Bölüm 6

1K 38 2
                                    

Multi Asel arkadaşlar. Beğeni ve yorumlarınızı eksik etmeyinnnn lüütfeennn🥰

.........

Kapının önünde öylece beklerken Ediz ayaklandı.
"Ben böldüm sizi kusura bakmayın." Deyip kapıyı kapattım ve arkama bile bakmadan ordan uzaklaştım. Aldığım nefes boğazımı adeta tıkıyor, nefes almamı güçleştiriyordu.

"Asel dur güzelim. Ortada sandığın gibi bir şey yok." Deyip kolumu tuttuğunda buz gibi bakışlarımın esiri olmuştu. Neyi yanlış anlamayacaktım acaba? Hem bananeydi? Ben kimdim ki?

Ah aptal Asel kendini çok çabuk kaptırdın!

"Benim sandığım bir şey yok Ediz Bey. Bir yanlışlık oldu ve bir daha tekrarlanmayacak." Dedim buz gibi gözlerim ile güzel elalarına bakarken. Şimdi doya doya bakıyordum ki birdaha görmemek üzere hemde...

"Asel yapma böyle ne beyi, ne yanlışlığı! Delirtme beni." Deyip burun kemerini sıktı.

Oldu paşam!
Beni öp.
Güzelim de ilgilen.
Sonra başka bir kızla ne yapıyorsan yap.
Hah!?

Asla kaldıramazdım bu durumu. Lisede buna benzer bir durum yaşamıştım ve çok zordu. Bunu birdaha yaşamak istemiyordum.

"Ediz kızılacak bir şey yok. Bizim aramızda bir şey yoktu. Belki adı koyulmamış hisler vardı. O da artık yok. Açıklama yapmana gerek yok."

Ediz sinirden gerilmiş yüz ifadesiyle beni kolumdan tuttuğu gibi bir odaya soktu. Ve tane tane konuşmaya başladı.

"Sana. Düşündüğün. Gibi. Bir. Şey. Yok. Dedim. Asel. Beni zorlama!"

"Peki tamam. O zaman anlat hadi ne olduğunu! Ben sana kızmıyorum Ediz. Benim kimim ki sana karışabileyim? Benim senin hayatında bir yerim var mı söyle!?" Diye dolu gözlerimle yüzüne doğru bağırdım.

Ediz... Elalarıyla aklımı başımdan alan adam. Öpücüğüyle kalbimi cennete çeviren adam. Bir hareketiyle dünyamı dağlayan adam. Sen bana ne yaptın böyle?

"Var ulan var! Her gece seni düşünmekten deli oluyorum kızım ben! İki sene önce seni gördüğümde gelemedim yanına. Koşamadım peşinden. Geç kaldım belki ama sen benimsin Asel! Bunu anla. Senden başkasına gözüm değmez benim. Daha çok yeniyiz biliyorum. Ama bırakta yaşayalım Asel. Ciddiliğimin arkasına geçen tek kişi sensin. Şimdi ben seni nasıl bırakayım?"

Ağzım söylediklerinden dolayı şok etkisi ile açılırken donup kaldım. Bu kadarını beklemiyordum. İlk başta bağırarak söylediği sözleri sonra doğru yumuşamıştı. Alnında beliren damarı ile ne kadar sinirlendiğini anlayabiliyordum.

"O kız da kim bilmiyorum. İş konuşmaya gelmiş. Sen gelmeden 2 dakika önce geldi odaya. Bilseydim geleceğini alır mıydım hiç?"

Dediklerinin doğruluğunu tartmak için yüzüne dikkatlice baktığımda doğru söylediğini farkettiğim. Boşuna adamı suçlayıp rezil olmuştum. Allah'ım her kapım neden rezilliğe çıkıyordu benim!

"Peki." dediğimde inanamıyormuşçasına yüzüme baktı.

"Sadece bu kadar mı güzelim?"

"Evet. Haklısın. Ne diyebilirim ki?"

Şaşırdığını yüz ifadesinden anlıyordum ama fazla ileri gitmiştim. O yüzden susmayı tercih ettim.

Ediz ise "Bugün görüşemeyeceğimizi söylemiştin?" Dediğinde ona hak verdim.

Bir anda olmuştu her şey. " Her şey aniden gelişti. Umut teklif etti buraya gelmeyi bende kıramadım." Dediğimde çenesini sıktı.

"O da buradaydı değil mi? İstersen beni tanıştır çok sevgili (!) arkadaşınla ne dersin?" Dediğinde kendimi gülmemek için zor tuttum.

ELAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin