mom, dad; how did you meet? (LP fanfic)

17.Bölüm

Louis'in ağzından;

"Durumu nasıl?"

"Çok önemli bir şey değil, durumu stabil.Ama kafatası çok hassas, uyandığında herhangi bir kronik hastalık gösterebilir.Fakat yine de fazla yaralanmadığı için çok şanslı."

"Peki, her şey için teşekkürler."

"Ne demek."

Doktor yavaş adımlarla yanımdan uzaklaşırken gözlerim Y/N'ye kaydı.Yüzü bembeyazdı.Noah ve benim salaklığım yüzünden buradaydı Y/N.

N:Durumu nasılmış?

Arkamdan gelen sese doğru hızlıca döndüm.Noah olduğunu görünce hafif bir sinirlenme yaşasam da saçma bir şekilde kavga ettiğimiz âşikardı.Aramızı bozmaya hiç niyetim yoktu.

L:Durumu stabil, ama kronik bir hastalık sergileyebilirmiş.Dua et de böyle bir şey olmasın.

N:Edeceğimden emin olabilirsin.

Onun bu sözünden sonra aramızda uzun bir sessizlik oluştu.Özür dilemem gerektiğini biliyordum ama gururuma bir türlü yediremiyo-

N:Hey..Özür dilerim.

L:Özür dilemesi gereken kişi sen değilsin, benim.

N:Ne? Hayır! Eğer başta Y/N ile flört etmeye çalışmasaydım bunlar olmazdı.

L:Sen, Y/N ile flört mü etmeye çalışıyordun..?

N:Evet, anlayamamış mıydın?

Şoka uğramıştım.Hemen Noah'ı sorguya çekmem gerekiyordu.

L:Hayır...ondan hoşlanıyor musun?

Gözlerini iyice açarak sanki salakmışım gibi bana baktı.

N:Sen ciddi misin?Hala bunu anlayamadın mı?

L:Yani onu seviyorsun.

N:Evet!

L:Ama...daha yeni tanışmadınız mı?

N:Bilmediğin şeyler var Louis...

Sözüyle şaşırsam da merak üstün gelmişti.

L:Ne gibi?

N:Bak şimdi-

Noah'ı tüm dikkatimle dinlerken kapı aniden açılınca hepsi dağıldı.Kim olduğuna bakmak için başımı çevirdiğimde önlüklü bir hemşire gördüm.Bize dışarı çıkmamız gerektiğini söyleyen bir işaret yaptı.Biz de hızlıca ayağa kalkıp kapıya yöneldik.

Tam kapıdan çıkacakken bir esneme sesi bizi durdurdu.Arkama baktığımda Y/N olduğunu gördüm ve yaralı olmasını umursamayarak hızlıca ona koşup sarıldım.Y/N büyük ihtimalle bu ani hareketimle şaşırmış olacak ki geri karşılık vermedi.

Kısa sarılmamdan sonra yüzündeki ifadeyi görmek için geri çekildim.Yüzüne hafif de olsa renk gelmişti ama herhangi bir duygu göremiyordum.

L:Y/N..?

Kaşlarını çatarak bana bakmaya devam etti.Kafasında soru işaretleri döndüğünü sadece yüzüne bakarak bile anlayabilirdiniz.

L:Hey, özür dilerim.Noah ve ben çocukça hareketlerimizle seni tehlikeye attık.

Dediğimi onaylaması gerektiğini söyler gibi Noah'a keskin bir bakış attım.Noah da çakmış olacak gibi o da özür dileme çabalarına girdi.

N:Evet..Louis haklı.Ameliyatlık bile olabilirdin.Gerçekten özür diliyoruz.

Y/N'den cevap bekliyorduk ama o kaşlarını çatmaya devam ediyordu.Gözlerini kısarak bize baktğında bir sorun olduğunu anladım.Elini tutarak gözlerindeki soru işaretlerinin nedenini anlamaya çalışıyormuşum gibi derince baktım.

L:Y/N?Sen, iyisin değil mi?Eğer bize kızgınsan-

Y/N:Pardon ama, tanışıyor muyuz?

Tamam, tamam biliyorum bu bölüm birazcık kısa.Ama bunu telafi etmek için eğer annemler elimden telefonu ve bilgisayarı almazsa akşam bir bölüm daha atacağım.Bu arada yine tabii ki harika bir yerde kestim U-U Kendimle gurur duyuyorum.

Bir de, sınavım berbat geçti.T-T Zaten matematikte aşırı kötüyüm.Feni hiç sormayın.6 boşum var şimdiden, akşam annemler evde terör estirecek sanırımTvT

Burada kesiyorum; herkese iyi ve sağlıklı günler!

-Ayşegül