Хүүхэлдэй /COMPLETED/

24

Хисолын талаас :

Энэ бүхэн миний буруу би л архи ууснаас болсон. Одоо тэр минь ингээд эмнэлгийн орон дээр хэвтэж байхыг харах үнэхээр хэцүү санагдаж байна. Тэр үнэндээ намайг л хамгаалсан. Тийм байхад хариуд нь бүтэн сар эмнэлгийн орон дээр хэвтэх болох ч гэж дээ. Би үнэхээр их гэмшиж байна. Одоо би юу хийх хэрэгтэй вэ? Бэкхён аа намайг уучлаарай. Үнэхээр их уучлаарай. Надаас болж чи минь ингэж өвдөх ч гэж дээ...

Бэкхён нүдээ анисан хэвээр " Юу болсон бэ? "

Сэүн " Чамайг нойлын өрөөнд толгойноосоо цус алдсан байхыг харсан. Чамайг нойлын суултуурны тагаар хусцан байна лээ. Тэгээд тэр залуу зугтаад явчихсан. Кай Кёнгсүү хоёр одоо хайж яваа санаа бүү зов "

Би " Бэкхен аа намайг уучлаарай .. Үнэхээр уучлаарай " гэхэд бэкхён
инээх аядаад " Чи минь ядарчихсан байна. Би зүгээр дээ гэртээ харь "

Би " Үгүй ээ би чиний хажууд баймаар байна "

Крис " Та хоёр хаана байгаагаа мэдэж байна уу? Нялуурлаа болио "

Сэүн " За тэгвэл би Хисолыг гэрт нь хүргээд өгөх үү? "

Би " Би харьж чадахгүй ээ. Та хоёр яв даа би сахиад үлдье хэнээс болж ийм боллоо доо "

Бэкхён " Зөрүүдлээд байлгүй яв аа. Амарж байгаад хүрээд ир за юу "

Бэкхёны ятгалганд гэртээ ирэн амарч чадлаа. Одоо би буцаад Бэкхён луу явах хэрэгтэй. Угаасаа хичээлийн амралт болчихсон. Би хажууд нь байх боломжтой болчихсон гэсэн үг. Түүнд шөл чанаад дуртай хоол болох үдоныг нь ч бас хийгээд амжив. Гэрээ түгжээд нийтийг автобусанд суухаар алхалаа. Автобусны буудал дээр хүлээж суухад хэн нэгэн миний нэрийг дуудах сонсогдов. Гэхдээ би сонирхохгүй байна. Би одоо зөвхөн Бэкхёнд л санаа минь зовж байна.

?" дуудаад байхад яагаад харахгүй байгаа юм? "

Би түүнрүү хараад " Чи энд юу хийж байгаа юм ? "

Жимин " Би гэр лүүгээ явж байна "

Би " Тэгвэл явах замаараа яв "

Жимин " Юу ингэтлээ бодоод байгаа юм? "

Би " Мэдэхгүй ээ юу ч бодоод байгаан.."

Жимин " Заза баяртай дараа уулзацгаая бас битгий тэгж их зүйл бод тайван бай " гэж хүүрнээд цааш алхан яваад өглөө.

Бэкхён " мм ирчхэв үү?"

Би " ммхн чи минь гайгүй юу? "

Бэкхён " Чамайг байхгүйд харин зөндөө уйдлаа шүү "

Би авчирсан зүйлсээ газар тавиад " Сэүн ингэхэд хайчсан юм? "

Бэкхён " Мэдэхгүй ээ өнөөдөр чамайг ирнэ гээд өглөө гараад л явсан "

Би " Ер нь залуус яагаад буцаад нөгөө арал руу явахгүй байгаа юм? "

Бэкхён " Намайг ийм болцон гээд л явахгүй байгаам шиг байна лээ"

Би " Өлсөж байна уу? Би хоол авчирсан "

Бэкхён " Вуаа.....хэд хоног ёстой л бараг хоосон байчихлаа. Гэхдээ болохгүй гэсээн 2 цаг юм идэж болохгүй. Дараа нь идье " гэж хэлсний дараахан миний утасанд дуудлага ирлээ.

Би аваад " Хэн бээ?"

?" Яагаад хэд хоног алга болчихвоо ?"

Би " Ярих зүйл байхгүй биз дээ тасаллаа "

Ин Ү " Юу болсон юм? " би утсаа чихнээсээ салгаад таслав.

Бэкхён " Ин Ү юм уу? "

Би " Яаж мэдсэн юм? "

Бэкхён " Зөн билэг гэдэг юм"

Би " Мундаг зөн билэгтэй залуу юм аа"

Энэ маягаар би Бэкхёныг сахиж залуусч ээлж ээлжээрээ хүрж ирэн асарсаар Бэкхёны бие цаг ирэх тусам сайжирсан юм.