Gizli Fanboy

- Bölüm 13 -

Selam arkadaşlar. Nasılsınız? Valla ben çok iyiyim sağolun. Depresif bölümlerden sonra bu bölüm bir gökkuşağını andırabilir. Hani yağmurdan sonra gökkuşağı olur ya o yüzden. Ay çok edebiyatsal konuştum. Neyse. İşte arkadaşlar yani bu bölümde süper şeyler yaşanacak sonu da ekşınlı olacak ama. (Okuyucu bölümü okudu ve 'Bu mu süper, bu mu ekşınlı peh' diyip sekmeyi kapattı)

Öyle işte arkadaşlarcığım. Bu arada bir şey söyleyeceğim. Ben çok önceden Baekyeon hikayesi yazmıştım. Bölümleri okudum baya bir güldüm. Belki Jessica x Kris x Suho hikayesiyle birlikte o hikayeyi de paylaşırım AMA HEMEN HEYECAN YAPMAYIN BELLİ OLMAS. (okuyucu 'sen baekyeon hikayesi yazma lütfen' diyip bela okudu)

Neyse bu bölüm de çok konuştum ve çoook uzun bir bölüm yazdım hayırlısı :D buyurunn...

NOT: MULTIMEDIA = LUHAN'IN MİNHO'YA YAPMAK İSTEDİĞİ ZUHAHASUFHSDKL

“Luhan?”

Titreyerek söylediğimde Luhan’ın bunu duymamış olması için dua ediyordum. Ne olur duymamış olsun. Ve beni almak için buraya gelmesin. Lütfen.

Ama maalesef ki bu düşüncelerim Luhan’ın “YURİ!!” diye bağırmasıyla bozuldu. Luhan artık yerimi biliyordu, şimdi ne yapacaktım?

Sunmi hemen “Yuri burada değil, yanlış duydun herhalde.” Dedi. Durumu kurtarmaya çalışıyordu, ama o Luhan’dı. Ne yapıp eder buraya gelirdi.

“Neredesiniz siz? Adres verin.” Dedi Luhan. Resmen işim bitmişti.

“Sen kimsin? Yuri unnim burada değil!” Sunmi bağırmaya başlayınca Luhan gürleyerek “SANA ÇABUK ADRESİ VER DEDİM!” Dedi. Sunmi’nin elinden telefonu aldım ve “Buraya gelme Luhan.” Dedim.

Sesi biraz titremeye başlamıştı. “Yuri sabahtan beri seni arıyorum! Kahretsin, neredesin sen! Niye gittin!”

“Çünkü böyle olması gerekiyordu Luhan! Buraya gelme!” telefonu kapatmadan önce söylediğim son sözler bunlardı. Telefonu yüzüne kapattıktan sonra sinirle telefonu duvara fırlattım.

“Lanet olsun!”

~~

Saat 8’e geliyordu. Luhan’dan sonra kimse aramamıştı. Kardeşimin bana 1 beden büyük gelen pijamalarını giymiştim. Ablasıyım ama ondan daha zayıfım. Şuan televizyonun karşısına oturmuş bir şeyler seyrediyorduk. Açıkçası ne izlediğimiz umurumda değildi.

Aklıma EXO’nun programını izlediğimiz gün geldi. Her şey o gece başlamıştı. Luhan’ın benim ismimi söyleyeceğine emindim artık. Çocuk beni seviyordu sanırım, emin değilim. Ben onu seviyor muyum? Bundan da emin değilim. Ama artık bunların bir önemi yok. Bütün anılarımı sileceğim ve her şey bitecek. Yeni bir hayata başlayacağım. SNSD Yuri değil, sadece Yuri olarak.

Kapı zilinin çalmasıyla yerimden hopladım. Acaba yerimi öğrenmişler miydi? Yoksa Luhan mı şuan kapıdaki? Sunmi benim korktuğumu görmüş olacak ki “Unni sakin ol, büyük ihtimal yan komşumuzdur. Her gün kek, börek yapar bana getirir. Zaten SM bizi bulamaz çünkü evin adresini bilmiyorlar.”

Söylediği şeyle biraz rahatladım. Sunmi kapıyı açmaya giderken gizlice kimin geldiğini öğrenmeye çalışıyordum.

Sunmi kapıyı açtığı anda Luhan içeri daldı. Haa Luhan’mış tama--- OHA LUHAN GELMİŞ! İNANAMIYORUM! Hemen Sunmi’nin odasına koştum. Luhan bağırmaya başladı. “Yuri nerede!? YURİ BURADA OLDUĞUNU BİLİYORUM!”

Sanırım her şey bitmişti. Zaten Luhan her yeri didik didik edip beni bulacaktı. Uzatmanın anlamı yoktu. Kapıyı açtım ve sessizce dışarı çıktım. Luhan beni gördüğü gibi şok geçirdi. Ben de şok geçirdim. Çünkü dağılmış gibi görünüyordu!