamay ko.

"I mean, baka kung ano ang gawin nila sayo. Ate mamaya nalang."

"Prince!" Iba na ang boses ni ate. Alam kong pag ganito siya is importante talaga ang pag uusapan.

Napabuntong hininga nalang si Prince.

"Dadalian namin, I don't trust them." Sabi ni kuya at sumunod na kila ate Mae.

Ako naman ay nagpatuloy na sa paglalakad papuntang room. Wala pa ata si Ms. Martinez kaya pumasok na ako. Pagbukas ko ng pinto, bigla nalang may bumagsak at bumuhos sakin galing sa taas. Nagtawanan ang lahat kaya napayuko nalang ako at tinignan kong ano yun. Total basa narin naman ako.

Ano ito? Pintura? Tangina naman oh. Hindi ba sila titigil.

Hrggggg sinasagad niyo pasensiya ko.

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

Omay, ano kaya ang gagawin ni Rose?

🌻🌻 Don't forget to Vote, Comment and Share🌻🌻